Դ հրապարակում. Պետրոս Բարսեղ Աշըգեանին շառաւիղները
Հեղինակ՝ Անի Պագալեան, Նիւ Եորք, 21/03/2023 (վերջին փոփոխութիւն՝ 21/03/2023), թարգմանութիւն՝ Վարդան Թաշճեան
Բարսեղ Աշըգեան, Ուզուն Աշըգեան գերդաստանին նահապետը, Կեսարիա բնակութիւն հաստատեց 19-րդ դարու վերջը: Բարսեղ ունէր երկու որդի` Պետրոս եւ Կարապետ: Պետրոս երկու կիներէն ունէր 11 զաւակ, իսկ Կարապետ` վեց որդի եւ մէկ դուստր: Պետրոսի դուստրը` Մարիամ, ամուսնացաւ Կեսարիայէն Հաճի Յարութիւն Իյնէճեանի հետ եւ ունեցաւ չորս դուստր եւ երեք որդի: Այս ընտանիքները խառն ամուսնութիւններ կնքեցին Աշըգեան/Իյնէճեան գերդաստանի շրջանակին մէջ, եւ անոնք կապ պահպանեցին իրարու հետ:
Կարապետ Աշըգեան (չորրորդ սերունդէն) գրեց գիրք մը՝ «Ուզուն Աշըգեան Գերդաստանին Պատմութիւնը» [Անգլերէն՝ Garabed P. Ashekian, The History of Uzun Ashekian Clan, Պէյրութ, Տօնիկեան հրատարակչատուն, 1968: Անգլերէնի թարգմանուած՝ Վաչէ Ղազարեանի կողմէ (Մոնթերէ, Քալիֆորնիա, 2013)]:
Անի Պագալեան եւ անոր քոյրը` Ռուպի Կիւլեան (Բարսեղ Կարապետ Աշըգեանի եւ Տիրուհի Յարութիւն Իյնէճեանի ժառանգները) խմբագրած եւ թարմացուցած են հինգերորդ սերունդի հարազատներուն մասին տեղեկութիւնները. Լիբանան գացածները (Ա. հրապարակում), անոնք, ովքեր եղած են Պոլսոյ մէջ (Բ. հրապարակում), անոնք, ովքեր գացին Ռումանիա եւ ի վերջոյ Պէյրութի վրայով (Գ. հրապարակում) հաստատուեցան Ամերիկայի Միացեալ Նահանգներ եւ Գանատա: Այս վերջին հրապարակումը՝ չորրորդը, կը վերաբերի ընտանիքի միւս ճիւղին` Բարսեղ Աշըգեանի աւագ որդիին` Պետրոս Աշըգեանի ժառանգներուն: Կարապետ Աշըգեանի գիրքը կը ներառնէ ընտանեկան պատմութիւնն ու ծագումնաբանութիւնը մինչեւ 1968 թուականը: Խմբագիրները փորձած են գտնել Պետրոս Աշըգեանի ժառանգները եւ շնորհակալութիւն յայտնել անոնց, ովքեր օգնեցին իրենց թարմացնելու տոհմածառը: «Յուշամատեան»ի միջոցով անոնք յոյս ունին գտնել այլ «կորսուած ազգականներ»:
Հայոց ցեղասպանութեան ժամանակ Աշըգեան տոհմի շառաւիղներէն շատ քիչեր մահացան, քանի մը պատճառներով: Սկիզբը Աւետիս Պօհճէլեան 1896 թուականին հաստատուեցաւ Ռումանիա, եւ անոր հարազատները հետեւեցան անոր: Երկրորդ` Տիգրան Աշըգեան եւ անոր աներձագը` Սարգիս Պագալեան, 1908 թուականին Ատանայի մէջ գնեցին ելեկտրական ալրաղաց մը. երբ Օսմանեան բանակը բռնագրաւեց գործարանը Առաջին համաշխարհային պատերազմին ժամանակ, անոնք, ովքեր կապուած էին գործարանին հետ, ազատուեցան տեղահանութենէն եւ մահուընէ: Երրորդ` Աշըգեան տոհմի անդամները օգտագործեցին իրենց կապերը կառավարութեան մէջ եւ իրենց հարստութիւնը՝ գոյատեւելու համար:
1920-ականներու սկիզբը Կարապետ Բարսեղ Աշըգեանի շառաւիղներէն ոմանք Ատանայէն մեկնեցան Կիպրոս, ապա հաստատուեցան Պէյրութ: Պետրոս Աշըգեանի ժառանգներէն ոմանք, ովքեր տարագրուած էին Ցեղասպանութեան ժամանակ իրենց տուներէն, զինադադարէն յետոյ վերադարձան, սակայն 1920 թուականի մայիսէն մինչեւ 1921 թուականի հոկտեմբերը անոնք բոլորը վերջնականապէս լքեցին Կիլիկիան: Անոնք գացին Մերձաւոր Արեւելք (Պէյրութ, Պաղտատ, Գահիրէ, Ալեքսանդրիա, Հայֆա եւ Թեհրան, ի թիւս այլ վայրերու) եւ Արժանթին: 20-րդ դարու սկիզբը Իյնէճեան ընտանիքները հաստատուեցան Պոլիս: Առաջին համաշխարհային պատերազմէն ետք, Նեւրիկ (ծնեալ Իյնէճեան), անոր ամուսինը` Դանիէլ Ալլահվէրտեան եւ անոնց որդին` Գէորգ, կ՛ապրէին Պոլսոյ մէջ. այնտեղ դեռ կ՛ապրին անոնց թոռները: Անոնք, ովքեր գացած էին Ռումանիա, ապրեցան յարմարաւէտ մինչեւ 1948 թուականը, բայց երբ Ռումանիան դարձաւ ընկերվարական վարչակարգով հանրապետութիւն, կեանքը դարձաւ թշուառ. պետութիւնը խլեց իրենց ունեցուածքը, հարստութիւնը եւ զարդերը: Աշըգեան տոհմի գրեթէ բոլոր շառաւիղները 1951-էն մինչեւ 1960-ականներու կէսերը լքեցին Ռումանիան, քանի որ Անօթեւան հայերու օգնութեան ամերիկեան ազգային կոմիտէն (ANCHA) գրասենեակ մը ունէր Պէյրութի մէջ եւ օգնեց անոնց գաղթելու ԱՄՆ եւ Գանատա:
Երկրորդ սերունդը
Բարսեղ Ուզուն (թրքերէն` «բարձրահասակ») Աշըգեան (առաջին սերունդ) հաստատուեցաւ Կեսարիոյ մէջ` 1790-ականներու վերջը պարսիկներու հալածանքներուն պատճառով: Ունեցաւ երկու որդի (երկրորդ սերունդ) ՝ Պետրոս Բ. Աշըգեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1810-ին, մահացած Կեսարիա մօտ 1890-ին) եւ Կարապետ Բ. Աշըգեան (ծնած Կեսարիա 1818-ին - մահացած Ատանա 1903-ին): Հայրն ու որդիները վաճառականներ էին, կարաւաններ ունէին: Պետրոս ունէր 11 զաւակ, իսկ Կարապետ` եօթ [տե՛ս Ա. հրապարակում], ընդհանուր առմամբ 18 զաւակ, որոնք մեծ գերդաստան մը կազմեցին:
Պետրոս Բարսեղ Ուզուն Աշըգեան վաճառական էր իր եղբօր` Կարապետին հետ: Անոնք իրենց ուղտերու կարաւաններով ապրանք կը տեղափոխէին ներկայի Իրաք եւ Իրան: Յաճախ անոնք եզներ ու գոմէշներ կը գնէին եւ բերքահաւաքի ժամանակ վարձով կու տային Կեսարիոյ շրջակայքի գիւղացիներուն: Անոնք նոյնպէս գացին Երուսաղէմ եւ առանձնաշնորհումը ունեցան մնալու Հայկական թաղամասին մէջ եւ երթալ Յիսուսի հետքերով: Օսմանեան կայսրութեան ժամանակ հայերը Երուսաղէմ ուխտագնացութիւն կատարած անձին կը շնորհէին «հաճի» մակդիրը, որ արաբերէն-թրքերէն է: Ուխտագնացները, այդ շարքին` տղամարդիկ, կիներ եւ մանուկներ, ի յիշատակ իրենց այցելութեան, ձեռքի վրայ կը դաջէին խաչ եւ այցելութեան ամսաթիւը:
Պետրոս երիտասարդութեան տարիներուն բարձրահասակ էր եւ շատ գեղեցիկ: Ան ամուսնացաւ, բայց առաջին կնոջ անունը յայտնի չէ. անոնք ունէին երկու դուստր եւ մէկ որդի:
- Եղիսաբէթ (ծնեալ Աշըգեան, Պետրոս Բարսեղի) Հաճի Եղիա Թասլաքճեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1845-ին – մահացած Կեսարիա մինչեւ 1915)
- Բարսեղ Պետրոս Բարսեղ Աշըգեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1847-ին – մահացած Կեսարիա)
- Մարիամ (ծնեալ Աշըգեան, Պետրոս Բարսեղի) Յարութիւն Իյնէճեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1850-ին - մահացած Կեսարիա 1872-ին)
Երբ իր առաջին կինը մահացաւ, Պետրոս նորէն ամուսնացաւ Մարիամ (ծնեալ Մերտինեան) Աշըգեանին հետ: Ընտանիքը Ճանչցուած էր Կեսարիոյ մէջ. անոնք ունէին ութ զաւակ` երեք որդի եւ հինգ դուստր.
- Աննա (ծնեալ Աշըգեան, Պետրոս Բարսեղի) Կարապետ Աղաճանեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1855-ին – մահացած Տէր Զօր 1915-ին)
- Ստեփան Պետրոս Բարսեղ Աշըգեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1857-ին – մահացած Ատանա մօտ 1908-ին)
- Նուրիցա (ծնեալ Աշըգեան, Պետրոս Բարսեղի) Նազարէթ Թելլալեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1859-ին – մահացած Ատանա)
- Յովհաննէս Պետրոս Բարսեղ Աշըգեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1861-ին - մահացած Պէյրութ 1922 թուականին-Կիլիկիայէն տեղահանում)
- Ֆիլոր (ծնեալ Աշըգեան, Պետրոս Բարսեղի) Գրիգոր Թէքէեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1864-ին – մահացած Ատանա մօտ 1906-ին)
- Սիմա (ծնեալ Աշըգեան, Պետրոս Բարսեղի) Յարութիւն Օհանեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1865-ին - մահացած Պաղտատ մօտ 1940-ին)
- Շեմսի (ծնեալ Աշըգեան, Պետրոս Բարսեղի) Պետրոս Թիւթիւնճեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1868-ին – մահացած Խորհրդային Հայաստան 1947 –էն ետք)
- Շահմիր Պետրոս Բարսեղ Աշըգեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1870-ին - մահացած Պէյրութ 1945-ին)
Երրորդ սերունդ (Պետրոս Աշըգեանի առաջին կնոջմէ)
1) Եղիսաբէթ (ծնեալ Աշըգեան, Պետրոս Բարսեղի) (ծնած Կեսարիա մօտ 1845-ին – մահացած Կեսարիա մինչեւ 1915) ամուսնացած է գործարար Հաճի Եղիա Թասլաքճեանին հետ: Մինչ Աշըգեան գերդաստանի մեծ մասը տեղափոխուեցաւ Ատանա, քանի որ այնտեղ վաճառականութեան աւելի շատ հնարաւորութիւններ կային, Եղիսաբէթ եւ Եղիա մնացին Կեսարիա մինչեւ Ցեղասպանութենէն առաջ մահանալը:
Այս զոյգն ունէր մէկ որդի եւ երկու դուստր.
- Մովսէս Եղիա Թասլաքճեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1875-ին - մահացած Ատանա 1908-ին)
- Այկուլանտ Եղիա Թասլաքճեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1879-ին - մահացած Դամասկոս)
- Կիւլիւզար Եղիա Թասլաքճեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1882-ին – մահացած Դամասկոս)
Անոնց որդին տեղափոխուած է Ատանա` աշխատելու հօրեղբօր` Հաճի Կարապետ Թասլաքճեանին հետ, որ վարագոյրներ կը վաճառէր գիւղացիներուն: Այնտեղ Մովսէս վարագոյրներու խանութ մը ունէր: Մինչ ան 1908 թուականին կրակել կը սորվէր, արկածով մահացաւ: Յաջորդ տարի անոր խանութը թալանուեցաւ Հայկական ջարդերուն ժամանակ: Անոր ծնողները խորապէս ցնցուած էին վաղաժամ մահէն եւ դրամական կորուստներէն:
Եղիսաբէթի եւ Եղիայի դուստրերը` Այկիւլանտ եւ Կիւլիւզար, սորված էին գորգագործութիւն եւ այդ ձեւով կը վաստակէին իրենց ապրուստը: Անոնք չէին ամուսնացած: Ցեղասպանութեան ժամանակ տեղահանուեցան եւ հասան մինչեւ Դամասկոսի շրջակայքը:
2) Բարսեղ Պետրոս Բարսեղ Աշըգեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1847-ին – մահացած Կեսարիա) նախ աշխատած է իր հօր` Պետրոս Պ. Աշըգեաննի հետ. ապա ան ունեցաւ իր անձնական գործը: Բարսեղ ամուսնացաւ Թագուհիցային հետ, որուն ազգանունը յայտնի չէ:
Այս զոյգն ունէր երեք որդի եւ չորս դուստր.
- Պօղոս Բարսեղ Աշըգեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1877-ին - մահացած Պուրսա)
- Հայկ Բարսեղ Աշըգեան (ծնած Կեսարիա 1880-ին - մահացած Գահիրէ մօտ 1947-ին)
- Պետրոս Բարսեղ Աշըգեան (ծնած Կեսարիա 1882-ին - մահացած Գահիրէ)
- Ովսաննա (ծնեալ Աշըգեան, Բարսեղի) Ճիւան Եփրեմեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1885-ին – մահացած Գահիրէ)
- Հայկազուհի (ծնեալ Աշըգեան, Բարսեղի) Յովհաննէս Ուղուրլեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1887-ին - մահացած Գահիրէ)
- Նուրիցա (ծնեալ Աշըգեան, Բարսեղի) Յաբէթ Նագգաշեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1890-ին – մահացած Եգիպտոս)
- Սաթենիկ (ծնեալ Աշըգեան, Բարսեղի) Կարապետ Պալեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1892-ին - մահացած Հոլանտա մօտ 1966-ին)
Երբ Բարսեղ մահացաւ, անոր կինը` Թագուհիցա, հաստատուեցաւ Պոլիս եւ այնտեղ ալ մահացաւ:
3) Մարիամ (ծնեալ Աշըգեան, Պետրոս Բարսեղի) Յարութիւն Իյնէճեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1850-ին – մահացած Կեսարիա 1872-ին) ամուսնացած էր Հաճի Յարութիւն Իյնէճեանին հետ (ծնած Կեսարիա մօտ 1825-ին – մահացած Պոլիս մօտ 1915-ին) [տե՛ս Բ. Հրապարակում]: Մինչ ան երկրորդ սերունդէն էր, կինը երրորդ սերունդէն էր: Հաճի Յարութիւն զբաղած է մետաքսէ թելերու գործով եւ միաժամանակ կը գրաւէր թաղապետի պաշտօնը:
Յարութիւն եւ Մարիամ ունեցան չորս դուստր եւ երեք որդի.
- Կիւլտուտու (ծնեալ Իյնէճեան) Անդրէաս Պոհճելեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1860-ին – մահացած Պուքարեսթ 1957-ին) [տես Գ. Հրապարակում]:
- Տիրուհի (ծնեալ Իյնէճեան) Բարսեղ Աշըգեան (ծնած Կեսարիա, մօտ 1864-ին — մահացած Պէյրութ 11 յունիս 1968-ին): Անոր դուստրերը` Հայկուհի (ծնեալ Աշըգեան) Պագալեան եւ Մարինա (ծնեալ Աշըգեան) Աշըգեան, գացին Լիբանան [տես Ա. Հրապարակում]: Անոր որդիները` Կարապետ Աշըգեան (որ գրած է գիրքը) եւ անոր եղբայրը` Յակոբ Աշըգեան, գացին Ռումանիա [տես Գ. Հրապարակում]:
- Տիգրանուհի (ծնեալ Իյնէճեան) Կարապետ Թորոսեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1866-ին - մահացած Պոլիս 26 դեկտեմբեր 1946-ին) [տե՛ս Բ. Հրապարակում]:
- Նեւրիկ (ծնեալ Իյնէճեան) Դանիէլ Ալլահվերտեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1868-ին – մահացած Պոլիս 1967-ին)
- Նեւրիկի որդին` Գէորգ Ալլահվերտեան, Ալլահվերտի դարձաւ 1923 թուականին Պոլսոյ մէջ: Ունեցած է մէկ դուստր` Սոնա, երկու որդի: Սոնա (ծնեալ Ալլահվերտի) Պէյրութի մէջ ամուսնացաւ Բագրատ Պագալեանին հետ. Անի Պագալեան եւ Ռուպի (ծնեալ Պագալեան) Կիւլեան անոր դուստրերն են [տես Բ. Հրապարակում]:
- Յովհաննէս Յարութիւն Իյնէճեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1870-ին – մահացած Ռումանիա մօտ 1940-ին)
- Նազարէթ Յարութիւն Իյնէճեան (ծնած Կեսարիա 1872-ին - մահացած է Հայոց Ցեղասպանութեան ժամանակ Հալէպի մօտ)
- Պետրոս Յարութիւն Իյնէճեան (ծնած Կեսարիա 1874-ին – մահացած Լոզան 1961-ին) [Բ. Հրապարակում]:
Երրորդ Սերունդը (Պետրոս Աշըգեանի երկրորդ կնոջմէ)
4) Աննա (Տուտու) (ծնեալ Աշըգեան, Պետրոս Բարսեղի) Աղաճանեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1855-ին – մահացած Տէր Զօր մօտ 1915-ին) ամուսնացած է Կարապետ Աղաճանեանին հետ (ծնած Կեսարիա մօտ 1845-ին – մահացած Տէր Զօր մօտ 1915-ին), որ ուսեալ անձ մըն էր եւ Օսմանեան կայսրութեան պետական պաշտօնեայ:
Այս զոյգը ունէր երկու որդի եւ երկու դուստր.
