Պապիկեան ընտանիքը Չմշկածագէն է (նաեւ՝ Չեմիշկազաք կամ Չեմիշկեզէք, Տերսիմի սանճաքի Խարբերդիվիլայէթի գիւղերէն մէկը)։ Իրենց հայրենի քաղաքին մէջ հովիւ եւ հողագործ էին։
1915-ի Ցեղասպանութենէն ժամանակ ընտանիքի բազմաթիւ անդամներ կը սպաննուին։ Վերապրողները կը սփռուին կայսրութեան զանազան վայրերուն մէջ. Պոլիս, Հալէպ, Լիբանան։ 1922-ին, Պոլիս գտնուող Պապիկեանները կը գաղթեն Ֆրանսա, քանի մը տարի հոս մնալէ ետք ալ այստեղեն կը տեղափոխուին Միացեալ Նահանգներ։
Սրբուհի Պապիկեանի (1), Ծաղիկ Պապիկեանի (2) եւ Գասպար Պապիկեանի (3) մէկ տարուան ֆրանսական անցաթուղթը՝ Կոստանդնուպոլսէն Մարսիլիա երթալու համար, տրուած Կոստանդնուպոլսոյ մէջ Ֆրանսայի գերագոյն յանձնակատարին կողմէ 14 հոկտեմբեր 1922-ին։
Վարք՝ 89%, կրօն՝ 85-90%, հայերէն՝ 95%, ֆրանսերէն՝ 99%, անգլերէն՝ 80-88%, թուաբանութիւն՝ 88-90%, պատմութիւն՝ 95%, աշխարհագրութիւն՝ 95%, իրագիտութիւն՝ 80%, գեղագրութիւն՝ 91%, երգեցողութիւն՝ 75%, ասեղնագործութիւն՝ 85%. 7 դեկտեմբեր 1922։