- Գրիգոր Կարապետ Աղաճանեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1875-ին – մահացած Պուէնոս Այրէս մօտ 1952-ին)
- Պետրոս/Հայր Փիէր Կարապետ Աղաճանեան (ծնած է Կեսարիա մօտ 1877-ին - մահացած Տէր Զօր մօտ 1915-ին)
- Տիգրանուհի (ծնեալ Աղաճանեան, Կարապետի) Նեւշեհիրլեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1880-ին – մահացած Խորհրդային Հայաստան 1947-էն ետք)
- Արշակուհի (ծնեալ Աղաճանեան, Կարապետի) Անթուն Սվաճեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1883-ին –մահացած Պուէնոս Այրէս մօտ 1952-ին)
Անոնց աւագ որդին` Գրիգորը, լքած էր Օսմանեան կայսրութիւնը մինչ Հայոց ցեղասպանութիւնը, որուն ժամանակ անոր ընտանիքը տարագրուեցաւ Տէր Զօր` Սուրիոյ անապատին մէջ: Ծնողները` Աննան եւ Կարապետը, ինչպէս նաեւ Պետրոսը, որ դարձաւ Յիսուսեան հոգեւորական` Հայր Փիէր, մահացան: Սակայն Գրիգորը, Տիգրանուհին եւ Արշակուհին վերապրեցան:
5) Ստեփան Պետրոս Բարսեղ Աշըգեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1857-ին - մահացած Կեսարիա մօտ 1908-ին) ընտանիքով տեղափոխուեցաւ Ատանա: Որպէս մասնագիտութիւն՝ զբաղած է իրաւաբանութեամբ: Անոր մեծ մայրը` Մարիամ (ծնեալ Մերտինեան) Պետրոս Աշըգեան, զայն Օղուլ Պալի («մեղրի որդի») կ՛անուանէր: Ստեփան ամուսնացաւ Մաքրուհիին հետ (ծնեալ Ֆրէնկեան, Հաճի Յարութիւնի) (ծնած Կեսարիա, մահացած Նիկոսիա):
Ստեփան ու Մաքրուհի ունէին երկու դուստր եւ մէկ որդի.
- Կիւլենա Ստեփանի Աշըգեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1880-ին - մահացած Կիպրոս 1953-ին)
- Ազնիւ (ծնեալ Աշըգեան, Ստեփանի) Յակոբ Պուլտուքեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1882-ին- մահացած Իսկենտերուն 1940-ին)
- Պետրոս Ստեփանի Աշըգեան (ծնած Կեսարիա 1886-ին - մահացած Պէյրութ 1958-ին) ամուսնացած է Մարինա Բարսեղ Աշըգեանին հետ [Տե՛ս Ա․ Հրապարակում]:
Ստեփանը մահացած է Ատանայի կոտորածէն առաջ` 1909 թուականին եւ թաղուած է Ատանայի հայկական գերեզմանատան Աշըգեան դամբարանին մէջ: 1921-1922 թուականներուն Ֆրանսան հայերը տեղափոխեց Կիլիկիայէն (այժմ` Թուրքիոյ հարաւը). անոնց շարքին էին Ստեփանին կինը` Մաքրուհին, անոր դուստրը` Կիւլենան, որդին` Պետրոսը եւ անոր ընտանիքը: Մաքրուհին եւ Կիւլենան մահացան Կիպրոս: Պետրոսին ընտանիքը վերաբնակեցաւ Լիբանան: Պուլտուքեանները սկիզբը տեղափոխուեցան Իսքենտերուն, որտեղ մահացաւ անոնց մայրը` Ազնիւ․ հետագային հաստատուեցան Պէյրութ:
6) Նուրիցա (ծնեալ Աշըգեան, Պետրոս Բարսեղի) Թելլալեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1859-ին – մահացած Ատանա) ամուսնացած է Նազարէթ Թելլալեանին հետ (ծնած Կեսարիա մօտ 1839-ին – մահացած Ատանա Առաջին համաշխարհային պատերազմէն առաջ): Նազարէթ փաստաբանական գործ մը ունէր Ատանայի մէջ, որտեղ ալ բնակութիւն հաստատեցին ամուսինները:
Նուրիցան եւ Նազարէթը ունէին երկու դուստր եւ երկու որդի.
- Թագուհիցա (ծնեալ Թելլալեան, Նազարէթի) (ծնած Ատանա մօտ 1880-ին – մահուան թուականը յայտնի չէ) ամուսնացած է Իգնատիոս Ուղուրլեանին հետ (ծնած Կեսարիա): Անոնք զաւակներ չեն ունեցած:
- Ազնիւ (ծնեալ Թելլալեան, Նազարէթի) Նազարէթ Գէորգ Թէքէեան (ծնած Ատանա մօտ 1882-ին - մահացած Եգիպտոս)
- Օննիկ Նազարէթ Թելլալեան (ծնած Ատանա մօտ 1885-ին – մահացած Պէյրութ մօտ 1935-ին)
- Մաժակ Նազարէթ Թելլալեան (ծնած Ատանա մօտ 1887-ին - մահացած Աղեքսանդրիա մօտ 1940-ին)
7) Յովհաննէս Պետրոսի Բարսեղ Աշըգեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1861-ին – մահացած Պէյրութ, Կիլիկեան տարհանումէն ետք մօտ 1922-ին) տեղափոխուած է Ատանա` հետեւելով իր բազմաթիւ հարազատներուն: Յովհաննէսը խանութ մը բացաւ. անոր յաճախորդները նշանաւոր թուրքեր եւ սպաներ էին: Ան ամուսնացաւ Թագուհի (ծնեալ` Վարժապետեան, Ժեպրայէլի) Յովհաննէս Աշըգեանին (ծնած Կեսարիա, մահացած Իրան) հետ: 1909-ի Ատանայի կոտորածէն ետք ամուսինները կ՛ապրէին Մերսին, եւ Յովհաննէսը գնեց Ալեկէօզեան հիւսուածեղէնի խանութը. այն եկամտաբեր գործ մըն էր:
Յովհաննէս ու Թագուհի ունէին երկու որդի եւ մէկ դուստր.
- Առաջին որդին (ծնած Կեսարիա մօտ 1890-ին) ծնած է գլուխի ուռով: Մերսինի մէջ մկրտութեան ժամանակ տղան սայթաքեր է կնքահօր ձեռքէն ու ինկեր է. պզտիկին գլուխի ուռը պայթեր է, եւ ան մահացեր է:
- Երկրորդ որդին (ծնած Կեսարիա մօտ 1895-ին) գեղեցիկ էր: Երբ երեք-չորս տարեկան էր, եւ երբ կը խաղար իրենց տան պատուհանին մօտ, ինկեր է փողոց ու մահացեր է: Աւաղ, այս դժբախտ պատահարը վէճ յառաջացուց անոր ծնողներուն միջեւ:
- Արուս/Արուսեակ (ծնեալ Աշըգեան, Յովհաննէսի) Բիւզանդ Գալայճեան (ծնած Մերսին մօտ 1905 -ին - մահացած Ֆլորիտա, ԱՄՆ մօտ 1995-ին)
1915-ի տարագրութեան ժամանակ Յովհաննէս գոցեց իր խանութը եւ իր ապրանքը պահ դրաւ դրամատան մէջ: Անոր ընտանիքը աքսորուեցաւ Հալէպ: Այնտեղ ան գտաւ Ալի Մունիֆը` Լեռնալիբանանի նահանգապետը, որուն ծանօթ էր Ատանայէն: Մունիֆ հրաման արձակեց Յովհաննէսի ընտանիքի՝ Լիբանան տեղափոխման համար. անոնք այնտեղ մնացին մինչեւ զինադադարը:
Յովհաննէս վերադարձաւ Մերսին` իր ապրանքը վաճառելու, բայց դրամատան չհրկիզուող պահարանը դատարկ էր: Ան դիմեց Պետրոսին, իր քրոջը` Մարիամի որդւոյն, որ խելացի ու վստահելի էր: Պետրոս մօտ երկու տարեկան էր, երբ մայրը մահացաւ, իսկ հայրը` Յարութիւն Իյնէճեան, մեծցուց զայն եւ ուղարկեց Քասթեմոնի/Քասթամոնու վաճառականութիւն սորվելու: Պետրոս լաւ գործարար դարձաւ Պոլիս, իսկ աւելի ուշ` Զուիցերիոյ մէջ: Պետրոս իր հօրեղբօրը վարկ տուաւ, եւ Յովհաննէս ի վերջոյ փակեց այդ պարտքը:
Կիլիկեան տարհանումին ժամանակ Յովհաննէս իր ընտանիքը կը տեղափոխէ Պէյրութ: Անոր կինը` Թագուհին, դուստրը` Արուսեակը, եւ Թագուհիի եղբայրը` Յակոբ Վարժապետեանը, տեղափոխուեցան Իրան: Արուսեակ ամուսնացաւ Իրանի մէջ 1929 թուականին:
8) Ֆիլոր (ծնեալ Աշըգեան, Պետրոս Բարսեղի) Գրիգոր Թէքէեան (ծնած Կեսարիա շուրջ 1864-ին - մահացած Ատանա մօտ 1906-ին) ամուսնացած է Գրիգոր Մուրատ Թէքէեանին հետ (ծնած Կեսարիա – մահացած Ատանա 1909-ին): Գրիգորը Հռիփսիմէ Կարապետ Աշըգեանին եղբայրն էր [տե՛ս Ա․ Հրապարակում]: Երբ Գրիգոր ամուսնացաւ Ֆիլորին հետ, ան կինը կորսնցուցած էր եւ ունէր որդի մը` Նազարէթը:
Ֆիլոր եւ Գրիգոր Թէքէեանները ունեցան չորս դուստր եւ մէկ որդի.
- Մարի (ծնեալ Թէքէեան, Գրիգորի) Գրիգոր Քալպաճեան (ծնած Ատանա մօտ 1882-ին – մահացած Պուէնոս Այրէս մօտ 1950-ականներուն)
- Յաբէթ Գրիգոր Թէքէեան (ծնած Ատանա մօտ 1884-ին – մահուան թուականը յայտնի չէ)
- Զօրի (ծնեալ Թէքէեան, Գրիգորի) Մեսիա Փամպուքեան (ծնած է Ատանա մօտ 1886-ին – մահուան թուականը յայտնի չէ)
- Ազնիւ (ծնեալ Թէքէեան, Գրիգորի) Բենիամին Թելլալեան (ծնած Ատանա մօտ 1889-ին – մահուան թուականը յայտնի չէ)
- Նաոմի (ծնեալ Թէքէեան, Գրիգորի) Գրիգոր Ապաճեան (ծնած Ատանա մօտ 1892-ին – մահացած Լոս Անճելոս 1983 մայիսին)
Ամպամած գիշեր մը, որ լեցուն էր որոտով եւ կայծակով, հարազատները եկեր էին Ֆիլորի տուն` տօնակատարութեան: Ինչ որ պահու, երբ Ֆիլոր դուրս կու գայ սենեակէն` խոհանոց երթալու համար, կայծակը կը հարուածէ անոնց բակին մէջտեղը գտնուող ջրհորը, եւ ան մահացած կ՛իյնայ գետին, խոհանոցի դրան դիմաց: Անոր ամուսինը` Գրիգոր, մահացած էր Ատանայի ջարդերուն ժամանակ:
9) Սիմա (ծնեալ Աշըգեան, Պետրոս Բարսեղի) Օհանեան (ծնած Կեսարիա շուրջ 1865-ին - մահացած Պաղտատ մօտ 1940-ին) ամուսնացած էր գործարար Յարութիւն Օհանեանին հետ (ծնած Կեսարիա շուրջ 1845-ին - մահացած 1913-ին, Ատանա):
Զոյգը անձնական տուն մը ունէր Ատանայի Ճամուս Կէօլու թաղամասին մէջ եւ¬ 300 աքր պտղատու այգի Քիւրտ Թէփէի մէջ: Յարութիւն Օհանեան պայմանագիր մը կնքեց Մերսին-Թարսուս-Ատանա երկաթուղիին (ՄԹԱ) հետ` Ատանա ապրանքներ փոխադրելու համար: Ան հոգաց երկաթուղային կայարանին կից մեծ պահեստի մը կառուցման ծախսերը: Ան նաեւ վարձեց ձիեր, ջորիներ, կառավարիչներ եւ հսկիչներ: Ան յաջողակ գործարար մըն էր:
Սիմա եւ Յարութիւն ունեցան երեք որդի եւ երկու դուստր.
- Յակոբ Յարութիւն Օհանեան (ծնած Ատանա մօտ 1881-ին - մահացած Պաղտատ 1923-ին)
- Ազնիւ (ծնեալ Օհանեան, Յարութիւնի) Սալիմ Տամլամեան (ծնած Ատանա մօտ 1882-ին - մահացած Ատանա 1919-ին)
- Յովհաննէս Յարութիւն Օհանեան (ծնած Ատանա մօտ 1884-ին – մահացած Ատանայի կոտորածին, 1909-ին)
- Վահէ Յարութիւն Օհանեան (ծնած Կեսարիա շուրջ 1886-ին - մահացած Պասրա, 1966-ին)
- Վիքթորիա (ծնեալ Օհանեան, Յարութիւնի) Նշան Եալենէզեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1887-ին – մահացած Եաֆֆա 1963-ին)
Յարութիւն մահացաւ Ատանայի մէջ, Առաջին համաշխարհային պատերազմէն առաջ: Սիմա տեղափոխուեցաւ Պաղտատ մօտաւորապէս 1922 թուականին, երբ անոնց որդին` Յակոբը, հաստատուեցաւ այնտեղ: Յակոբ նաեւ իր եղբայրները, եղբօր որդիներն ու զարմուհիները Պաղտատ կը բերէ, բայց դժբախտաբար երեք ամիս ետք` 1923-ին, կը մահանայ:
10) Շեմսի (ծնեալ Աշըգեան, Պետրոս Բարսեղի) Թիւթիւնճեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1868-ին – մահացած Խորհրդային Հայաստան 1947–էն ետք) ամուսնացած է Պետրոս Թիւթիւնճեանին հետ (ծնած Կեսարիա– մահացած Ատանա մինչեւ 1915-ը): Ան կ՛աշխատէր Ատանայի տեղական կառավարութեան մէջ եւ ունէր պտղատու այգի մը Քարէ Կամուրջ/ Taşköprü-ի եւ Սէյհան (Սարոս) գետին դիմաց:
Շեմսի եւ Պետրոս ունէին երկու որդի եւ մէկ դուստր.
- Արամ Պետրոս Թիւթիւնճեան (ծնած Ատանա մօտ 1880-ին - մահացած Պէյրութ մօտ 1944-ին)
- Բիւզանդ Պետրոս Թիւթիւնճեան (ծնած Ատանա մօտ 1885-ին –մահացած Խորհրդային Հայաստան)
- Լուսածին (ծնեալ Թիւթիւնճեան, Պետրոսի) Գարեգին Սամուրքաշեան (ծնած Ատանա մօտ 1890-ին – մահացած Պէյրութ մօտ 1960-ին)
Առաջին համաշխարհային պատերազմին ժամանակ Արամ եւ Բիւզանդ Թիւթիւնճեանները աշխատանք գտան Տիգրան Աշըգեանի եւ Սարգիս Պագալեանի ալրաղացին մէջ եւ այս ձեւով չզօրակոչուեցան եւ չտարագրուեցան: Կիլիկեան տարհանումին ժամանակ Շեմսին ալ ընտանիքին հետ մեկնեցաւ Պէյրութ: Երբ սովետները Սփիւռքի հայերուն կոչ ուղղեցին «հայրենադարձուիլ» Խորհրդային Հայաստան (1946 -1948 թուականներուն), Շեմսի գնաց իր որդիներուն, անոնց կիներուն եւ թոռներուն հետ: Սակայն Լուսածին իր ընտանիքին հետ մնաց Պէյրութ:
11) Շահմիր Պետրոս Բարսեղ Աշըգեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1870-ին – մահացած Պէյրութ 1945-ին) հետեւեցաւ իր եղբայրներուն եւ քոյրերուն՝ Ատանա, եւ գործակցեցաւ Ահարոն Փաթապանեանին հետ Տուզ Խանէի մէջ (Կիլիկիա) աղի վաճառականութեամբ զբաղելու համար: Ան ձեռք ձգեց պետական պայմանագիրներ, ստացաւ միջնորդավճարներ: Շահմիր նաեւ ագարակ մը ունէր Քարտաշի մօտ:
Շահմիր Պետրոս Աշըգեան ամուսնացաւ Այկուլին (մահացած Պէյրութ մօտ 1940-ականներուն) հետ, որուն հօր անունը Սարգիս էր, բայց ազգանունը յայտնի չէ: Սարգիս Սէյհան գետին մօտ գտնուող Կեաւուր գիւղէն հողագործ մըն էր:
Շահմիր ու Այկուլ մէկ որդի ունեցան.
- Գարեգին Շահմիր Աշըգեան (ծնած Ատանա մօտ 1890-ին - մահացած Պէյրութ մօտ 1958-ին)
Ցեղասպանութեան ժամանակ ընտանիքը տարագրուեցաւ Տարաա քաղաք, որ կը գտնուի Սուրիոյ հարաւ-արեւմուտքը` Յորդանանի սահմանին մօտ: Անոնք կ՛աշխատէին ագարակի մը մէջ` իրենց ապրուստը վաստկելու համար: 1918-ի զինադադարէն ետք անոնք վերադարձան Ատանա: Սակայն անոնց կեցութիւնը շատ կարճ տեւեց: 1921 թուականին Անգարայի պայմանագիրը, որով աւարտեցաւ ֆրանքօ-թրքական պատերազմը, յանգեցուց հայերու տարհանումին իրենց հողերէն, ունեցուածքէն եւ կեանքէն: Շահմիր իր ընտանիքով գնաց Պէյրութ․ այնտեղ ան փայտ եւ ածուխ կը վաճառէր տեղացիներուն:
1) Եղիսաբէթ (ծնեալ Աշըգեան, Պետրոսի) Թասլաքճեանի ժառանգները
Անոնք ունէին որդի մը եւ երկու դուստր.
Մովսէս Եղիա Թասլաքճեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1875-ին - մահացած Ատանա 1908-ին) Եղիսաբէթի (ծնեալ Աշըգեան, Պետրոսի) եւ Կեսարիայէն Եղիա Թասլաքճեանի որդին, հաստատուեցաւ Ատանա` աշխատելու իր հօրեղբօր` Հաճի Կարապետ Թասլաքճեանին հետ: Հօրեղբայրը վարագոյրներու համար կտաւներ կ՛առնէր եւ ձիերու վրայ գիւղերուն մէջ կը վաճառէր: Ան կ՛երթար Պէյրութ` իր ապրանքները համալրելու համար: Կարապետ քեռին օգնեց Մովսէսին Ատանայի մէջ վարագոյրներու խանութ մը բանալուն: 1908 թուականին ան մահացաւ արկածով մը, երբ կը սորվէր ատրճանակով կրակել: Յաջորդ տարի Ատանայի հայկական ջարդերուն ժամանակ անոր խանութը կողոպտուեցաւ: Մովսէսի ծնողները խորապէս ցնցուեցան անոր վաղաժամ մահուան եւ դրամական կորուստներուն պատճառով։
Եղիա Թասլաքճեանի եղբայրը` Հաճի Կարապետ Թասլաքճեան, ամուսնացաւ զինադադարէն առաջ (1918) եւ ունեցաւ դուստր մը: Կիլիկեան տարհանումին ժամանակ անոր ընտանիքը տեղափոխուեցաւ Լիբանան: Պէյրութի մէջ տեղի ունեցած անոր մահէն ետք, կինն ու դուստրը հաստատուեցան Ֆրանսա:
Եղիսաբէթ եւ Եղիա Թասլաքճեանի երկու դուստրերը` Այկուլանտ Եղիա Թասլաքճեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1879-ին – մահացած Դամասկոս) եւ Կիւլիզար Եղիա Թասլաքճեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1882-ին – մահացած Դամասկոս) չամուսնացան: Անոնք սորված էին գորգ հիւսել եւ ապրուստը վաստակիլ գորգեր վաճառելով: Ցեղասպանութեան ժամանակ անոնք հետիոտն տեղահանուեցան ու յայտնուեցան Դամասկոսի շրջակայքը: 1918 թուականի զինադադարը թոյլ տուաւ քոյրերուն վերադառնալու Ատանա` որպէս վերապրողներ: Հարազատները իրենց տուն մը նուիրեցին Աշըգեան ագարակին մէջ, Էսքի Սերային մէջ:
Երեք տարի Ատանա մնալէն ետք, Այկուլանտ եւ Կիւլիզար աքսորուեցան Կիլիկիայէն, քանի որ 1921 թուականին ֆրանսացիները իրենց բախտին լքեցին հայերը: Անոնք հաստատուեցան Դամասկոս եւ շարունակեցին իրենց ապրուստը վաստակել գորգագործութեամբ եւ գորգեր վաճառելով: Անոնք մահացան Սուրիոյ մայրաքաղաքին մէջ եւ թաղուեցան Դամասկոսի հայկական գերեզմանատան մէջ:
2) Բարսեղ Պետրոս Բարսեղ Աշըգեանի եւ Թագուհիցայի շառաւիղները
Անոնք ունէին երեք որդի եւ չորս դուստր.
Պօղոս Բարսեղ Աշըգեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1877-ին - մահացած Պուրսա մօտ 1910-ին) մեկնեցաւ Զմիւռնիա` աշխատանք գտնելու. հոն մեղադրուեցաւ յեղափոխական ըլլալուն համար եւ դատապարտուեցաւ մահուան: Միայն իսլամութիւն ընդունիլը զայն կրնար փրկել կախաղանէն: Ան խելացի էր եւ անունը փոխեց Քամիլի: Իսլամանալէն ետք, ան միացաւ ոստիկանութեան եւ քանի մը տարուան ընթացքին դարձաւ Պեշիքթաշի (Պոլիս) ոստիկանապետ: Ամուսնացաւ նաեւ թուրք կնոջ մը հետ:
1905-1906 թուականներուն, անոր հարազատները` Տիրուհի (ծնեալ Իյնէճեան) Բարսեղ Աշըգեան [տես Ա․ Հրապարակում], հայրը` Հաճի Յարութիւն Իյնէճեան եւ իր չորս զաւակները Քասթամոնուի մէջ պիտի երթային Յովհաննէս եւ Նազարէթ Յարութիւն Իյնէճեաններուն տեսակցութեան: Անոնց նաւը դուրս եկած էր Մերսինէն եւ զանոնք պէտք է հասցնէր Սամսոն, Սեւ ծովի ափին։ Այնուամենայնիւ, ճանապարհորդութիւնը աւելի դժուար եղաւ, քանի որ Հայ Յեղափոխական Դաշնակցութիւնը փորձած էր սպաննել Սուլթան Ապտիւլ Համիտ Բ․ը (Եըլտըզի մահափորձ, 1905 յուլիս 21): Պոլիս հասնելուն պէս լուր կ՛ուղարկեն Պետրոս Յարութիւն Իյնէճեանին, որպէսզի օգնութիւն ստանան իրենց ազգական Քամիլէն (նոյնինքն Պօղոս Բարսեղ Պետրոս Աշըգեան): Ան հարցը կը լուծէ նախ` ճամբորդները նաւէն հանելու արտօնութիւն ստանալով, իսկ ապա շոգեկառքի տոմսեր կը գնէ Հայտար փաշա կայարանէն դէպի Անգարա: Ճամբորդները Քասթամոնու կը հասնին սայլով:
Երիտասարդ թուրքերու յեղափոխութենէն ետք (1908) Քամիլ/Պօղոսի կինը իրենց համար տուն մը գնեց Պուրսայի մէջ: Նախքան կնոջը միանալը, Քամիլ գնաց Կիլիկիա` այցելելու հարազատները, վայելելով այդ կարճ այցելութիւնը եւ առնելով կարօտը: Քանի մը տարի անց ան մահացաւ Պուրսայի մէջ:
Հայկ Բարսեղ Աշըգեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1880-ին - մահացած Գահիրէ մօտ 1920-ին) գնաց Քասթամոնու` աշխատելու իր եղբօր` Պետրոսի հետ: Անոնք փոքրաքանակ առեւտուրի խանութ մը բացին քաղաքէն ոչ հեռու գտնուող Թաշքէօփրիւ կոչուող քաղաքին մէջ: Անոնց քոյրը` Նուրիցան (ծնեալ` Աշըգեան, Բարսեղի) (ծնած Կեսարիա մօտ 1890-ին – մահացած Եգիպտոս), ամուսնացած եղած է տեղացի գործարար Յաբէթ Նագգաշեանի (ծնած Կեսարիա մօտ 1890-ին – մահացած Եգիպտոս) հետ:
Եգիպտոսի մէջ նշանուած իրենց կրտսեր քրոջ` Սաթենիկին հետ նամակագրութիւնէն ետք անոնք որոշեցին Ատանայով տեղափոխուիլ Գահիրէ: Քանի որ Տիրուհի Բ. Աշըգեան` իրենց հօրաքրոջ դուստրը իր ընտանիքին հետ կ՛այցելէր իր եղբայրներուն Քասթամոնուի մէջ, երկու եղբայրները միացան անոնց ետդարձի ճամբուն վրայ եւ եկան Ատանա:
Հակառակ Սուլթան Ապտիւլ Համիտի այն ժամանակուայ օրէնքներուն, անոնց հօրեղբայրը` Յովհաննէս Աշըգեան, յաջողեցաւ անոնց համար ճամբորդական փաստաթուղթեր ձեռք բերել` պատրուակով, որ Պէյրութէն ապրանք կը գնեն իր խանութին համար: Անոնք նաւ նստան Մերսին եւ վայրէջք կատարեցին անմիջապէս Փորթ Սայիտ եւ հաստատուեցան Գահիրէ:
Հայկ Եգիպտոսի մէջ ոսկերիչ աշխատեցաւ եւ մահացաւ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմէն ետք: Թաղուած է Գահիրէի հայկական գերեզմանատունը: Ան ամուրի էր:
Պետրոս Բարսեղ Աշըգեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1882-ին – մահացած Գահիրէ) գնաց Քասթամոնու` աշխատելու իր եղբօր` Հայկի հետ: Անոնք փոքրաքանակ առեւտուրի խանութ մը բացին քաղաքէն ոչ հեռու գտնուող Թաշքէօփրիւ կոչուող քաղաքին մէջ:
Անոնց քոյրը` Նուրիցա (ծնեալ` Աշըգեան, Բարսեղի) (ծնած Կեսարիա մօտ 1890-ին – մահացած Եգիպտոս), ամուսնացած եղած է տեղացի գործարար Յաբէթ Նագգաշեանի (ծնած Կեսարիա մօտ 1890-ին – մահացած Եգիպտոս) հետ:
Մօտաւորապէս 1910 թուականին Պետրոս ամուսնացաւ Յաբէթի քրոջ` Փառանձեմին (ծնեալ Նագգաշեան, Միհրանի) Աշըգեանի հետ (ծնած Քասթամոնու 1912 թուականի մայիսին — մահացած Թորոնթօ 1989 թուականին):
Պետրոս եւ Հայկ իրենց հօրեղբօր` Յովհաննէս Աշըգեանի օգնութեամբ ձեռք բերին երկու ճամբորդական փաստաթուղթ` իբր երթալու Պէյրութ իրենց խանութին համար ապրանք գնելու: Եղբայրները ի վերջոյ հաստատուեցան Եգիպտոս, ուր օսմանեան իշխանութիւնը ձեւական բնոյթ ունէր:
Պետրոս ու Փառանձեմ ունեցան դուստր մը եւ որդի մը.
- Ալիս-Թագուհի (ծնեալ Աշըգեան, Պետրոսի) Արամ Ալեքսանեան (ծնած Գահիրէ 1930-ին - մահացած Օթթաուա, Գանատա, 1976-ին)
- Բարսեղ Պետրոս Աշըգեան (ծնած Գահիրէ 1931-ին - մահացած Օթթաուա, Գանատա, 25 Մայիս 2022-ին)
Ովսաննա (ծնեալ Աշըգեան, Բարսեղի) Ճիւան Եփրեմեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1885-ին – մահացած Գահիրէ) ամուսնացաւ Ճիւան Եփրեմեանին հետ (ծնած Կեսարիա) եւ հաստատուեցաւ Պոլիս: Ան զաւակներ չունէր, բայց Ճիւան առաջին կնոջմէ դուստր մը ունէր: Դուստրը նշանուեցաւ Պոլսոյ մէջ հանրայայտ բժիշկ Ռէթեոսեանի հետ: Առաջին համաշխարհային պատերազմէն ետք Ովսաննա միացաւ եղբօրը` Պետրոսին, Գահիրէ, Եգիպտոս, որտեղ ալ մահացաւ:
Նուրիցա (ծնեալ` Աշըգեան, Բարսեղի) Յաբէթ Նագգաշեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1890-ին - մահացած Եգիպտոս) ամուսնացած է գործարար Յաբէթ Նագգաշեանին հետ Քասթամոնուի մէջ մօտ 1910-ին: Յաբէթին արմատները Կեսարիայէն էին:
Անոնք ունէին երկու դուստր եւ մէկ որդի.
- Վերոնիքա (ծնեալ Նագգաշեան, Յաբէթի) Ստեփան Կիրակոսեան (ծնած Քասթամոնուի մօտ 1911-ին – մահացած Գահիրէ)
- Յարութիւն Յաբէթ Նագգաշեան (ծնած Քասթամոնուի մօտ 1912-ին - մահացած Գահիրէ) ամուսնացած է Ցեղասպանութենէն որբ Արշալոյսին հետ:
- Վերդայիմ (ծնեալ Նագգաշեան, Յաբէթի) Կարպիս Փաքլայեան (ծնած Քասթամոնուի մօտ 1914-ին - մահացած Պէյրութ մօտ 1995-ին)
Նուրիցա եւ Յաբէթ Նագգաշեանները Առաջին համաշխարհային պատերազմէն ետք հաստատուեցան Եգիպտոս` հետեւելով եղբայրներուն:
Հայկազուհի (ծնեալ Աշըգեան, Բարսեղի) Յովհաննէս Ուղուրլեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1887-ին – մահացած Գահիրէ) ամուսնացած է գործարար Յովհաննէս Ուղուրլեանին հետ:
Ցեղասպանութեան ժամանակ ամբողջ ընտանիքը տեղահանուեցաւ. բոլորը մահացան, բացի մէկ դուստրէն` Մանուշակէն: Զայն գտած են Մեսքենէի մէջ (Հալէպէն հարաւ-արեւելք, Ռաքքայէն արեւմուտք): Տիգրան Աշըգեան ու իր ընտանիքը պատերազմին ժամանակ Հալէպ էին, ուստի Մանուշակ ղրկուեցաւ Տիգրանին քով: Զինադադարին ժամանակ, երբ Տիգրանի ընտանիքը վերադարձաւ Ատանա, անոնք իրենց հետ բերին Մանուշակ Ուղուրլեանը:
1921 թուականին Ֆրանքօ-թրքական պատերազմին աւարտով հայերը ստիպուած եղան տարհանուիլ Կիլիկիայէն: Գերդաստանը օգնեց Մանուշակ Ուղուրլեանին մեկնելու Գահիրէ, իսկ մօրաքոյրը` Սաթենիկ Պալեան, ընդունեց զայն ապրելու իրեն հետ այնտեղ:
Սաթենիկ (ծնեալ Աշըգեան, Բարսեղի) Պալեան (ծնած Կեսարիա 1886-ին – մահացած Հոլանտա 1964-ին) ամուսնացած է Կարապետ Պալեանին հետ (ծնած Կեսարիա 1867-ին – մահացած Գահիրէ 1942-ին): Կարապետ Կեսարիայէն էր եւ հաստատուած էր Գահիրէ: Ան ոսկիի եւ այլ թանկարժէք մետաղներու ձուլման եւ ձուլակտորներու առեւտուրով կը զբաղէր, տաղանդաւոր արհեստաւոր մըն էր եւ յարգուած մարդ մը: Մինչ Սաթենիկի՝ 1904 թուականին Եգիպտոս տեղափոխուիլը, ան այցելեց Ատանա գտնուող իր հարազատներուն:
Սաթենիկ եւ Կարապետ ունէին երկու որդի եւ մէկ դուստր.
- Ասատուր Կարապետ Պալեան (ծնած 1906-ին եւ մահացած 1989-ին Գահիրէ)
- Մարի (ծնեալ Պալեան, Կարապետի) (ծնած 1909-ին եւ մահացած 1980-ականներուն Գահիրէ)
- Բարսեղ Կարապետ Պալեան (ծնած Գահիրէ մօտ 1913-ին - մահացած Հոլանտա 1981-ին)
Սաթենիկ մահացաւ 1964 թուականին Հոլանտայի մէջ, իր որդւոյն` Բարսեղին եւ ընտանիքին այցելելու ընթացքին:
3) Մարիամ եւ Յարութիւն Իյնէճեաններու շառաւիղները
[Տես Ա., Բ. եւ Գ. Հրապարակումներ]
4) Աննա (Տուտու) եւ Կարապետ Աղաճանեաններու շառաւիղները
Անոնք ունէին երկու որդի եւ երկու դուստր.
1915-ին թուականին այս ընտանիքը աքսորուեցաւ Տէր Զօր` Սուրիոյ անապատը: Ծնողները` Աննա եւ Կարապետ, ինչպէս նաեւ Պետրոս, որ դարձաւ Յիսուսեան հոգեւորական` Հայր Փիէր, մահացան: Սակայն Գրիգոր եւ անոր քոյրերը` Տիգրանուհի եւ Արշակուհի Աղաճանեանները, վերապրեցան:
Գրիգոր Կարապետ Աղաճանեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1875-ին - մահացած Պուէնոս Այրէս 1952-ին) ամուսնացաւ Կեսարիայէն կնոջ մը հետ. անոնք զաւակներ չունեցան. Գրիգոր կարճ ժամանակով մը աշխատեցաւ Ատանայի երկաթուղային ընկերութեան մէջ, ապա մեկնեցաւ Փարիզ:
Կարապետ Աշըգեան իր գիրքին մէջ կը նշէ, որ Գրիգոր Աղաճանէանին ծանօթացած է Աղեքսանդրիոյ մէջ 1911-ին. ան նորէն ամուսնացած էր եւ ունէր երկու որդի: Այնուհետեւ, Գրիգոր իր ընտանիքը տարաւ Պուէնոս Այրէս:
1960-ականներուն, երբ Կարապետ Աշըգեան իր գիրքին պատրաստութեան համար նամակագրութիւն կը կատարէր Կեսարիոյ Աշըգեան գերդաստանին անդամներուն հետ, Յաբէթ Քալպաճեան նամակով մը հաստատեց, որ Գրիգոր Աղաճանեան հաստատուած է Արժանթին:
Պետրոս/Հայր Փիէր Կարապետ Աղաճանեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1877-ին – մահացած Տէր Զօր մօտ 1915-ին) կրթութիւնը ստացած է Կեսարիա Յիսուսեաններու դպրոցին մէջ, ընդունած է կաթոլիկութիւնը եւ դարձած ուսուցիչ Ատանայի յիսուսեան դպրոցին մէջ: Յետագային ան ուսանած է Լոնտոնի կրօնաւորական վարժարանը եւ դարձած Յիսուսեան կրօնաւոր քահանայ. զայն կ՛անուանէին Ֆրեր (եղբայր) Փիէր:
Ցեղասպանութեան ժամանակ Հայր Փիէր ծնողներուն հետ տարագրուեցաւ Սուրիա եւ մահացաւ Տէր Զօրի մէջ:
Տիգրանուհի (ծնեալ Աղաճանեան, Կարապետի) Նեւշեհիրլեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1880-ին – մահացած Խորհրդային Հայաստան) ամուսնացած է Հաճի Նեւշեհիրլեանին հետ: Անոնք ունէին դուստր մը (ծնած Ատանա մօտ 1900-ին – մահացած Խորհրդային Հայաստան), անունը յայտնի չէ:
1921-ին Կիլիկիոյ տարհանումէն ետք Նեւշեհիրլեան ընտանիքը հաստատուեցաւ Սուրիա կամ Լիբանան: Երկրորդ համաշխարհային պատերազմէն ետք սովետները խրախուսեցին հայերը հայրենադարձուելու Խորհրդային Հայաստան, եւ այս ընտանիքը բնակութիւն հաստատեց Երեւանի մէջ մօտ 1947-ին:
Արշակուհի (ծնեալ Աղաճանեան, Կարապետի) Սվաճեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1883-ին – մահացած Պուէնոս Այրէս 1952-ին) ամուսնացած է Անթուն Սվաճեանին հետ (ծնած Պոլիս – մահացած Պուէնոս Այրէս 1930-ին): Եղբայրը` Հայր Փիէր, Արշակուհին ծանօթացուց ամուսնոյն հետ, որուն գործը ջեռուցիչներ արտադրելն էր: Զոյգը հաստատուած է Օսմանեան կայսրութեան մայրաքաղաքին մէջ, ապա 1923 թուականին իրենց զաւակներուն հետ տեղափոխուած են Պուէնոս Այրէս:
Արշակուհի եւ Անթուն ունեցան երեք դուստր եւ մէկ որդի.
- Զապէլ (ծնեալ Սվաճեան, Անթունի) (ծնած Պոլիս մօտ 1905-ին, մահացած Պոլիս): Անոր ամուսնոյն անունը յայտնի չէ, ոչ ալ զաւակներ ունէին:
- Ֆիլոր (ծնեալ Սվաճեան, Անթունի) Յաբէթ Քալպաճեան (ծնած Պոլիս մօտ 1907-ին – մահացած Պուէնոս Այրէս): Ֆիլոր անուանակոչուած է իր մեծ մօր պատուին, որ մահացաւ իր խոհանոցին մէջ կայծակի պայթիւնէն մօտ 1906 թուականին:
- Որդին (անունը անյայտ է) հաւանաբար ծնած է Արժանթինի մէջ մօտ 1927-ին: Ան Պուէնոս Այրէսի մէջ ինքնաշարժներու նորոգութեան արհեստանոց մը ունէր, ամուսնացաւ տեղացի կնոջ մը հետ եւ ունեցան երկու դուստր. մէկը ամուսնացաւ իտալացիի մը հետ, իսկ կրտսեր դուստրին մասին տուեալներ չկան:
- Կրտսեր դուստրը (անունը անյայտ է) մահացած է Պուէնոս Այրէսի մէջ 1963-ին:
5) Ստեփան Պետրոս Աշըգեանի շառաւիղները
Անոնք ունէին երկու դուստր եւ մէկ որդի.
Կիւլենիա Ստեփան Պետրոսի Աշըգեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1880-ին - մահացած Կիպրոս 1953-ին) մանուկ հասակին հիւանդ եղած է. անոր ձեռքերէն մէկը թոյլ էր եւ հաշմանդամ: Կիւլենիա ամուսնացած չէր. Կիլիկիոյ տարհանումին ժամանակ եղբայրը` Պետրոս, իր ընտանիքին հետ զայն տարած է Կիպրոս: Երբ Պետրոսը, անոր կինը` Մարինան, եւ անոնց երկու աղջիկները տեղափոխուեցան Պէյրութ, ան ամսական դրամական միջոցներ ուղարկեց Կիւլենիային ապրելու մինչեւ մահը:
Ազնիւ (ծնեալ Աշըգեան, Ստեփան Պետրոսի) Յակոբ Պուլտուքեանի (ծնած Կեսարիա մօտ 1882-ին – մահացած Իսկենտերուն 1940-ին) ընտանիքը տեղափոխուած է Ատանա, ուր ուսումը ստացած է Ատանայի հայկական վարժարանին մէջ եւ աղջիկներու Ամերիկեան վարժարանին մէջ: Ազնիւ ամուսնացած է Յակոբ Պուլտուքեանին (ծնած Ատանա – մահացած Պէյրութ 1945 թուականին) հետ մօտաւորապէս 1900 թուականին: Յակոբ ոչխարներու ու կովերու վաճառական էր. երբ հայրը մահացաւ, գործը փոխանցուեցաւ անոր:
Անոնք ունէին երեք դուստր եւ երկու որդի.
- Արուսեակ (ծնեալ Պուլտուքեան, Յակոբի) Անդրանիկ Քէշիշէան (ծնած Ատանա, շուրջ 1901-ին - մահացած Պէյրութ)
- Արաքսի (ծնեալ Պուլտուքեան, Յակոբի) Հայկ Կէօցէքճեան (ծնած Ատանա մօտ 1903-ին - մահացած Պէյրութ)
- Ալիս (ծնեալ Պուլտուքեան, Յակոբի) Կարպիս Տէքիրմենճեան (ծնած Ատանա, շուրջ 1904-ին - մահացած Պէյրութ)
- Սամուէլ Յակոբ Պուլտուքեան (ծնած Ատանա մօտ 1906-ին - մահացած Պէյրութ)
- Վահէ Յակոբ Պուլտուքեան (ծնած Ատանա մօտ 1908-ին - մահացած Պէյրութ 1975-ին)
1909-ի Ատանայի կոտորածին ժամանակ քանի մը թուրք տղամարդիկ դուրս եկան Պոքլու Խանէն («Կղկղանքի Խան») եւ մտան Յակոբ աղա Պուլտուքեանի մսագործութեան խանութը, որ կը գտնուէր իջեւանատան մօտ, եւ սկսան կողոպտել: Յակոբ Պուլտուքեանի եղբայրները` Յարութիւն ու Կարապետ, եւ անոնց ազգականներէն Խաչօն, սկսան կռուիլ թուրքերուն դէմ: Աւելի ուշ դատարանը հայերը մեղադրեց թուրքեր սպաննելու համար` առանց որեւէ փաստի: Ռազմական դատարանը որպէս յանցագործ կախաղան բարձրացուց Յարութիւնը, Կարապետը եւ Խաչօն:
Յակոբ աղա Պուլտուքեանի բախտը ժպտաց, որովհետեւ 1909-ի ջարդերուն ընթացքին ոչխարներ գնելու համար Սուրիա էր: Սակայն 1915-ին անոր ընտանիքը միացաւ Սուրիոյ անապատ տեղահանութեան կարաւաններուն, եւ հաւանաբար մնաց Եփրատի երկայնքին գտնուող գիւղերէն մէկուն մէջ:
1918-ին զինադադարէն ետք Պուլտուքեանները վերադարձան Ատանա, իսկ Յակոբ վերսկսաւ իր գործը։ Սակայն երբ ֆրանսացիները լքեցին Կիլիկիան (1921), Պուլտուքեան ընտանիքը վերաբնակեցաւ Իսկենտերուն: 1939 թուականին Ալեքսանտրեթի սանճաքը դարձաւ Թուրքիոյ հանրապետութեան Հաթայ նահանգը. հայերու եւ քրիստոնեայ արաբներու մեծ մասը հեռացաւ հոնկէ:
Ազնիւ եւ Յակոբ Պուլտուքեաններու աւագ դուստրը` Արուսեակ, ամուսնացաւ Անդրանիկ Քեշիշեանին հետ` 1921 թուականին Կիլիկեան տարհանումէն առաջ:
Իսքենտերունի մէջ Ազնիւ (ծնեալ Աշըգեան, Ստեփանի) Պուլտուքեանի մահէն ետք, անոր ամուսինը իր ընտանիքը, այդ շարքին նաեւ` փեսան` Անդրանիկ Քեշիշեանը, տարաւ Լիբանան: Յակոբ Պուլտուքեան իր գործը շարունակեց Պէյրութի մէջ մինչեւ 1945 թուական, երբ մահացաւ:
Պետրոս Ստեփան Պետրոսի Աշըգեան (ծնած Կեսարիա 1886-ին - մահացած Պէյրութ 1958-ին)
1917 թուականին Պետրոս Մերսինի մէջ ամուսնացած է Մարինա Բարսեղ Աշըգեանին հետ. ան 21 տարեկան էր, իսկ ինք` 31 տարեկան: Ինչպէս այս գերդաստանի ամուսնութիւններուն մեծ մասը, անոնք ազգականներ էին: Պետրոսի մեծ հայրը գերդաստանի նահապետի որդին` Պետրոս Բարսեղ Աշըգեանն էր, իսկ Մարինայի մեծ հայրը` անոր եղբայրը` Կարապետ Բարսեղ Աշըգեանը [Տես Ա. Հրապարակում]:
6) Նուրիցա եւ Նազարէթ Թելլալեաններու շառաւիղները
Անոնք ունէին երկու դուստր եւ երկու որդի.
Թագուհիցա (ծնեալ Թելլալեան, Նազարէթի) (ծնած Ատանա մօտաւորապէս 1880-ին – մահուան թուականը յայտնի չէ) ամուսնացած է Իգնատիոս Ուղուրլեանին հետ (Կեսարիայէն): Անոնք զաւակներ չեն ունեցած:
Ազնիւ (ծնեալ Թելլալեան, Նազարէթի) (ծնած Ատանա մօտ 1882-ին – մահացած Եգիպտոս մօտ 1940-ին) ամուսնացած է Նազարէթ Գէորգ Թէքէեանին հետ (ծնած Ատանա - մահացած զինադադարէն առաջ): Նազարէթ մանուկ էր, երբ մայրը մահացաւ. անոր հայրը նորէն ամուսնացաւ Ֆիլորի հետ (ծնեալ Աշըգեան, Պետրոսի), եւ ան Նազարէթին վերաբերեցաւ որպէս իր զաւակը: Նազարէթին գործը հիւսուածեղէնն էր:
Նազարէթ եւ Ազնիւ ունէին մէկ որդի եւ մէկ դուստր.
- Կարպիս Նազարէթ Թէքէեան (ծնած Ատանա մօտ 1908-ին – մահացած Աղեքսանդրիա, Եգիպտոս)
- Դուստրը (անունը անյայտ է)
Առաջին համաշխարհային պատերազմին ժամանակ Ազնիւ մնաց Ատանա: 1918 թուականի զինադադարէն ետք, Ֆրանսան գրաւեց Կիլիկիան եւ թոյլ տուաւ փրկուած հայերուն վերաբնակեցնել Ատանան: Սակայն այս ժամանակահատուածը կարճ էր. Կիլիկիոյ տարհանումը ստիպեց Ազնիւը անոր լքել իր տունն ու քաղաքը: Սկիզբը Ազնիւ եւ իր որդին` Կարպիս, տեղափոխուեցան Կիպրոս, ապա գացին Եգիպտոս` Աղեքսանդրիա, քանի որ այնտեղ կ՛ապրէր անոր եղբայրը` Մաժակ Թելլալեանը:
Օննիկ Նազարէթ Թելլալեան (ծնած Ատանա մօտ 1885-ին – մահացած Պէյրութ մօտ 1935-ին) Կարին/էրզրումի Սանասարեան վարժարանի շրջանաւարտ էր եւ կը զբաղէր ապահովագրական գործով եւ հայցերով: Ան ամուսնացած չէր: Կիլիկիոյ տարհանումին ժամանակ հաստատուեցաւ Պէյրութ եւ մահացաւ այնտեղ:
Մաժակ Նազարէթ Թելլալեան (ծնած Ատանա մօտ 1887-ին - մահացած Աղեքսանդրիա մօտ 1950-ին) կանուխէն բնակութիւն հաստատեց Աղեքսանդրիա: Ան ամուսնացաւ յոյն կնոջ մը հետ. անոնք ունէին մէկ որդի.
- Օննիկ Մաժակ Թելլալեան
1960-ական թուականներուն, երբ Կարապետ Աշըգեան նամակագրութիւն կը կատարէր Աշըգեան գերդաստանին հետ, Օննիկ Մաժակ Թելլալեան կ'ապրէր Աղեքսանդրիոյ մէջ, շապիկներ ու գլխարկներ կը պատրաստէր իր խանութին մէջ:
7) Յովհաննէս Պետրոս Բարսեղ Աշըգեանի շառաւիղները
Անոնք ունէին մէկ դուստր.
Արուսեակ (ծնեալ Աշըգեան, Յովհաննէսի) (ծնած Ատանա մօտ 1905-ին – մահացած Ֆլորիտա մօտ 1995-ին) կրթութիւնը ստացած է Կիլիկիոյ, ապա Իրանի մէջ:
1929-ին Արուսեակ ամուսնացաւ Բիւզանդ Գալայճեանին հետ (ծննդեան թուականը յայտնի չէ, մահացած է Ֆլորիտա մօտ 1990-ականներուն): Անոնց հարսանեկան լուսանկարը առնուած է Լոնտոնի մէջ: Բիւզանդ Իրանէն Գէորգի եւ Թենֆուի որդին էր: Հայր ու որդի արեւելեան գորգերու առուծախ կ՛ընէին:
Արուսեակ եւ Բիւզանդ ունէին երկու որդի եւ երկու դուստր.
- Եդուարդ Բիւզանդ Գալայճեան (ծնած Իրան 1931ին)
- Սիրվարդ Բիւզանդ Գալայճեան (ծնած Իրան 1932-ին)
- Արամ Բիւզանդ Գալայճեան (ծնած Իրան 1936-ին)
- Մարգարիտ Լինտզի Բիւզանդ Գալայճեան (ծնած Նիւ Եորք 1947-ին)
1940-ին Գալայճեան ընտանիքը փոխադրուեցաւ Միացեալ Նահանգներ, իսկ Բիւզանդ շարունակեց յարաբերութիւնները Իրանի մէջ, քանի որ անոր ապրանքները այնտեղէն էին: Անոնք տուն գնեցին Կրէյթ Նեքի մէջ, Նիւ Եորք, եւ Բիւզանդ ամէն օր կ՛երթար Մանհաթըն:
Ամերիկացիներուն համար Արուսեակ անունը դժուար էր, ուստի ան ուզեց որ զինք Քէյ անուանեն: Երբ անոր զաւակները մեծցան եւ հեռացան իրենց տունէն, ան սկսաւ աշխատիլ իր տան մօտ գտնուող հանրախանութին մէջ:
Բիւզանդ եւ Արուսեակ հանգստեան կոչուեցան Ֆլորիտայի Օրմոնտ Պիչի մէջ, ԱՄՆ. անոնք երկուքն ալ մահացան 90-ականներուն:
8) Ֆիլոր (ծնեալ Աշըգեան, Պետրոսի) Գրիգոր Թէքէեանի շառաւիղները
Անոնք ունէին չորս դուստր եւ մէկ որդի.
Մարի (ծնեալ Թէքէեան, Գրիգորի) Գրիգոր Քալպաճեան (ծնած Ատանա մօտ 1882-ին - մահացած Պուէնոս Այրէս մօտ 1950-ականներուն) նախքան մօր մահը` 1906-ին, ամուսնացած է Գրիգոր Քալպաճեանին հետ (ծնած Ատանա - մահացած Ատանա 1909-ին) եւ ունեցած զաւակներ: Գրիգորը մահացած է Ատանայի ջարդին ժամանակ:
Ցեղասպանութեան ընթացքին Մարի ու իր զաւակները տարագրուեցան անապատ: Կարապետ Աշըգեան իր գիրքին մէջ կը նշէ, որ անոնք երկու որդի ունեցած են. մենք չենք գիտեր` անոնք ծնած են Առաջին համաշխարհային պատերազմէն առաջ, թէ ետք: Միայն գիտենք, որ այս երկար ճամբորդութեան ընթացքին Մարի հանդիպեցաւ պարոն Մելեթճեանին, եւ անոնք ամուսնացան, երբ 1918 թուականին զինադադարի ժամանակ վերադարձան Ատանա:
Մարի ամուսնոյն հետ գացած է Պուէնոս Այրէս 1930-ականներուն: Արժանթին գաղթած հայերուն շուրջ 60 տոկոսը Կիլիկիայէն էր:
Կարապետ Աշըգեան իր գիրքին մէջ կ՛ըսէ, որ Մարիին որդին` Պետրոս, մեքենագործ էր Պուէնոս Այրէսի մէջ:
Պետրոս Մելեթճեան ունէր երեք դուստր. անունները անյայտ են:
- Առաջին դուստրը (ծնած Պուէնոս Այրէս մօտ 1945-ին) վարսայարդար էր մօտ 1968 թուականին:
- Երկրորդ եւ երրորդ դուստրերուն (ծնած մօտ 1950-ին) ինքնութիւնը անյայտ է:
Յաբէթ Գրիգոր Թէքէեան (ծնած Ատանա մօտ 1884-ին – մահուան թուականը յայտնի չէ) կօշկակար էր: Յաբէթ ամուսնացաւ Զապէլ Սվաճեանին հետ:
Յաբէթ եւ Զապէլ երկու որդի ունէին` մէկը ատամնաբոյժ էր, իսկ փոքր եղբայրը` անոր օգնականը:
- Զօրի (ծնեալ Թէքէեան, Գրիգորի) Մեսիա Փամպուքճեան (ծնած Ատանա մօտ 1886-ին – մահուան թուականը յայտնէ չէ)
- Ազնիւ (ծնեալ Թէքէեան, Գրիգորի) (ծնած Ատանա մօտ 1889-ին – մահացած Աթէնք) ամուսնացած է Աղա Բենիամին Թելլալեանին հետ (ծնած Ատանա – մահացած Աթէնք): Բենիամին կը վաճառէր կենդանիներու աղիքներ: Հայոց ցեղասպանութեան ժամանակ ան զերծ մնաց տեղահանութիւնէն, քանի որ կ՛աշխատէր Աշըգեան ալրաղացին մէջ: Աշըգեան գերդաստանին տղամարդոցմէ շատերը խուսափեցան տեղահանութենէն, քանի որ աշխատանք գտան Ատանայի Աշըգեան-Պագալեան ալրաղացին մէջ [տե՛ս Ա. հրապարակում]:
Ազնիւ եւ Բենիամին ունէին երկու դուստր եւ երկու որդի.
- Ֆիլոմին Բենիամին Թելլալեան (ծնած Ատանա մօտ 1914-ին)
- Արփինէ Բենիամին Թելլալեան (ծնած Ատանա մօտ 1916-ին)
- Յարութիւն Բենիամին Թելլալեան (ծնած Ատանա մօտ 1918-ին), որ շարունակեց իր հօր` կենդանիներու աղիքներ վաճառելու գործը:
- Հմայեակ Բենիամին Թելլալեան (ծնած Ատանա մօտ 1920-ին) կօշկակար էր Աթէնքի մէջ:
Կիլիկիոյ տարհանումին ժամանակ Թելլալեաններուն ընտանիքը նախ մեկնեցաւ Կիպրոս, ապա հաստատուեցաւ Յունաստան: Բենիամին շարունակեց Աթէնքի մէջ կենդանիներու աղիքներու առեւտուրի իր գործը, եւ 1960-ականներուն Աթէնքի մէջ կառուցեց անձնական շէնք մը: Անոնց զաւակները ամուսնացած չեն եղած:
Նաոմին (ծնեալ Թէքէեան, Գրիգորի) (ծնած Ատանա մօտ 1886-ին – մահացած Լոս Անճելոս 1983-ի մայիսին) ամուսնացած է Գրիգոր Ապաճեանին (ծնած Ատանա – մահացած Լոս Անճելոս մօտ 1960-ականներուն) հետ, որ ուսուցիչ էր: 1909 թուականին Ատանայի ջարդերէն ետք աշխատած է ֆրանսական ընկերութեան մը մէջ: Առաջին համաշխարհային պատերազմին ժամանակ Ապաճեաններու ընտանիքը տեղահանուեցաւ, եւ երկու դուստրերը եւ մէկ տղան մահացան ճամբան: Անոնք վերադարձան Ատանա, սակայն 1921 թուականին հայերը տարհանուեցան Կիլիկիայէն: Այս ընտանիքը գնաց Զմիւռնիա եւ 1922-ի վերջը գաղթեց Յունաստան:
Աթէնքի մէջ Գրիգոր վերսկսաւ ուսուցչութիւն ընել, իսկ ետքը որոշեց քահանայ դառնալ, քանի որ Հայ առաքելական եկեղեցին կ՛արտօնէ թէ՛ կուսակրօն, թէ՛ ամուսնացած քահանաներ ունենալը: Երբ Գրիգոր աւարտեց իր կրօնական ուսումը, ընդունեց Թադէոս անունը: Լոս Անճելոսի ծխական համայնքը քահանայի կարիք ունէր, ուստի Տէր Թադէոս Ապաճեան հաստատուեցաւ Լոս Անճելոս մօտ 1950-ին:
Նաոմի եւ Գրիգոր ունէին երկու որդի եւ մէկ դուստր.
- Սարգիս Գրիգոր Ապաճեան (ծնած Ատանա 1922-ին - մահացած Քալիֆորնիա) ամուսնացած է Քաթինա Տալքեդիսին հետ, որուն արմատները յունական էին: Անոնց հարսանիքը Լոս Անճելոսի մէջ եղաւ, 1953 թուականի փետրուարին:
Սարգիս ու Քաթինա ունեցան մէկ որդի եւ մէկ դուստր.- Գրիգոր-Մարք Ապաճեան (ծնած Լոս Անճելոս 1955-ին)
- Էրիքա Ապաճեան (ծնած Լոս Անճելոս 1960-ին)
Սարգիս ճաշարան մը ունէր եւ կ՛ապրէր Մոնթերէյ Փարքի մէջ:
- Զաւէն Գրիգոր Ապաճեան (ծնած հաւանաբար Յունաստան մօտ 1927-ին - մահացած Քալիֆորնիա) ամուսնացաւ Գոհար Աղաճանեանին հետ, որուն ծնողներն էին Մարկոսն ու Քրիսթինէն՝ Արեւելեան Հայաստանէն: Անոնց հարսանիքը Լոս Անճելոսի մէջ եղաւ, 1956 թուականի յուլիսին:
Զաւէն ու Գոհար ունէին երկու որդի եւ մէկ դուստր.- Մարք-Զաւէն Ապաճեան (ծնած Լոս Անճելոս 1964-ին)
- Ճոն-Պետրոս Ապաճեան (ծնած Լոս Անճելոս 1961-ին)
- Նաոմի Ապաճեան (ծնած Լոս Անճելոս 1964-ին)
Զաւէն ինքնաշարժի արկածէ մը ետք աշխատեցաւ եղբօր հետ. Նաոմի մեծ մայրիկը Զաւէնին հետ ապրեցաւ մինչեւ իր մահը:
- Նաոմի Գրիգոր Ապաճեան (ծնած Յունաստան մօտ 1930-ին – մահուան մասին տուեալ չկայ) ամուսնացաւ Միսաք Յակոբեանին հետ, որ Ատանայէն էր: Անոնք ունէին երկու դուստր եւ մէկ որդի.
- Վիքթոր Յակոբեան (ծնած Աթէնք)
- Մատլէն Յակոբեան (ծնած Աթէնք)
- Յակոբ Յակոբեան (ծնած Աթէնք)
Երեք զաւակներն ալ ամուսնացան յոյներու հետ:
9) Սիմա եւ Յարութիւն Օհանեաններու շառաւիղները
Անոնք ունէին երեք որդի եւ երկու դուստր.
Յակոբ Յարութիւն Օհանեան (ծնած Ատանա մօտ 1881-ին - մահացած Պաղտատ 1923-ին) աւարտած է Պոլսոյ Սկիւտարի Պէրպէրեան վարժարանը եւ որոշ ժամանակ մը աշխատած է հօր հետ: Նշանուած էր Վահան Մալէզեանի (1871-1966 բանաստեղծ, գրող, թարգմանիչ, քաղաքական գործիչ) քրոջ հետ, բայց, ցաւօք, անոր հարսնցուն մահացաւ:
Իշխանութիւնները Յակոբ Օհանեանը մեղադրեցին յեղափոխական գործունէութեան մէջ: Ան Մերսինէն փախաւ Կիպրոս` պահուըտելով ալքոհոլի մեծ արկղի մը մէջ: Քանի որ Կիպրոսը գործարարութեան մէջ սահմանափակ հնարաւորութիւններ ունէր, ան մէկ այլ նաւով գնաց Եգիպտոս: Գահիրէի մէջ ան կառավարեց Մելքոնեան եղբայրներու ծխախոտային ընկերութիւնը: Ան ջանք չխնայեց գործը ընդլայնելու համար եւ մասնաճիւղեր հիմնեց նոյնիսկ Սուտանի մէջ: Յակոբ Օհանեան կը ներկայացնէր Տիգրան Հաճընլեանը, իսկ ետքը սկսաւ իր անձնական գործը:
Տակաւին Եգիպտոս եղած ժամանակ Յակոբ միացաւ իտալական մասոնական օթեակին եւ բարձր պաշտօններ գրաւեց: Այս մէկը անոր հնարաւորութիւն տուաւ ծանօթանալու մարդոց լայն շրջանակի մը հետ, այդ շարքին` Ատանայի նահանգապետ Իսմայիլ Հաքքիի եւ ոստիկանապետ Չերքէզ Ճեմալի հետ:
Յակոբ Օհանեան 1908-ին Ատանայի մէջ այցելեց իր ծնողներուն ու քոյրերուն եւ Մեճտիէ քաղաքին մէջ ագարակ մը եւ եւ այգի մը գնեց իր քրոջ` Վիքթորիայի ամուսնոյն` Նշան Եալընըզեանին հետ: Ան ըսաւ. «մեր ընտանիքը այնքան բազմամարդ է իր թոռներով ու ծոռներով, որ մենք կողմնակի մարդոց կարիքը չունինք»:
1909-ին Յակոբ Օհանեան Տիրուհի (ծնեալ Իյնէճեան, Յարութիւնի) Բարսեղ Կարապետ Աշըգեանին եւ անոր որդի Կարապետ Բ. Աշըգեանին Եգիպտոս մեկնելու հրաւէր ղրկեց: Այնտեղ ան հանդիպեցաւ Սաթենիկին` իր քեռիին կրտսեր աղջկան, որ ամուսնացած էր Եգիպտոսի մէջ հայու մը հետ: Ան հանդիպեցաւ նաեւ Պետրոս Բարսեղ Աշըգեանին (ծնած Կեսարիա մօտ 1882-ին - մահացած Գահիրէ) եւ Հայկ Բարսեղ Աշըգեանին (ծնած Կեսարիա մօտ 1880-ին - մահացած Գահիրէ մօտ 1920-ին):
1915-ին Յակոբ Օհանեանի ջանքերուն շնորհիւ Ատանայի հայութեան դէպի անապատ տարագրութիւնը յետաձգուեցաւ: Մեծապէս կը յուսացուէր, որ որ հայերը վերջնականապէս կը խուսափին տեղահանութենէն, ինչպէս եղաւ Զմիւռնիոյ մէջ` անոր կառավարիչին միջոցով: Միութիւն եւ յառաջդիմութիւն կոմիտէն մեծ ջանքեր գործադրեց, որպէսզի հայերը անմիջապէս աքսորուին, բայց նահանգապետը կանխեց այդ: Երբ Ատանայէն Ալի Մունիֆ, որ կը գրաւէր ներքին գործոց փոխնախարարի պաշտօնը, եկաւ Ատանա Լեռնալիբանանի նահանգապետ նշանակուելէն ետք, Միութիւն եւ յառաջդիմութիւն կոմիտէն ընդառաջ գնաց անոր եւ բողոքեց, որ նահանգապետը չի կատարեր տեղահանութեան հրամանը: Ալի Մունիֆ կ՛երթայ փոստային բաժանմունք եւ նախարար Թալէաթին հեռագիրով մը կը յայտնէ. «ես չեմ վերադառնար իմ պաշտօնիս, եթէ դուք խիստ հրաման չտաք Ատանայի նահանգապետին` անյապաղ տեղահանել հայերը»:
Ատանայէն տեղահանութիւնը վերջին տեղահանութիւններէն էր: Օհանեանին նամակ մը կը տրուի` ուղղուած Հալէպի նահանգապետին, եւ ան ողջ-առողջ կը հասնի այնտեղ: Հետագային Հալէպի նահանգապետը նոյնպէս կը պաշտօնազրկուի` իթթիհատականներուն կողմէն իրականացուած տեղահանութեան դէմ հանդէս գալուն համար: Մինչ այդ, նահանգապետը յատուկ նամակ մը կու տայ Օհանեանին եւ Զաքարիա Պզտիկեանին՝ Ատանայէն, եւ զանոնք կ՛ուղարկէ Քոնիա: Ցաւօք, Քոնիայի նահանգապետին կը փոխարինէ Մուամմէրը` դարձեալ Միութիւն եւ յառաջդիմութիւն կոմիտէի ազդեցիկ անդամ: Մուամմէր կը բաժնէ Քոնիայի հայերը եւ Օհանեանն ու Պեզտիկեանը կ՛աքսորէ Մուսուլ առաջին յարմար առիթին:
Ճամբուն վրայ Յակոբ Օհանեանն ու Զաքարիա Պզտիկեանը կանգ կ՛առնեն Ատանա: Օհանեան կը կաշառէ ուղեկցող ոստիկանները եւ կը կարողանայ քանի մը օր մնալ մօր մօտ, ապա զգուշութեամբ կը հասնի Մուսուլ: Երբ բրիտանական բանակը Պաղտատէն հիւսիս յառաջ շարժեցաւ, թրքական եւ գերմանական միացեալ բանակները տկարացան, եւ Մուսուլ շուտով ինկաւ: Որպէս լաւ կրթուած եւ ուսեալ անձնաւորութիւն, որ կը տիրապետէր վեց լեզուներու, Օհանեան անմիջապէս դարձաւ բրիտանական բանակի մատակարարը եւ հարստացաւ: 1918-ի զինադադարէն ետք ան հաստատուեցաւ Պաղտատ եւ մեծ դեր ունեցաւ շրջանին մէջ հայ որբերը հաւաքելու, որբանոց կառուցելու գործին մէջ: Առ ի գնահատանք անոր ազգային աւանդին` Հայկական բարեգործական ընդհանուր միութիւնը (ՀԲԸՄ) անոր շնորհեց Բարերար անդամի կոչում:
Զինադադարէն ետք Յակոբ Օհանեան կ'ուզէր Ատանայի մէջ հիմնել աղջիկներու միջնակարգ դպրոց մը` ՀԲԸՄ-ի հովանաւորութէամբ եւ իր մօրեղբօր` Շահմիր Աշըգեանի եւ Կարապետ Բ. Աշըգեանի աջակցութեամբ: Յակոբ Օհանեան ընդարձակ շինութիւն մը կը գնէ Պէյլեր թաղամասին մէջ, որ կը գտնուէր Սուրբ Աստուածածին եկեղեցիէն դէպի արեւելք: Անոնք կը վճարեն օսմանեան հազար դեղին մետաղադրամ, կը ստանան կալուածի սեփականութեան փաստաթուղթը, սակայն հետագային թուրքերը կ՛իւրացնեն զայն:
Պաղտատի մէջ Յակոբ ամուսնացած է էրզրումցի Մարգարիտին հետ, բայց անոնք զաւակներ չեն ունեցած: Յակոբ խնդրեց իր եղբօր` Վահէէն, որ գայ Պաղտատ իր մօր` Սիմային հետ, ինչպէս նաեւ նոյնը խնդրեց իր սանիկէն` Օհան Տամլամեանէն, որ իր քրոջ` Ազնիւի եւ աներձագին` Սալիմ Տամլամեանին որդին էր:
1923 թուականին Յակոբ Օհանեան մահացաւ իր տան մէջ սրտի կաթուածէն¬, Սուրբ Յակոբի տօնին օրը, երբ կը հիւրասիրէր կառավարական հիւրերը ու նարտի կը խաղար իր աներձագին` Արտաշէսին հետ: Թաղուած է Պաղտատի հայկական գերեզմանատան մէջ: Անոր կինը` Մարգարիտ, մահացած է Պաղտատի մէջ 1966-ին:
Ազնիւ (ծնեալ Օհանեան, Յարութիւնի) Սալիմ Տամլամեան (ծնած Ատանա մօտ 1882-ին - մահացած Ատանա 1919-ին) ամուսնացած է Սալիմ Տամլամեանին հետ (ծնած Ատանա - մահացած Ատանա 1919-ին): Սալիմն ու իր եղբայրները նպարավաճառի խանութ մը ունէին Ատանա` Դիտարանին մօտ:
Ազնիւ եւ Սալիմ տեղահանուեցան Ցեղասպանութեան ժամանակ: Անոնք վերադարձան Ատանա Առաջին համաշխարհային պատերազմէն ետք, բայց թէ՛ Ազնիւ, թէ՛ Սալիմ մահացան 1919 թուականին: Անոնք թաղուեցան Ատանայի բողոքականներու գերեզմանատան մէջ:
Ազնիւ եւ Սալիմ Տամլամեանները ունեցան երկու որդի եւ երեք դուստր.
- Եփրեմ Սալիմ Տամլամեան (ծնած Ատանա մօտ 1901-ին – մահացած Ամերիկայի Միացեալ Նահանգներ մօտ 1960-ական թուականներուն)
- Օհան Սալիմ Տամլամեան (ծնած Ատանա մօտ 1902-ին - մահացած Պաղտատ մօտ 1970-ական թուականներուն)
- Անժէլ (ծնեալ Տամլամեան, Սալիմի) Առաքելեան (ծնած Ատանա մօտ 1904-ին – մահացած Մեծ Բրիտանիա)
- Արմենուհի (ծնեալ Տամլամեան, Սալիմի) Քոթայեանց (ծնած Ատանա մօտ 1906-ին – մահացած Ամերիկայի Միացեալ Նահանգներ)
- Արաքսի (ծնեալ Տամլամեան, Սալիմի) Թոմաս (ծնած Ատանա մօտ 1909-ին – մահացած Պէյրութ)
Ազնիւի մայրը` Սիման, իր եղբայրը` Վահէն եւ իր կրտսեր որդին` Օհանը, տարաւ Յակոբ Օհանեանին այցելելու Պաղտատ` նախքան Կիլիկիոյ տարհանումը: Աւագ որդին` Եփրեմը եւ անոր դուստրերը Ատանայի տարհանումին ժամանակ գացին Պաղեստին: Մէկ տարի անց անոնք տեղափոխուեցան Պաղտատ` միանալու իրենց մօրեղբօրը` Յակոբին եւ մեծ մօրը` Սիմային: Ցաւօք սրտի, անոնց մօրեղբայրը կը մահանայ երեք ամիս անց, ուստի անոնք կ՛ապրին մեծ մօր հետ:
Յովհաննէս Յարութիւն Օհանեան (ծնած Ատանա մօտ 1884-ին - մահացած Ատանայի կոտորածին 1909-ին) 32 տարեկան էր, երբ թուրքերը զինք սպաննեցին իր ագարակին մէջ:
Վահէ Յարութիւն Օհանեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1886-ին - մահացած Պասրա 1966-ին) գործարար էր: Վահէ ամուսնացած է Վարդուհի Օհանեանին հետ (արիւնակցական կապ չունի) եւ բնակութիւն հաստատած Իրաքի Պասրա քաղաքին մէջ: Անոնք զաւակներ չեն ունեցած:
Վիքթորիա (ծնեալ Օհանեան, Յարութիւնի) Նշան Եալընըզեան (ծնած Կեսարիա մօտ 1887-ին – մահացած Եաֆֆա 1963-ին) ամուսնացած է Նշան Եալընըզեանին հետ (ծնած Քըրշեհիր – մահացած Եաֆֆա 1959-ին), որ միջնորդ գործակալ էր, եւ բնակութիւն հաստատած է Մերսին: Ետքը ան բնակութիւն հաստատեց Ատանա եւ իր եղբօր հետ ագարակ մը գնեց: Ագարակը կը գտնուէր Ճեյհան գետին մօտ` Համիտիէ քաղաքին մէջ, ուր անոնք կը զբաղէին նաեւ այլ գործերով:
Վիքթորիա եւ Նշան Եալընըզեանները ունէին երկու որդի եւ երկու դուստր.
- Յարութիւն Նշան Եալընըզեան (ծնած Մերսին մօտ 1912-ին - մահացած Ատանա 1914-էն առաջ)
- Ֆորթիւնէ (ծնեալ Եալընըզեան, Նշանի) Լեւոն Քիւրքճեան (ծնած Մերսին - մահուան մասին տուեալ չկայ)
- Գուրգէն Նշան Եալընըզեան (ծնած Ատանա մօտ 1916-ին - մահացած Պէյրութ, 4 ապրիլ 1964-ին)
- Մելինէ (ծնեալ Եալընըզեան, Նշանի) Երուանդ Պօղոսեան (ծնած Ատանա - մահացած ԱՄՆ)
Ցեղասպանութեան ժամանակ այս ընտանիքը տեղահանուեցաւ եւ հասան մինչեւ Դամասկոս: Անոնք ողջ մնացին եւ վերադարձան Ատանա, իսկ Նշան Եալընըզեան շարունակեց իր գործը: 1921 թուականին Կիլիկիոյ հայութեան տարհանումէն ետք անոնք գացին Պաղեստին եւ հաստատուեցան Հայֆա:
Նշան մահացած է 1959-ին, Վիքթորիա մահացած է 1963-ին, երկուքն ալ թաղուած են Հայֆայի հայկական գերեզմանատան մէջ:
10) Շեմսի (ծնեալ Աշըգեան, Պետրոսի) եւ Պետրոս Թիւթիւնճեանի շառաւիղները
Անոնք ունէին երկու որդի եւ մէկ դուստր.
Արամ Պետրոս Թիւթիւնճեան (ծնած Ատանա մօտ 1880-ին - մահացած Պէյրութ մօտ 1944-ին Երկրորդ համաշխարհային պատերազմին ժամանակ) եւ անոր եղբայրը` Բիւզանդ, աշխատած են Ատանայի Տիգրան Աշըգեանի եւ Սարգիս Պագալեանի ալրաղացին մէջ, որուն շնորհիւ ալ խուսափած են զօրակոչէն եւ տեղահանութենէն: 1921-էն ետք Արամ կը հաստատուի Պէյրութ: Սարգիս Պագալեան 1919-ին կը ձգէ Ատանան եւ կը հաստատուի Պէյրութ` ի վերջոյ Քարանթինայի մէջ ալրաղաց մը կառուցելով: Ալրաղացին մէջ արկածի մը հետեւանքով Արամ կը վնասէ ձեռքը, բայց կ՛անտեսէ զայն: Վէրքը կը վերածուի ոսկրափտումի, եւ ան կը մահանայ Պէյրութ:
Արամ ամուսնացած է Արշակուհի Թերզեանին հետ (ծնած Դամասկոս, մահացած Հայաստան)։
Արամ եւ Արշակուհի ունէին մէկ դուստր եւ մէկ որդի.
- Շաքէ (ծնեալ Թիւթիւնճեան, Պետրոսի - ամուսնոյն անունը՝ անյայտ) (ծնած Պէյրութ 1937-ին, մահուան մասին տուեալներ չկան): 1947 թուականին հայրենադարձութեան՝ ներգաղթի ժամանակ մեծ մայրը իր ընտանիքը տարած է Խորհրդային Հայաստան: Ան ամուսնացած է մեքենագործի մը հետ եւ ունեցած է դուստր մը մօտ 1968 թուականին:
- Պետրոս Թիւթիւնճեան (ծնած Պէյրութ 1940-ին - մահուան մասին տուեալներ չկան)
Շեմսի մեծ մայրիկը ընտանիքը տարաւ Հայաստան, եւ Պետրոս դարձաւ մեքենագործ: Ան կը ծանօթանայ Չեխոսլովաքիա ապրող հայուհիի մը հետ, եւ անոնք կ՛ամուսնանան 1967 թուականին:
Բիւզանդ Պետրոս Թիւթիւնճեան (ծնած Ատանա մօտ 1883-ին – մահացած Խորհրդային Հայաստան մօտ 1958-ին) իր եղբօր` Արամի պէս, Առաջին համաշխարհային պատերազմին տարիներուն Ատանայի մէջ աշխատած է Տիգրան Աշըգեանի եւ Սարգիս Պագալեանի ալրաղացին մէջ:
Երբ 1945-ին սովետները Սփիւռքի հայերուն կոչ ուղղեցին հայրենադարձութեան՝ Հայաստան ներգաղթի, առաջին նաւը Պէյրութէն դուրս եկաւ 1946-ին: Շեմսի Թիւթիւնճեան որոշեց ներգաղթել Խորհրդային Հայաստան, քանի որ անոր որդին` Արամ մահացած էր, իսկ դուստրը` Լուսածին, Եգիպտոս էր: Անոր կ՛ուղեկցէին Արամի կինը եւ զաւակները` Շաքէն եւ Պետրոսը, ինչպէս նաեւ Բիւզանդ Թիւթիւնճեանին ընտանիքը:
Լուսածին (ծնեալ Թիւթիւնճեան, Պետրոսի) (ծնած Ատանա մօտ 1890-ին - մահացած Պէյրութ մօտ 1960-ին) յայտնի էր իր գեղեցիկ բաց գոյնի կապոյտ աչքերով: Լուսածին ամուսնացած է Գարեգին Սամուրքաշեանին հետ (ծնած Ատանա – մահացած Եգիպտոս մօտ 1940-ական թուականներուն), Պէյրութի մէջ, 1936 փետրուար 17-ին: Գարեգին դերձակ էր: Ընտանիքը տեղափոխուեցաւ Եգիպտոս, ուր ծնաւ անոնց որդին` Կարպիսը:
Երբ Գարեգին մահացաւ, Լուսածին վերադարձաւ Պէյրութ` ընտանիքին հետ ըլլալու: Պագալեան ալրաղացին մէջ ալիւրի տոպրակներ կարելու աշխատանք մը գտաւ:
- Կարպիս Գարեգին Սամուրքաշեան (ծնած Եգիպտոս մօտ 1938-ին) դարձաւ հաշուապահ. աշխատեցաւ Պագալեանի ալրաղացին մէջ մինչեւ Լիբանանի քաղաքացիական պատերազմը: Ամուսնացած է, ունի որդի մը եւ կ՛ապրի Շիքակօ:
11) Շահմիր Պետրոս Աշըգեանի շառաւիղը
Անոնք մէկ որդի ունեցան.
Գարեգին Շահմիր Աշըգեան (ծնած Ատանա` մօտ 1890-ին - մահացած Պէյրութ մօտ 1958-ին) Ցեղասպանութեան ժամանակ ականատես եղաւ տեղահանութեան, իսկ 1921-ին անոր ընտանիքը լքեց տունն ու պապենական հողերը: Ան 32 տարեկան էր, երբ ընտանիքը հաստատուեցաւ Պէյրութ:
Հայրը` Շահմիր, զայն ծանօթացուց ատամնաբոյժ, ծնունդով կեսարացի Վահան Իսպենճեանի հետ, եւ ան սկսաւ աշխատիլ եւ սորվիլ անոր քով որպէս օգնական: Կարապետ Աշըգեան իր գիրքին մէջ գրած է, որ Գարեգին Աշըգեան խելացի էր, կառավարութենէն արտօնագիր մը ստացած էր եւ Նահր-Պուրճ Համուտի մէջ ունէր ատամնաբուժարան մը, ուր կը խնամէր հայ գաղթականները:
Գարեգին կ՛ապրէր հայ կնոջ մը հետ, ամուսնացած չէր, զաւակներ չունէր:
Հինգերորդ սերունդ
1.Պետրոս եւ Փառանձեմ Աշըգեաններու շառաւիղները [Պետրոսի երկրորդ զաւակ Բարսեղ Աշըգեանի սերունդէն]
Անոնք ունէին որդի մը եւ դուստր մը.
Պետրոս Բարսեղ Աշըգեան ամուսնացած է Փառանձեմ (ծնեալ Նագգաշեան, Միհրանի) Աշըգեանին հետ (ծնած Քասթեմոնի/Քասթամոնու 1912 թուականի մայիսին — մահացած Թորոնթօ 1989 թուականի յուլիս 16-ին): Երբ անոր զաւակները տեղափոխուեցան Գանատա, Փառանձեմ գնաց իր դստեր` Ալիսի հետ Թորոնթօ ապրելու:
Ալիս-Թագուհի (ծնեալ Աշըգեան, Պետրոս Բարսեղի) (ծնած 1930-ին Գահիրէ – մահացած Օթթաուա 1976-ին) ամուսնացաւ Արամ Ալեքսանեանին հետ (ծնած Գահիրէ 1919-ին - մահացած Մոնրէալ 1976-ին):
Ալիս-Թագուհի եւ Արամ երկու որդի ունեցան.
- Պերճ Արամ Ալեքսանեան (ծնած Գահիրէ 1953-ին) 1972-ին գաղթած է Օթթաուա, Գանատա, ապա 1974-ին հաստատուած է Մոնրէալ: Այժմ հանգստեան կոչուած՝ ան ունէր երկու ոսկերչական արհեստանոցներ` Si-Ber Jewellery եւ Julior:
1975 թուականին Պերճ ամուսնացած է Սիրան Օղիկեանին հետ (ծնած Ալեքսանդրիա, Եգիպտոս, 1954 թուականին). անոնք երկու զաւակ ունին.- Րաֆֆի Պերճ Ալեքսանեան (ծնած 1979-ին) Ericsson-ի ծրագիրներու ղեկավար է եւ ունի երկու որդի` Լոկան եւ Լէօ:
- Դանիա Պերճ Ալեքսանեան (ծնած 1981-ին) Վանկարտ բարձրագոյն վարժարանի յատուկ կրթութեան ուսուցչուհի է եւ ունի դուստր մը` Միա:
- Ալան Արամ Ալեքսանեան (ծնած 1960 թուականին Գահիրէ) 1976 թուականին տեղափոխուած է Մոնրէալ, ապա 1978 թուականին՝ Թորոնթօ:
Ան ամուսնացաւ Շերոն Էլիզապեթ Ուիսէթին հետ՝ Լիվըրփուլէն, Անգլիա, Թորոնթոյի մէջ 1981 թուականին, իսկ ետքը տեղափոխուեցաւ Օթթաուա 1989 թուականին: Այժմ հանգստեան կոչուած՝ ան ունէր տղամարդոց հագուստի խանութ մը: Անոնք ունին երեք զաւակ.- Սամանթա Էլեն Ալեքսանեան (ծնած 1987 թուականին Թորոնթօ) հաշմանդամ մանուկներու կրթական օգնական է: Ան ունի երկու որդի:
- Ֆրանչեսքա Լի Ալեքսանեան (ծնած 1989 թուականին Թորոնթօ) ընկերային ծառայող է:
- Արամ Դաւիթ Ալեքսանեան (ծնած Օթթավա 1993-ին) Սրտի ախտորոշման սոնոկրաֆըր է:
Բարսեղ Պետրոս Աշըգեան (ծնած 1931-ին Գահիրէ — մահացած Օթթաուա 2022 մայիս 25-ին): Երբ ան փոքր էր, հայրը մահացաւ, եւ զինքն ու քոյրը` Ալիսը, խնամած է իրենց մայրը` Փառանձեմը: Նուպարեան նախակրթարանն ու Արարատ հայկական վարժարանը յաճախելէ ետք բժշկութիւն ուսանած է Գահիրէի Գասր ալ Այնի մէջ: Միացեալ Նահանգներ տեղափոխուելէն ետք ան իր փորձառական շրջանը անցուց Նեշվիլի մէջ, Թենըսի եւ շարունակեց իր հիւանդանոցային ռեզիտընսին ներքին բժշկութեան եւ սրտաբանութեան մասնագիտութեամբ Տիթրոյիթի մէջ, Միչիկընի Հենրի Ֆորտ հիւանդանոցին մէջ: Տեղափոխուելով Մոնրէալ` ան աշխատած է Սրտաբանութեան հիմնարկին մէջ` նախքան հաստատուիլը Օթթաուա, եւ բացած է իր անձնական դարմանատունը: Ան երկար տարիներ աշխատած է որպէս Intensive Care Unit-ի եւ ներքին բժշկութեան ղեկավար «Փրկութեան բանակ»ի Կրէյս հիւանդանոցին մէջ, այնուհետեւ Ռիվըրսայտի հիւանդանոցի սրտաբանական բաժանմունքին մէջ:
Բժիշկ Բարսեղ Աշըգեան Օթթաուայի Սուրբ Մեսրոպ հայկական եկեղեցւոյ հիմնադիրներէն էր եւ երկար տարիներ ծառայած է թաղական խորհուրդին մէջ: Բացի իր բժշկական ասպարէզէն, ան տաղանդաւոր նկարիչ եւ քանդակագործ էր, կը սիրէր օփերան, այգեգործութիւնը եւ ճամբորդելը:
Բժիշկ Բարսեղ Աշըգեան 1976 յունուար 31-ին Մոնրէալի մէջ ամուսնացած է Մարի Նուարդ Օհանէսեանին հետ (ծնած Աղեքսանդրիա, Եգիպտոս, 1948-ին): Անոր մայրական մեծ մայրը` Նուարդ Թաթոսեան (ծնեալ Թէրնամեան) պնդած է զայն Նինա անուանել: Նինա յաճախած է ՄըքԿիլի համալսարան եւ դարձած է սննդաբան: Աւարտելէն ետք ան աշխատած է Քեպէք Սիթիի Hopital du Saint Sacrament-ի մէջ, այնուհետեւ Օթթաուայի ընդհանուր հիւանդանոցին մէջ, Օնթարիօ, ուր ծանօթացած է իր ապագայ ամուսնոյն` բժիշկ Բարսեղ Աշըգեանին հետ:
Նինայի հայրը Տիրան Օհանէսեանն էր (ծնած Տիարպեքիր 1912 սեպտեմբեր 23-ին - մահացած Օթթաուա, 2008 յունուար 12-ին), իսկ մայրը` Շաքէ Թաթոսեան (ծնած Աղեքսանդրիա 1923 յուլիս 23-ին - մահացած Մոնրէալ` 1995 օգոստոս 9-ին): Տիրան Օհանէսեան եւ անոր մայրը` Աննա Եազըճեան, 1923 թուականին լքեցին Թուրքիան, հետիոտն գացին Սուրիա եւ ի վերջոյ նաւով գացին Աղեքսանդրիա: Շաքէ Թաթոսեան ծնած է Աղեքսանդրիա 1923 թուականին, նկարիչ-քանդակագործ Արմենակի եւ Նուարդի (ծնեալ Թէրնամեան) ընտանիքին մէջ: Տիրան մասնագիտութեամբ ադամանդագործ էր եւ առաջին անգամ աշխատած է Եգիպտոսի մէջ. ապա 1961-ին ընտանիքը կը տեղափոխուի Պէյրութ, իսկ 1967-ին կը հաստատուի Գանատա:
Բարսեղ եւ Նինա ունէին երեք զաւակներ.
- Քերոլայն Գոհար Բարսեղ Աշըգեան (ծնած Օթթաուա)
- Արմէն Փիթըր Բարսեղ Աշըգեան (ծնած Օթթաուա).
- Ժիզէլ Նայիրի Բարսեղ Աշըգեան (ծնած Օթթաուա)
2) Նուրիցա եւ Յաբէթ Նագգաշեաններու շառաւիղը [Պետրոսի երկրորդ սերունդ Բարսեղ Աշըգեանի սերունդէն]
Անոնք ունէին երկու դուստր եւ մէկ որդի.
Վերոնիքա (ծնեալ Նագգաշեան, Յաբէթի) (ծնած 1885 թուականին Քասթամոնու - մահացած 1983 թուականին Գահիրէ) 1913 թուականին Քասթամոնուի մէջ ամուսնացած է Ստեփան Կիրակոսեանին հետ: Անոնք ունեցած են երկու որդի.
- Վարուժան Կիրակոսեան (ծնած Քասթամոնուի 1914-ին - մահացած Գահիրէ 1934-ին) որովայնային տիֆէն:
- Բարսեղ Կիրակոսեան (ծնած Քասթամոնուի - մահացած Եգիպտոս 1987-ին): Ամուսնացած է Մատլէնին (ծնեալ Փաքլայեան) ՝ իր մօրաքրոջ Վերդայիմի որդեգրեալ աղջկան հետ:
Յարութիւն Յաբէթ Նագգաշեան (ծնեալ Քասթամոնուի մօտ 1900-ին - մահացած 1992-ին) Եգիպտոսի մէջ ամուսնացած է Եղեռնէն որբազած Արշալոյսին հետ: Անոնք մէկ որդի ունեցան.
- Հայկ Նագգաշեան կ՛ապրի Գանատայի մէջ:
Վերդայիմ (ծնեալ Նագգաշեան, Յաբէթի) (ծնած Քասթամոնուի մօտ 1905-ին – մահացած Պէյրութ 1995-ին) ամուսնացած է կինը կորսնցուցած Կարպիս Փաքլայեանին հետ` երկու դուստրերով: Ան լաւ խնամք տարած է Մարիին եւ Մատլէնին:
- Մարի (ծնեալ Փաքլայեան) (ծնած Գահիրէ, Եգիպտոս 1935 յունուար 18-ին – մահացած Պէյրութ 2022 մարտին) ամուսնացած է պարոն Հաժին հետ, որ Լիբանանի քաղաքացի է: Մարի բնակութիւն հաստատեց Պէյրութ եւ իր մայրը` Վերդայիմ, բերաւ իր մօտ ապրելու:
Զոյգն ունէր երկու որդի.- Ալան Հաժ (ծնած Պէյրութ 1970 թուականին) կ՛ապրի Պէյրութ:
- Քրիսթիան Հաժ (ծնած Պէյրութ 1973 թուականին) կ՛ապրի Պէյրութ:
- Մատլէն (ծնեալ Փաքլայեան) (ծնած Գահիրէ) ամուսնացած է Բարսեղ Կիրակոսեանին հետ Գահիրէի մէջ: Բարսեղ հագուստի գործարան մը ունէր Գահիրէի մէջ, եւ կեանքէն հեռացաւ 1987 թուականին: Մատլէն հետեւեցաւ իր որդիներուն եւ 1990 թուականին գաղթեց Գանատա:
Զոյգն ունէր երկու որդի.- Ստեփան Սթիւ Կիրակոսեան (ծնած Գահիրէ) կ՛ապրի Գանատա:
- Կէրի Կիրակոսեան (ծնած Գահիրէ) կ՛ապրի Գանատա:
3) Սաթենիկ եւ Կարապետ Պալեաններու շառաւիղները [Պետրոսի երկրորդ զաւակ Բարսեղ Աշըգեանի սերունդէն]
Անոնք ունէին երկու որդի եւ մէկ դուստր.
Ասատուր Կարապետ Պալեան (ծնած մօտ 1906-ին Գահիրէ - մահացած Գահիրէ 1989-ին) ամուսնացած է Վերոնիքա Սըմսարեանին հետ (ծնած եւ մահացած Գահիրէ 1911-2004-ին)։
Այս զոյգն ունէր երկու որդի.
- Կէրի /Կարապետ Պալեան (ծնած Գահիրէ 1942-ին) կ՛ապրի Ամերիկայի Միացեալ Նահանգներ:
- Սերգօ /Սարգիս Պալեան (ծնած Գահիրէ մօտ 1946-ին) կ՛ապրի Հոլանտա:
Մարի (ծնեալ Պալեան, Կարապետի) Ուղուրեան (ծնած եւ մահացած Գահիրէ մօտ 1909-1980-ական թուականներուն) ամուսնացած է Դանիէլ Ուղուրեանին հետ 1937-ին: Ամուսինը ոսկերիչ էր:
Անոնք ունէին մէկ դուստր.
- Արկի Դանիէլ Ուղուրեան (ծնած եւ մահացած Գահիրէ 1944-1990-ականներուն)
Բարսեղ Կարապետ Պալեան (ծնած 1913 թուականին Գահիրէ - մահացած Հոլանտա 1981-ին) հաստատուած է Հոլանտա եւ ամուսնացած հոլանտուհի Սոնիա Տենգերին հետ (ծնած եւ մահացած Ամսթերտամ 1928-2009-ին):
Անոնք ունէին մէկ որդի եւ երկու դուստր.
- Դանիա Պալեան (ծնած Ամսթերտամ 1952-ին)
- Հայկ Պալեան (ծնած Ամսթերտամ 1954-ին) շարժանկարի արտադրութեան ձեռնարկատէր է, Ամսթերտամի կենդանաբանական պարտէզին տնօրէն եւ թանգարանի ստեղծող:
- Սիրանոյշ Պալեան (ծնած Ամսթերտամ 1957-ին):
4) Ազնիւ (ծնեալ Աշըգեան, Ստեփան Պետրոսի) Յակոբ Պուլտուքեանի շառաւիղները [Պետրոսի հինգերորդ զաւակ Յովհաննէս Պետրոս Աշըգեանի սերունդէն]
Անոնք ունէին երեք դուստր եւ երկու որդի.
Արուսեակ (ծնեալ Պուլտուքեան, Յակոբի) (ծնած Ատանա մօտ 1901-ին – մահացած Պէյրութ) ամուսնացած է Անդրանիկ Քէշիշեանին հետ (ծնած Կեսարիա – մահացած Պէյրութ):
Անդրանիկ Քէշիշեան ծառայած է Օսմանեան կայսրութեան բանակին մէջ եւ գերի ինկած է անգլիացիներուն ձեռքը Նապլուսի մէջ: Զինք կը տանին Թել էլ Քապիրի բանտը (Իսմայիլիայի մէջ): Եգիպտոսի հայոց առաջնորդ Թորգոմ եպիսկոպոս Գուշակեան կ՛այցելէ բանտարկեալներուն. Անդրանիկ կը յայտնէ իր ինքնութիւնը եւ կը նշէ, որ պաշտօնեայ է Պաղտատի Կիւլպէնկեան-Գույումճեան հաստատութեան: Եպիսկոպոսը կը վճարէ իր գրաւը, Անդրանիկ ազատ կ՛արձակուի եւ կը դառնայ Աղեքսանդրիոյ Կիւլպէնկեան-Գույումճեան հաստատութեան ներկայացուցիչը: Մօտաւորապէս 1922-ին կ՛ամուսնանայ Յակոբ եւ Ազնիւ Պուլտուքեաններու աւագ դստեր` Արուսեակին հետ:
Արուսեակ եւ Անդրանիկ Քէշիշեաններ ունեցան երեք դուստր.
- Մելինէ (ծնեալ Քէշիշեան, Անդրանիկի) (ծնած Իսքենտերուն մօտ 1922-ին – մահացած Պէյրութ) ամուսնացած է դեղագործ Ժիրայր Յակոբ Ուրֆալեանին հետ. անոր ընտանիքը ճանչցուած էր Ատանայի մէջ:
- Հերմինէ (ծնեալ Քէշիշեան, Անդրանիկի) (ծնած Իսքենտերուն մօտ 1925-ին – մահացած Պէյրութ) ամուսնացած է Մելքոն Սեֆերեանին հետ, որ Ատանայի կառավարութեան մէջ գործադիրի պաշտօն մը ունէր. հայրը` Միհրան Սեֆերեան, ուսուցիչ էր եւ Կիլիկիոյ Մուրատ գիւղի շէյխը: Երբ անոնք հաստատուեցան Լիբանան, Մելքոն Սեֆերեան դարձաւ Նոր Հաճըն թաղամասի թաղապետ-մուխթար:
Հերմինէ եւ Մելքոն Սեֆերեաններ ունեցան երկու որդի.- Արմէն Մելքոն Սեֆերեան (ծնած Պէյրութ մօտ 1950-ին) եղած է Diamond Ocean-ի վաճառքի ներկայացուցիչը եւ 2004 թուականէն Պէյրութի Մուտաուար շրջանի թաղապետն է:
- Միհրան Մելքոն Սեֆերեան (ծնած Պէյրութ մօտ 1953-ին) գործարար է:
- Վերա Անդրանիկ Քէշիշեան (ծնած Իսքենտերուն մօտ 1929-ին) աշխատած է իր հօր` Անդրանիկի հետ, իր հօրեղբօր գործին մէջ` Photo Vahe:
Արաքսի (ծնեալ Պուլտուքեան, Յակոբի) (ծնած Ատանա մօտ 1903-ին – մահացած Պէյրութ) ամուսնացած է Հայկ Կէօցեքճեանին հետ, որ ունէր փայտէ թերթերու գործարան մը:
Արաքսի եւ Հայկ ունէին երկու դուստր.
- Անի Հայկ Կէօցեքճեան (ծնած Պէյրութ մօտ 1932-ին) յաճախած է Սեն Ֆամիյ միջնակարգ դպրոցը, այնուհետեւ աւարտած է մանկավարժութեան բաժինը Պէյրութի Յիսուսեան համալսարանին մէջ (USJ): Ան վերադարձաւ Սեն Ֆամիյ դպրոց որպէս ուսուցչուհի. հետեւած է նաեւ Պէյրութի ՀԲԸՄ-ի Երուանդ Հիւսիսեան Հայագիտական Հիմնարկի դասընթացքներուն:
- Սեւան Հայկ Կէօցեքճեան (ծնած Պէյրութ):
Ալիս (ծնեալ Պուլտուքեան, Յակոբի) (ծնած Ատանա մօտ 1904-ին – մահացած Պէյրութ) ամուսնացած է Կարպիս Տէկիրմենճեանին հետ (անոր արմատները Կեսարիայէն են. մահացած է Պէյրութ 1952-ին):
Ալիս եւ Կարպիս ունէին երեք որդի եւ մէկ դուստր.
- Մկրտիչ Կարպիս Տէկիրմենճեան (ծնած Պէյրութ, շուրջ 1932-ին)
- Յակոբ Կարպիս Տէկիրմենճեան (ծնած Պէյրութ, շուրջ 1934-ին)
- Կարպիս Տէկիրմենճեան (ծնած Պէյրութ, շուրջ 1937-ին)
- Մատլէն Կարպիս Տէկիրմենճեան (ծնած Պէյրութ, շուրջ 1940-ին)
Սամուէլ Յակոբ Պուլտուքեան(ծնած Ատանա մօտ 1906-ին - մահացած Պէյրութ սրտի կաթուածէն 1967 մարտ 19-ին) արաբերէն սորված է իրաւաբան դառնալու համար. Լիբանանի իր հայ հասակակիցներուն մեծ մասը արաբերէն չէր կարդար եւ չէր գրեր եւ վարժ չէր խօսեր: Սամուէլ Պուլտուքեան անկախ մտածող էր եւ կը քննադատէր տեղի հայկական կուսակցութիւնները:
Սամուէլ ամուսնացած է Մելինէին (ծնեալ Պուլտուքեան, Գրիգորի) հետ (ծնած 1925-ին – մահացած Պէյրութ): Սամուէլ եւ Մելինէ ունէին երկու դուստր.
- Անի Սամուէլ Յակոբ Պուլտուքեան (ծնած Պէյրութ, մօտ 1945-ին - մահացած Պէյրութ) յաճախած է Պէյրութի Սեն Ֆամիյ վարժարանը, ամուսնացած է եւ երիտասարդ հասակին մահացած է:
- Ռիթա Սամուէլ Յակոբ Պուլտուքեան (ծնած Պէյրութ մօտ 1950-ին) աւարտած է Պէյրութի Ամերիկեան համալսարանի ընկերաբանութեան բաժինը 1973-ին: Նախքան հանգստեան կոչուիլը ան աշխատած է Պէյրութի քանի մը ընկերութիւններու մէջ. այժմ կը վայելէ ճամբորդութիւններ:
Վահէ Յակոբ Պուլտուքեան (ծնած Ատանա մօտաւորապէս 1908-ին - մահացած Պէյրութ 1975-ին) մօտաւորապէս 17 տարեկան պիտի ըլլար, երբ մեկնեցաւ Թրիփոլի` լուսանկարչութիւն սորվելու: Ան դարձաւ Լիբանանի մէջ յայտնի դիմանկարային լուսանկարիչ: Երբ Հիւսիսային կամ Հարաւային Ամերիկայէն, Աւստրալիայէն եւ Ափրիկէէն ժամանող ծագումով լիբանանցիներ կ՛այցելէին Լիբանան, անոնք անպայման կ՛այցելէին Photo Vahe նախքան տուն վերադառնալը: Ան սթիւտիօ մը բացաւ Պէյրութի կեդրոնը` Պապ Իտրիսի մէջ, եւ ունէր ինը օգնականներ` ներառեալ իր եղբայրը` Անդրանիկ Քէշիշեան եւ զարմուհին` Վերա Քէշիշեան: Անոր գործը ծաղկուն էր. ան շէնք մը կառուցած է Ժէհթաուիի մէջ, ուր ապրած է իր ընտանիքը եւ մեծցած են որդիները: Վահէին եղբայրը` Սամուէլը, եւ քոյրը` Արուսեակը, իրենց ընտանիքներով նոյնպէս կ՛ապրէին այդ շէնքին մէջ: Ան բարի էր եւ սակաւախօս:
1921 թուականին Կիլիկեան տարհանումէն ետք անոր ծնողներն ու քոյրերը հաստատուած են Իսքենտերուն: Երբ 1940-ին կը մահանայ մայրը` Ազնիւ (ծնեալ Աշըգեան, Ստեփան Պետրոսի), Վահէ կ՛երթայ Իսքենտերուն եւ իր հայրն ու քոյրերը կը բերէ Լիբանան: Յակոբ Պուլտուքեան մահացած է Պէյրութ 1945-ին:
Վահէ 1947 թուականին Պէյրութի մէջ ծանօթացած է Շահասբիր (կարճ՝ Շահասբ) Հերարտեանի հետ եւ շուտով ամուսնացած են: Շահասբիրի (ծնեալ Հերարտեան, Միհրանի) (ծնած Հալէպ 1925-ին - մահացած Հիւսիսային Քալիֆորնիա 2007-ին) հայրը ՀՅԴ (Դաշնակցական) կուսակցութեան անդամ էր. մայրը` Վալենթին (ծնեալ Վանեցեան, Միսաքի) Կարին/էրզրումէն էր:
Միհրան Հերարտեան Եղեռնի ժամանակ Օսմանեան կայսրութեան բանակի սպայ էր, բայց անոր բախտը ժպտաց, որովհետեւ անոր հրամանատարը` բարձրաստիճան թուրք սպայ մը, բարի մարդ մըն էր. ան կը լրացնէ իր մահուան վկայագիրը, ապա կ՛ըսէ որ հեռանայ: Առաջին համաշխարհային պատերազմէն ետք ան աշխատած է դանիացի միսիոնարուհի Քարէն Եփփէի մօտ (Հալէպի մէջ), որ կը խնամէր որբերն ու այրիները:
1963-ին Վահէ փրկուեցաւ սիրտի մեծ կաթուածէ մը, բայց 1975 սեպտեմբեր 6-ին ան մահացաւ ուղեղի aneurysm-էն: Քանի որ Լիբանանի մէջ քաղաքացիական պատերազմը սկսած էր 1975 թուականին, Շահասբ եւ անոր կրտսեր որդին` Վահէն, հաստատուեցան Հիւսիսային Քալիֆորնիա: Անոնց հետեւեցաւ մեծ որդին` Յակոբը: Անոնց մայրը մահացաւ Ամերիկայի Միացեալ Նահանգներու մէջ 84 տարեկանին:
Վահէ եւ Շահասբիր երկու որդի ունեցան.
- Յակոբ Պուլտուքեան (ծնած Պէյրութ 1954-ին) կ'աշխատի անշարժ գոյքի առքուվաճառքի ասպարէզին մէջ Քալիֆորնիոյ մէջ:
- Վահէ Պուլտուքեան (ծնած Պէյրութ 1957 թուականին) աւարտած է Սանթա Գլարայի համալսարանը գիտութիւն եւ առեւտուր մասնագիտութեամբ, եղած է Alpha Phi Omega-ի անդամ, այնուհետեւ յաճախած է Փասատենայի արուեստի կեդրոնի տիզայնի քոլեճը (Քալիֆորնիա)` մասնագիտանալով մարզական ինքնաշարժներու նախագծման եւ կառավարման ոլորտին մէջ: Ան աշխատած է Peugeot-Citroen-ի եւ Daimler Benz-ի մէջ` որպէս Advanced Design Group PSA-ի կառավարիչ: Վահէ կ՛ապրի Փարիզի մէջ:
5) Արուսեակ եւ Բիւզանդ Գալայճեաններու շառաւիղները [Ստեփան Պետրոս Աշըգեանի գերդաստանէն, Պետրոսի չորրորդ սերունդէն]
Անոնք ունէին երկու որդի եւ երկու դուստր.
Եդուարդ Բիւզանդ Գալայճեան (ծնած Իրան 1931 թուականին) աւարտած է գործերու կառավարման մասնագիտութիւնը Պաքնել համալսարանին մէջ 1954 թուականին: Եդուարդ ամուսնացած է Ալիս Խորիկեանին հետ 1960 թուականին: Ալիսի հայրը` Սուրէն Խորիկեան, գորգագործ էր Թեհրանի մէջ, իսկ մայրը` Բիւզանդ Գալայճեանի քոյրը:
Եդուարդ եւ Ալիս մէկ զաւակ ունեցան.
- Ուեսլի Շերոն Բիւզանդ Գալայճեան (ծնած Նիւ Եորք մօտ 1966-ին)
Սիրվարդ Բիւզանդ Գալայճեան (ծնած Իրան 1932-ին) աւարտած է Ռոտ Այլընտի համալսարանի տնային տնտեսագիտութեան բաժինը:
1956 թուականին Սիրվարդ ամուսնացած է Հմայեակ Պետրոսեանին հետ (մահացած Նիւ Ճըրսի նահանգին մէջ 1983 թուականին ինքնաշարժի արկածէն): Հայրենասէր ընտանիքի մը զաւակ՝ Հմայեակ մետաղագործ էր: Անոնք ունէին երկու որդի.
- Կրէկ Հմայեակ Պետրոսեան (ծնած Նիւ Եորք մօտ 1958-ին)
- Կէրի Հմայեակ Պետրոսեան (ծնած Նիւ Եորք մօտ 1964-ին)
Սիրվարդ հանգստեան կոչուեցաւ եւ հետեւեցաւ իր ծնողներուն՝ Օրմոնտ Պիչ, Ֆլորիտա: Աւելի ուշ անոնց միացաւ նաեւ քոյրը` Մարգարիտը:
Արամ Բիւզանդ Գալայճեան(ծնած Իրան 1936 թուականին) երկրաբանութիւն ուսանած է Վիրճինիա համալսարանին մէջ, այնուհետեւ աշխատած է ԱՄՆ կառավարութեան կողմէն ֆինանսաւորուող նախագիծերու վրայ:
Արամ ամուսնացաւ Պարպարա Ուոլին հետ եւ անոնք ունեցան մէկ որդի.
- Տեյվիտ Ճոն Գալայճեան (ծնած Ամերիկայի Միացեալ Նահանգներ մօտ 1966-ին)
- Մարգարիտ Լինտա Բիւզանդ Գալայճեան (ծնած Նիւ Եորք 1947 թուականին) աւարտած է Գոռնել համալսարանի տնտեսագիտութեան բաժինը:
6) Ազնիւ եւ Սալիմ Տամլամեաններու շառաւիղները [Պետրոսի իններորդ զաւակ Սիմա (ծնեալ Աշըգեան) Օհանեանի սերունդէն]
Անոնք ունէին երկու որդի եւ երեք դուստր.
Եփրեմ Սալիմ Տամլամեան (ծնած Ատանա մօտ 1901-ին – մահացած Պաղտատ մօտ 1960-ական թուականներուն) Ազնիւի եւ Սալիմի աւագ որդին էր: Եղեռնի ժամանակ Եփրեմ իր ընտանիքին հետ տարագրուեցաւ Դամասկոսի մերձակայ գիւղերէն մէկը եւ այնտեղ մնաց երեք տարի: Զինադադարէն ետք անոնք վերադարձան Կիլիկիա:
Կիլիկիոյ տարհանումին ժամանակ Եփրեմ եւ իր քոյրերը գացին Պաղեստին, քանի որ այնտեղ էր անոնց մօրաքոյրը` Վիքթորիա (ծնեալ Օհանեան) Եալենէզեանը:
Աւելի ուշ անոնց հօրեղբայրը` Յակոբ Օհանեանը, խնդրեց անոնցմէ, որ բնակութիւն հաստատեն Պաղտատ, քանի որ այնտեղ կ՛ապրէր իրենց մեծ մայրը` Սիման: Պաղտատի մէջ Եփրեմ խանութ մը ունէր եւ յայտնի մարդ էր: Եփրեմ Տամլամեան ամուսնացաւ հալէպցի Սիրանոյշ Բարուկեանին հետ: Անոնք զաւակներ չեն ունեցած: Քանի որ Իրաքի մէջ ամառ եղանակը տօթ էր, Եփրեմ եւ Սիրանոյշ կը ճամբորդէին Լիբանանի լեռները եւ կը վայելէին իրենց հարազատներուն այցելութիւնը:
Օհան Սալիմ Տամլամեան (ծնած Ատանա մօտ 1905-ին - մահացած Քալիֆորնիա մօտ 1970-ականներուն) Յակոբ Օհանեանի սանիկն էր: Երբ Յակոբ հաստատուեցաւ Պաղտատ, մօտաւորապէս 1922-ին, կ'ուզէր, որ Օհան ըլլայ իրեն հետ: Օհան, մեծ մայրը` Սիման եւ հօրեղբայրը` Վահէ Օհանեանը, տեղափոխուեցան Պաղտատ: Երեք ամիս ետք Յակոբ Օհանեան մահացաւ:
Մայրը` Սիման, եւ հօրեղբայրները զինք ուղարկած են Պէյրութի Ամերիկեան համալսարան. սակայն ան չէ աւարտած ուսումը: Այնուհետեւ ան գնաց Անգլիա, քանի որ անոր զարմիկները այնտեղ էին. ետքը գնաց Փարիզ:
Օհան Տամլամեան ամուսնացած է Իվոնին հետ 1951 թուականին. ան ֆրանսացի էր եւ ուսուցչուհի: Անոնք զաւակներ չեն ունեցած: 1960-ականներուն Օհան կ՛ապրէր Քալիֆորնիա եւ կ՛աշխատէր որպէս գործավար-հաշուապահ:
Անժէլ (ծնեալ Տամլամեան, Սալիմի) Առաքելեան (ծնած Ատանա մօտ 1906-ին – մահացած Մեծ Բրիտանիա) իր ընտանիքին հետ տարագրուեցաւ, ապա վերադարձաւ Ատանա: 1921 թուականին Կիլիկիոյ տարհանումին ժամանակ Անժէլ իր եղբօր ու քոյրերուն հետ մեկնեցաւ Պաղեստինի Հայֆա քաղաքը: Ետքը գացին Պաղտատ, քանի որ այնտեղ կ՛ապրէին իրենց մեծ մայրը` Սիման եւ հօրեղբայրները:
Անժէլ (ծնեալ Տամլամեան, Սալիմի) ամուսնացած է Հայկ Առաքելեանին հետ (ծնած Պուրսա մօտ 1900-ին - մահացած Մեծ Բրիտանիա), Պաղտատի մէջ մօտ 1926 թուականին: Հայկ Առաքելեանի ծնողները բնակութիւն հաստատած են Պուրսայի մէջ 1900 թուականին: Ան Մեծ Բրիտանիոյ քաղաքացի էր, քանի որ կը ծառայէր Իրաքի մէջ բրիտանական բանակին եւ Հետախուզութեան գրասենեակին: Անոնց առաջնեկին լոյս աշխարհ գալուն պէս տեղափոխուեցան Անգլիա:
Անժէլ եւ Հայկ ունէին երկու դուստր եւ մէկ որդի.
- Ազնիւ Առաքելեան (ծնած Իրաք մօտ 1927-ին) միանձնուհի էր, երբ մօտ 18 տարեկան էր. սակայն Վատիկան Բ-էն (1962–1965) ետք ան լքեց կրօնական համայնքը: Ան աշխատած է որպէս ֆրանսերէնի ուսուցչուհի բարձրագոյն վարժարանի մը մէջ Անգլիոյ մէջ, այնուհետեւ ստացած է մագիստրոսի կոչում մօտ 1970 թուականին:
- Տրդատ Ճոն Առաքելեան/Ճուլիան (ծնած Լոնտոն, Անգլիա, մօտ 1929-ին) փոխած է իր ազգանունը Ճուլիանի: Ան ամուսնացած է անգլիացի կնոջ մը հետ եւ ապրած է Լոնտոնի արուարձաններուն մէջ:
Անոնք ունէին դուստր մը եւ որդի մը.- Անժելա Ճուլիան (ծնած Լոնտոն մօտ 1952-ին)
- Տոն Ճուլիան (ծնած Լոնտոն մօտ 1961-ին)
- Նուարդ Հայկ Առաքելեան (ծնած Լոնտոն, Անգլիա, մօտ 1931-ին)
Նուարդ ամուսնացած է Ֆրետ Էտուըրտին հետ Կիպրոսի մէջ: Ֆրետ հաշուապահ էր. անոր մայրը իտալացի էր, իսկ հայրը` բրիտանացի: Ֆրետ Էտուըրտ եւ Նուարդ հաստատուեցան Կիպրոս: Երբ 1960 թուականին բրիտանացիները հեռացան, անոնք վերադարձան Անգլիա: Նուարդ եւ Ֆրետ եօթ զաւակ ունեցան:
Արմենուհի (ծնեալ Տամլամեան, Սալիմի) Քոթոյեանց (ծնած Ատանա մօտ 1908-ին - մահացած Ամերիկայի Միացեալ Նահանգներ) Եղեռնի ժամանակ մօտ ութ տարեկան էր, երբ անոր ընտանիքը գնաց Դամասկոսի մօտ գտնուող գիւղ մը եւ վերադարձաւ Ատանա, երբ աւարտեցաւ Առաջին համաշխարհային պատերազմը: Այնուհետեւ քոյրերն ու եղբայրները 1921 թուականին գացին Պաղեստին եւ ի վերջոյ հաստատուեցան Պաղտատ:
Արմենուհի ամուսնացած է բժիշկ Արշակ Քոթոյեանցին հետ (ծնած Աստրախան, Ռուսիա – մահացած Պաղտատ մօտ 1960-ական թուականներուն), Պաղտատի մէջ մօտ 1930-ին: Արշակ վիրաբոյժ էր:
Անոնք ունէին երեք որդի.
- Ճորճ Քոթոյեանց (ծնած Պաղտատ մօտ 1932-ին) ուսումը ստացած է Պաղտատ: Որպէս միջնորդ գործակալ ան կը ներածէր եւ կ՛արտածէր մանկական հագուստ:
Ամուսնացած է Մայտա Քէօմուրճեանին հետ (ծնած Պէյրութ): Անոնք ունէին որդի մը եւ դուստր մը.- Արշակ Քոթոյեանց (ծնած Պաղտատ մօտ 1962-ին) ամուսնացած է Գարլային հետ, կ՛ապրին Քալիֆորնիա:
- Միրէյ Քոթոյեանց (ծնած Պաղտատ մօտ 1963-ին) ամուսնացած է Միքայէլ Սամուէլեանին հետ, կ՛ապրին Քալիֆորնիա:
- Ալեքս Քոթոյեանց (ծնած Պաղտատ մօտ 1934-ին) երկրաբանութիւն ուսանած է Պաղտատ. 1960-ականներուն աշխատած է Գանզաս Սիթիի մէջ ճանապարհաշինութեան ոլորտին մէջ:
Ալեքս ամուսնացած է Ֆիլիսին հետ (ծնած Ճոնսըն Սիթի, Գանզաս): - Անոնք ունէին դուստր մը եւ որդի մը.
- Քեթրին Քոթոյեանց (ծնած Գանզաս մօտ 1959-ին) ամուսնացած է Կարի Հոուիին հետ, կ՛ապրի Գանզաս:
- Ճորճ Քոթոյեանց (ծնած Գանզաս մօտ 1964-ին) ամուսնացած է Մայտային հետ, կ՛ապրի Գանզաս:
- Լեւոն Քոթոյեանց (ծնած Պաղտատ մօտ 1936-ին) ուսումը աւարտած է Պաղտատ, այնուհետեւ մեկնած է Լոս Անճելոս: Ան Ինթրա ընկերութեան ճաշարան-սրճարանի վերահսկիչն էր:
Լեւոն ամուսնացաւ Հարիեթ Քաւանոյին հետ. անոր արմատները Իրլանտայէն էին: Անոնք ունէին երկու որդի.- Լեւոն Քոթոյեանց (ծնած Քալիֆորնիա մօտ 1962-ին)
- Քրիսթոֆըր Քոթոյեանց (ծնած Քալիֆորնիա մօտ 1966-ին)
Արաքսի (ծնեալ Տամլամեան, Սալիմի) Թոմասի (ծնած Ատանա մօտ 1909-ին - մահացած Պէյրութ) ծնողները եւ քոյրերն ու եղբայրները վերադարձան Ատանա, երբ աւարտեցաւ Առաջին համաշխարհային պատերազմը 1918 թուականին: Աւաղ, անոնց մայրն ու հայրը մահացան Ատանա 1919 թուականին: Ինչպէս իր եղբայրներն ու քոյրերը, Արաքսի հեռացաւ Ատանայէն եւ գնաց Պաղեստին, իսկ աւելի ուշ` Պաղտատ:
Արաքսի ամուսնացած է Չարլզ Թոմասին հետ (ծնած Հնդկաստան – մահացած Կիպրոս), Պաղտատի մէջ մօտ 1934 թուականին: Անոր ընտանիքը անգլօ-հնդիկ էր: Չարլզ հաւանաբար եկած էր բրիտանական զօրքերու հնդկական զօրամասին հետ եւ ականատես եղած էր Պասրայի նաւահանգիստին գրաւման: 1918-էն ետք ան մնաց Իրաք, քանի որ աշխատանք մը ունէր բրիտանական British General Supply-ի մէջ:
Արաքսի եւ Չարլզ երկու որդի ունեցան.
- Ռիչըրտ Թոմաս (ծնած Պաղտատ 1925-ին) աւարտած է Աստուածաբանութիւն Լոնտոնի համալսարանին մէջ, այնուհետեւ գացած է Կլասգոյի համալսարան, ուր ստացած է Ph.D., դասաւանդած է Պէյրութի Հայկազեան քոլեՃին մէջ:
Ռիչըրտ ամուսնացաւ Էտնային հետ (օրիորդական անունը անյայտ է), որուն արմատները Իրլանտայէն էին:
Տիկին Էտնա Թոմաս արուեստ դասաւանդած է Լիբանանի Աւետարանական աղջիկներու դպրոցին մէջ (LESG), որ ստեղծուած էր 1860 թուականին որպէս Բրիտանական Սուրիական աղջիկներու դպրոց (Պաթրաքիէ- Մար Էլիասի մէջ մինչեւ քաղաքացիական պատերազմը):
Անոնք ունէին դուստր մը եւ որդի մը- Բրիսիլա Մարի Թոմաս (ծնած Պէյրութ 1963-ին)
- Պոյտ Թոմաս (ծնած Պէյրութ մօտ 1965-ին)
- Ճեյմս Թոմաս (ծնած Պաղտատ մօտ 1927-ին) հաստատուած է Մանչեսթըր եւ եղած է ճարտարագէտ նամակատան՝ փոստի ծառայութեան մէջ:
Ճեյմս ամուսնացաւ անգլիացի կնոջ մը հետ (անունը անյայտ): Անոնք ունեցան երկու դուստր.- Լուսան Թոմաս (ծնած Մանչեսթըր 1959-ին)
- Ճեյն Թոմաս (ծնած Մանչեսթըր 1965-ին)
7) Վիքթորիա եւ Նշան Եալընըզեաններու շառաւիղները [Պետրոսի իններորդ զաւակ Սիմա (ծնեալ Աշըգեան) Օհանեաններու սերունդէն]
Անոնք ունէին որդի մը եւ երկու դուստր.
Վիքթորիա եւ Նշան Եալընըզեաններու աւագ որդին` Յարութիւն (ծնած Մերսին, մահացած Ատանա մինչեւ 1914 թուականը), մահացած է Առաջին համաշխարհային պատերազմէն առաջ:
Կիլիկիոյ տարհանումէն ետք (1921) Վիքթորիա, Նշան եւ իրենց ընտանիքը կրցան Մերսինի մէջ նաւ նստիլ եւ մեկնիլ Պաղեստին: Անոնք վայրէջք կատարեցին Հայֆայի մէջ:
Ֆորթիւնէ (ծնեալ Եալընըզեան, Նշանի) Քիւրքճեան (ծնած Մերսին – մահացած Ամերիկայի Միացեալ Նահանգներ) ամուսնացած է բժիշկ Լեւոն Քիւրքճեանին հետ (ծնած Ատանա մօտ 1891-ին – մահացած Պաղտատ 1950 թուականին), Կիլիկիոյ տարհանումէն մէկ օր առաջ` 1920 թուականի յունուարին: Զոյգը սկիզբը մեկնեցաւ Պաղեստին, իսկ 1925 թուականէն ետք` Պաղտատ:
Ֆորթիւնէ եւ Լեւոն ունէին երկու որդի եւ մէկ դուստր.
- Հրանդ Քիւրքճեան (ծնած Պաղտատ) աւարտած է Փիւրտիւ համալսարանը որպէս ելեկտրական ճարտարագէտ եւ աշխատած է Ուաշինկթըն Տի.Սի. -ի մէջ գտնուող Research Co.-ին մէջ:
Հրանդ ամուսնացաւ Լենորէին (ծնեալ Աղաճանեան, Ղեւոնդի) հետ եւ ունեցաւ երկու որդի.- Լէոն Քիւրքճեան ամուսնացած է Սիւզանին հետ եւ ունի դուստր մը՝ Ամանտա:
- Ալան Քիւրքճեան ամուսնացած է Մարիային հետ:
- Արա Քիւրքճեան (ծնած Պաղտատ) աշխատած է Pan American Airlines-ի մէջ` որպէս երթեւեկութեան եւ վաճառքի կառավարիչ: Արա իր ընտանիքին հետ տեղափոխուած է Փլեզընդվիլ, Նիւ Եորք, ապա հաստատուած է Քալիֆորնիա:
Արա ամուսնացաւ Մերի Ուոթսոնին հետ (ծնած Ամերիկայի Միացեալ Նահանգներ) եւ ունեցաւ որդի մը եւ դուստր մը.- Քրիստոֆըր Քիւրքճեան (ծնած Պաղտատ)
- Պեթինա Վիքթորիա Քիւրքճեան (ծնած Պաղտատ) աւարտած է Պաղտատի համալսարանը: Ան ամուսնացած է Կրիշա Չանտրիին հետ եւ ունի երկու դուստր` Մարի եւ Ռիսա:
- Սիթա (ծնեալ Քիւրքճեան) (ծնած Պաղտատ) ամուսնացած է Ռոպերթ Հուբըր Սմիթին հետ՝ Պալթիմորի հին ընտանիքներէն մէկը: Ռոպերթ սակարանային միջնորդ էր Gruntal & Co.-ին քով:
Սիրան եւ Ռոպերթ ունէին որդի մը եւ երկու դուստր.- Հարիսոն ամուսնացած է Միշել Պրեսնըրին հետ եւ ունի երեք տղայ:
- Լիզա Սմիթ Քիւրքճեան ունի մէկ որդի եւ երկու դուստր:
- Նորա ամուսնացած է Քրեսթոն Պէյքըրին հետ:
Երբ Ֆորթիւնէի զաւակը բնակութիւն հաստատեց Միացեալ Նահանգներու մէջ, ան իր դստեր` Սիթային հետ կ՛ապրէր Պալթիմորի մէջ:
Գուրգէն Նշան Եալենէզեան (ծնած Ատանա - մահացած Պէյրութ 4 ապրիլ 1964ին): 1921 թուականին Կիլիկիոյ տարհանումէն ետք Վիքթորիա եւ Նշան Եալընըզեանները ընտանիքով տեղափոխուեցան Պաղեստին: Գուրգէն իր ուսումը սկսած էր Ատանա, այնուհետ աւարտած է Հայֆայի մէջ: Ան գործարար էր:
Գուրգէն ամուսնացաւ Անիին հետ (օրիորդական անունը անյայտ է), որը Կեսարիայէն թուղթի վաճառականի մը քրոջ դուստրն էր. Աշըգեան գերդաստանին ամուսնութիւնները առաւել յաճախ եղած են Կեսարիայէն կամ Ատանայէն անձերու հետ:
Գուրգէն եւ Անի երկու որդի ունեցան.
- Նշան Եալընըզեան
- Գրիգոր Եալընըզեան, ունի որդի մը՝ Րաֆֆի:
Անիի մօրեղբայրը ամուսնացած չէր, եւ երբ ան մահացաւ Պէյրութ, իր գործը ձգեց իր զարմուհիին:
Գուրգէն եղած է Պէյրութի Հայկական Բարեգործական Ընդհանուր Միութեան Հայ երիտասարդական միութեան առաջատար դէմքերէն, ինչպէս նաեւ մարզիկ: Ան մահացած է սրտի կաթուածէն:
Մելինէ (ծնեալ Եալընըզեան, Նշանի) Պօղոսեան (ծնած Ատանա 1915-ին - մահացած Ամերիկայի Միացեալ Նահանգներ) Ատանայէն տարագրութեան ժամանակ երեք տարեկան էր: Աւելի ուշ ընտանիքը հաստատուած է Հայֆա:
Մելինէ ամուսնացաւ արհեստավարժ լուսանկարիչ Երուանդ Պօղոսեանին հետ: Մելինէ նկարչուհի էր եւ անգլերէնի ուսուցչուհի Հայֆայի արաբական եւ հրէական դպրոցներուն մէջ: Մելինէ եւ Երուանդ ունէին երկու դուստր եւ մէկ որդի:
- Նորան ամուսնացած է Օտետ Պենարիին հետ եւ ունի երկու դուստր` Շերոն, Անտրէա:
- Մարկարէթ ամուսնացած է Հայիմ Պար-Ագիւային հետ եւ ունի երկու որդի եւ մէկ դուստր` Տորոն, Մայքըլ, Քարին:
- Փոլ Արթին ամուսնացած է Թամսին Շոուին հետ եւ ունի դուստր մը` Օգդավիա: