Aşıkyan/İğneciyan/Bakalyan/Bohcelyan arşivi (V. Bölüm)

Yazar: Anny Bakalyan, New York, 21/03/2023 (son değişiklik: 21/03/2023), çeviren: Arlet İncidüzen

Uzun Aşıkyan soyunun atası Parseğ Aşıkyan, 19. yüzyılın başında Kayseri’ye yerleşir. Parseğ’in iki oğlu olur: Bedros ve Garabed. Bedros’un iki evliliğinden toplam 11 çocuğu, Garabed’in ise altı oğlu ve bir kızı vardı. Bedros’un kızı Maryam, Kayserili Hacı Harutyun İğneciyan’la evlenir ve dört kızı, üç oğlu olur. Bu aileler, Aşıkyan/ İğneciyan soyu içinde evlilikler yapmışlar ve birbirleriyle sürekli iletişim halinde olmuşlardır.

Garabed P. Aşıkyan (Dördüncü Nesilden) bir kitap bırakmış, Ուզուն Աշըգեան Գերդաստանին Պատմութիւնը [İngilizce: Garabed P. Aşıkyan, The History of Uzun Aşıkyan Clan, Beyrut: Donikian Matbaası, 1968. İngilizceye çeviren: Vatche Ghazarian (Monterey, CA, 2013)].

Ani Bakalyan ve kız kardeşi Ruby Gülyan (Parseğ Garabed Aşıkyan ile Diruhi Harutyun İğneciyan’ın torunları), Beşinci Nesil akrabaların dair bilgileri düzenlediler ve güncellediler: Lübnan’a gidenler (I. Paylaşım); İstanbul’da bulunanlar (II. Paylaşım); Beyrut üzerinden Romanya’ya giden ve sonunda ABD ve Kanada’ya yerleşenler (III. Paylaşım). Bu son Paylaşım (VI), ailenin diğer kolu hakkındadır: Parseğ Aşıkyan’ın büyük oğlu Bedros Aşıkyan’ın torunları. Garabed Aşıkyan’ın kitabında 1968’e kadar olan aile tarihi ve soyağacı yer alıyor. Editörler, Bedros Aşıkyan’ın torunlarını bulmaya çalıştılar ve soy ağacını güncellemelerine yardımcı olanlara teşekkür ederler. Houshamadyan aracılığıyla başka “kayıp akrabalar”ını da bulmayı umuyorlar.

Ermeni Soykırımı sırasında Aşıkyan Soyundan gelenlerden çok azı çeşitli nedenlerle öldü. Birincisi, Avedis Bohcelyan 1896’da Romanya’ya yerleşmiş ve akrabaları onu takip etmişti. İkincisi, Dikran Aşıkyan ve kayınbiraderi Sarkis Bakalyan, 1908’de Adana’da bir elektrikli un değirmeni satın almış; Osmanlı Ordusu I. Dünya Savaşı sırasında fabrikaya el koyduğunda, fabrikaya bağlı olanlar tehcir ve ölümden muaf tutulmuştu. Üçüncüsü, Aşıkyan soyunun üyeleri, hayatta kalmak için hükümet içindeki bağlantılarını ve servetlerini kullanmışlardı.

1920’lerin başında, Garabed Parseğ Aşıkyan’ın soyundan gelenlerin bir kısmı Kıbrıs’a gitmek üzere Adana’dan ayrılarak Beyrut’a yerleşirler. Soykırım sırasında evlerinden sürülen Bedros Aşıkyan’ın soyundan gelenlerin bir kısmı Mütareke’den sonra geri döndüler ancak Mayıs 1920 ile Ekim 1921 arasında Kilikya’yı sonsuza dek terk ettiler. Orta Doğu’ya (diğer yerlerin yanı sıra Beyrut, Bağdat, Kahire, İskenderiye, Hayfa ve Tahran) ve Arjantin’e gittiler. 20. yüzyılın başında İğneciyan aileleri İstanbul’a yerleşti. I. Dünya Savaşı’ndan sonra Nevrig (bekârlık soyadı İğneciyan), kocası Taniel Allahverdiyan ve oğulları Kevork İstanbul’da yaşıyordu; torunları hâlâ İstanbul’da yaşamaktadır. Romanya’ya gidenler 1948’e kadar rahat yaşadılar ancak hükümet Sovyet Sosyalist Cumhuriyetine (SSC) katılınca hayat çekilmez hale geldi; mallara, servetlere ve mücevherlere el koyuldu. Aşıkyan soyundan gelenlerin neredeyse tamamı, 1951’den 1960’ların ortalarına kadar Romanya’yı terk etti çünkü Amerikan Evsiz Ermenilere Yardım Ulusal Komitesi’nin (ANCHA) Beyrut’ta bir ofisi vardı ve onların ABD ve Kanada’ya göç etmelerine yardım ediyordu.

Parseğ Uzun Aşıkyan (Birinci Nesil), 1790’ların sonlarında Pers zulmü nedeniyle Kayseri’ye yerleşti. İki oğlu oldu: Bedros P. Aşıkyan (1810 civarı, Kayseri-1890 civarı, Kayseri) ve Garabed P. Aşıkyan (1818, Kayseri-1903, Adana). Baba ve oğulları tüccardı ve kervanları vardı . Bedros’un 11 çocuğu ve Garabed’in yedi çocuğu [Bkz. I. Paylaşım] vardı, bu da toplam 18 çocukla büyük bir aşiret oluşturmaktaydı.

Bedros Parseğ Uzun Aşıkyan, kardeşi Garabed’le birlikte tüccardı. Mallarını deve kervanlarıyla bugünkü Irak ve İran’a taşıdılar. Sık sık öküz ve manda satın alıp hasat zamanı Kayseri çevresindeki köylülere kiralarlardı. Ayrıca Kudüs’e gidip Ermeni Mahallesi’nde kalma ve hacı olma ayrıcalığına sahip oldular. Osmanlı imparatorluğu döneminde Ermeniler, Kudüs’e hac ziyaretini tamamlayan kişinin adına Arapça/Türkçe bir sıfat koyarlardı: Hacı. Erkekler, kadınlar ve çocuklar da dahil olmak üzere hacılar, ziyaretlerinin bir hatırası olarak kollarına bir haç ve ziyaret tarihi dövmesi yaptırdılar.

Bedros gençliğinde uzun boylu ve çok yakışıklıymış. İlk karısının adı bilinmiyor; ilk eşinden iki kızı ve bir oğlu olur:

• Yeğisapet (bekârlık soyadı Bedros Parseğ Aşıkyan) Hacı Yeğya Taslakçıyan (1845 civarı, Kayseri- 1915’ten önce, Kayseri)
• Parseğ Bedros Parseğ Aşıkyan (1847 civarı, Kayseri- ?, Kayseri)
• Maryam (bekârlık soyadı Bedros Parseğ Aşıkyan) Harutyun İğneciyan (1850 civarı, Kayseri-1872, Kayseri)

Bedros, ilk karısı ölünce Maryam (bekârlık soyadı Merdinyan) Aşıkyan ile yeniden evlendi. Aile, Kayseri’de öne çıkmış bir aileydi; sekiz çocukları oldu -üç oğlan ve beş kız:

• Anna (bekârlık soyadı Bedros Parseğ Aşıkyan) Garabed Ağacanyan (1855 civarı, Kayseri-1915 civarı, Der Zor)
• Istepan Bedros Parseğ Aşıkyan (1857 civarı Kayseri - 1908 civarı Adana’da öldü)
• Nuritsa (bekârlık soyadı Bedros Parseğ Aşıkyan) Nazaret Tellalyan (1859 civarı Kayseri- Adana’da öldü)
• Hovhannes Bedros Parseğ Aşıkyan (1861 civarı, Kayseri-1922 civarı, Beyrut/Kilikya Tahliyesi)
• Filor (bekârlık soyadı Bedros Parseğ Aşıkyan) Krikor Tekeyan (1864 civarı, Kayseri-1906 civarı, Adana)
• Sima (bekârlık soyadı Bedros Parseğ Aşıkyan) Harutyun Ohanyan (1865 civarı, Kayseri-1940 civarı, Bağdat)
• Şemsi (bekârlık soyadı Bedros Parseğ Aşıkyan) Bedros Tütüncüyan (1868 civarı, Kayseri-1947’den sonra, Ermenistan)
• Şahmir Bedros Parseğ Aşıkyan (1870 civarı, Kayseri-1945, Beyrut)

1) Yeğisapet (bekârlık soyadı Bedros Parseğ Aşıkyan) (1845 civarı, Kayseri-1915’ten önce, Kayseri) iş adamı Hacı Yeğya Taşlakçıyan ile evlendi. Aşıkyan Soyunun büyük bir kısmı, daha fazla ticari imkânlara sahip olan Adana’ya taşınırken, Yeghğisapet ve Yeğya, Soykırım öncesinde ölünceye kadar Kayseri’de kaldılar.

Bu çiftin bir oğlu ve iki kızı oldu:

• Movses Yeğya Taslakçıyan (1875 civarı, Kayseri-1908, Adana)
• Aygüland Yeğya Taslakçıyan (1879 civarı, Kayseri-ö. ?, Şam)
• Gülüzar Yeğya Taslakçıyan (1882 civarı, Kayseri- ö. ?, Şam)

Oğulları, köylülere perdelik kumaş satan amcası Hacı Garabed Taslakçıyan’ın yanında çalışmak için Adana’ya taşındı. Movses orada bir perdeci açtı. 1908’de silah kullanmayı öğrenirken kazara öldü. Ertesi yıl Ermeni Katliamı sırasında dükkânı talan edildi. Ailesi, oğullarının erken ölümünden ve yaşadıkları mali kayıplardan derinden etkilendi.

Yeğisapet ve Yeğya’nın kızları Aygüland ve Gülüzar kilim dokumayı öğrenmişler ve hayatlarını bu şekilde kazanmışlardı. Evli değillerdi. Soykırım sırasında sürüldüler ve Şam çevrelerine kadar yürüdüler.

2) Parseğ Bedros Parseğ Aşıkyan (1847 civarı, Kayseri-ö. ?,Kayseri) önce babası Bedros P. Aşıkyan’ın yanında çalıştı; sonra kendi işini kurdu. Takuhitsa ile evlendi; karısının bekârlık soyadı bilinmiyor.

Bu çiftin üç oğlu ve dört kızı olmuştur:

• Boğos Parseğ Aşıkyan (1877 civarı, Kayseri-ö. ?,Bursa)
• Hayg Parseğ Aşıkyan (1880,Kayseri-1947 civarı, Kahire)
• Bedros Parseğ Aşıkyan (1882, Kayseri-ö. ?, Kahire)
• Ovsanna (bekârlık soyadı Parseğ Aşıkyan) Civan Yeprimyan (1885 civarı, Kayseri-ö. ?, Kahire)
• Haygazuhi (bekârlık soyadı Parseğ Aşıkyan) Hovhannes Uğurluyan (1887 civarı, Kayseri-ö. ?, Kahire)
• Nuritsa (bekârlık soyadı Parseğ Aşıkyan) Hapet Nakaşyan (1890 civarı Kayseri—Mısır’da öldü)
• Satenig (bekârlık soyadı Parseğ Aşıkyan) Garabed Balyan (1892 civarı, Kayseri-1966 civarı, Hollanda)

Parseğ öldüğünde eşi Takuhitsa İstanbul’a yerleşti ve orada öldü.

3) Maryam (bekârlık soyadı Bedros Parseğ Aşıkyan) Harutyun İğneciyan (1850 civarı, Kayseri-1872, Kayseri) Hacı Harutyun İğneciyan (1825 civarı, Kayseri-1915 civarı, İstanbul) ile evlendi [bkz. II. Paylaşım]. Kendisi ikinci kuşaktan iken eşi üçüncü kuşaktandı. Hacı Harutyun, ipek ipliği işiyle uğraştı ve aynı zamanda yaşadıkları mahallede sözü geçen biriydi.

Harutyun ve Maryam’ın dört kızı ve üç oğlu olur:

• Güdudu (bekârlık soyadı İğneciyan) Antreas Bohcelyan (1860 civarı, Kayseri-1957, Bükreş) [bkz. III. Paylaşım].
• Diruhi (bekârlık soyadı İğneciyan) Parseğ Aşıkyan (1864 civarı, Kayseri-11 Haziran 1968, Beyrut)
  Kızları Hayguhi (bekârlık soyadı Aşıkyan) Bakalyan ve Marina (bekârlık soyadı Aşıkyan) Aşıkyan Lübnan’a gittiler [bkz. I. Paylaşım]. Oğulları Garabed Aşıkyan (kitabın yazarı) ve kardeşi Hagop Aşıkyan Romanya’ya gittiler [bkz. III. Paylaşım].
• Dikranuhi (bekârlık soyadı İğneciyan) Garabed Torosyan (1866 civarı, Kayseri-26 Aralık 1946, İstanbul) [bkz. II. Paylaşım].
• Nevrig (bekârlık soyadı İğneciyan) Taniel Allahverdiyan (1868 civarı, Kayseri-1967, İstanbul)
  Nevrig’in oğlu Kevork Allahverdiyan, 1923’te soyadını İstanbul’da Allahverdi yapar. Bir kızı Sona ve iki oğlu vardı. Sona (bekârlık soyadı Allahverdi) Beyrut’ta Pakrat Bakalyan ile evlenmiş; Ani Bakalyan ve Ruby (bekârlık soyadı Bakalyan) Gülyan onun kızlarıdır [bkz. II. Paylaşım].
• Hovhannes Harutıun İğneciyan (1870 civarı, Kayseri-1940 civarı, Romanya)
• Nazaret Harutyun İğneciyan (1872 civarı, Kayseri-Ermeni Soykırımı sırasında Halep yakınlarında ölmüştür)
• Bedros Harutyun İğneciyan (1874, Kayseri-1961, Lozan) [bkz. II. Paylaşım].

4) Anna (Dudu) (bekârlık soyadı Bedros Parseğ Aşıkyan) Ağacanyan (1855 civarı, Kayseri-1915 civarı, Der Zor), eğitimli bir adam ve bir Osmanlı devlet memuru olan Garabed Ağacanyan (1845 civarı, Kayseri-1915 civarı, Der Zor) ile evlenmişti.
Bu çiftin iki oğlu ve iki kızı vardı:

• Krikor Garabed Ağacanyan (1875 civarı, Kayseri-1952 civarı, Buenos Aires)
• Bedros/Frère Pierre Garabed Ağacanyan (1877 civarı, Kayseri-1915 civarı, Der Zor)
• Dikranuhi (bekârlık soyadı Garabed Ağacanyan) Nevşehirliyan (1880 civarı, Kayseri-1947’den sonra, Ermenistan)
• Arşaguhi (bekârlık soyadı Garabed Ağacanyan) Antun Sıvacıyan (1883 civarı, Kayseri-1952 civarı, Buenos Aires)

En büyük oğulları Krikor, ailesinin Suriye çölündeki Der Zor’a sürüldüğü Ermeni Soykırımı’ndan önce Osmanlı İmparatorluğu’ndan ayrılmıştı. Ebeveynleri Anna ve Garabed ile Cizvit din adamı olan Bedros/Frère Pierre sürgünde ölür. Ancak Krikor, Dikranuhi ve Arşaguhi hayatta kalmışlardır.

5) Istepan Bedros Parseğ Aşıkyan (1857 civarı, Kayseri-1908 civarı, Kayseri) ailesiyle birlikte Adana’ya taşınır. Hukukçu olarak faaliyet göstermiştir. Büyükannesi Maryam (bekârlık soyadı Merdinyan) Bedros Aşıkyan ona Oğul Bali (bal oğlum) derdi. Istepan, Makruhi (bekârlık soyadı Hacı Harutyun Frenkyan) (d. Kayseri-ö. Lefkoşa) ile evlendi.
Istepan ve Makruhi’nin iki kızı ve bir oğlu oldu:

• Gülena Istepan Aşıkyan (1880 civarı, Kayseri-1953, Kıbrıs)
• Azniv (bekârlık soyadı Istepan Aşıkyan) Hagop Buldukyan (1882 civarı, Kayseri-1940, İskenderun)
• Bedros Istepan Aşıkyan (1886, Kayseri-1958, Beyrut) Marina Parseğ Aşıkyan’la evlendi [Bkz. I. Paylaşım].

Istepan, 1909’daki Adana Katliamı’ndan önce ölmüş ve Adana’daki Ermeni mezarlığında Aşıkyanlara ait kabre defnedilmiştir. 1921 ile 1922 arasında Fransa, Ermenileri Kilikya’dan (günümüzde Türkiye’nin güneyinde) tahliye etti; bu Ermenilerin arasında Istepan’ın eşi Makruhi, kızı Gülena ve oğlu Bedros ve ailesi de vardı. Makruhi ve Gülena Kıbrıs’ta ölmüştür. Bedros’un ailesi Lübnan’a yerleşir. Buldukyanlılar önce anneleri Azniv’in öldüğü İskenderun’a taşınmış; daha sonra Beyrut’a yerlemişlerdir.

6) Nuritsa (bekârlık soyadı Bedros Parseğ Aşıkyan) Tellalyan (1859 civarı, Kayseri-ö. ?, Adana) Nazaret Tellalyan’la (1839 civarı, Kayseri-I. Dünya Savaşı’ndan önce, Adana) evlendi. Nazaret çiftin yerleştiği Adana’da avukatlık yapıyordu.

Nurista ve Nazaret’in iki kızı ve iki oğlu olmuştur:

• Takuhitsa (bekârlık soyadı Nazaret Tellalyan) (1880 civarı, Adana-ölümü bilinmiyor) İknadios Uğurluyan (Kayseri doğumlu) ile evlendi . Çocukları olmamıştır.
• Azniv (bekârlık soyadı Nazaret Tellalyan) Nazaret Kevork Tekeyan (1882 civarı, Adana-ö. Mısır)
• Onnig Nazaret Tellalyan (1885 civarı, Adana-1935 civarı, Beyrut)
• Mazhag Nazaret Tellalyan (1887 civarı, Adana-1940 civarı, İskenderiye)

7) Hovhannes Bedros Parseğ Aşıkyan (1861 civarı, Kayseri-1922 civarı, Kilikya Tahliyesinden sonra Beyrut’ta ölmüştür) birçok akrabasının ardından Adana’ya taşındı. Hovhannes bir yazıhane açmış; müvekkilleri önde gelen Türkler ve subaylar olmuştur. Takuhi (bekârlık soyadı Cebrayel Varjabedyan) Hovhannes Aşıkyan (d. Kayseri-ö. İran) ile evlendi. 1909 Adana Katliamı’ndan sonra çift Mersin’de yaşadı ve Hovhannes, Alagözyan kumaş mağazasını satın aldı; bu kazançlı bir işti.

Hovhannes ve Takuhi’nin iki oğlu ve bir kızı oldu:

• İlk oğulları (1890 civarı, Kayseri) kafasında bir yumruyla doğdu. Çocuk, Mersin’de vaftiz olurken vaftiz babasının elinden kaydı ve düştü. Çocuğun yumruğu patladı ve öldü.
• İkinci oğulları (1895 civarı, Kayseri) yakışıklıydı. Üç-dört yaşlarındayken evlerinin penceresinden sokağa düşerek öldü. Ne yazık ki bu kaza ebeveynleri arasında çekişmeye neden oldu.
• Arus/Arusyag (bekârlık soyadı Hovhannes Aşıkyan) Püzant Kalaycıyan (1905 civarı, Mersin-1995 civarı, Florida, ABD)

Hovhannes, 1915’teki tehcir sırasında dükkânını kapattı ve mallarını bir bankada sakladı. Ailesi Halep’e sürgün edildi. Orada Adana’dan tanıdığı Lübnan Valisi Ali Munif’i buldu. Munif, ailesinin Lübnan’a nakledilmesi için gerekli izni verdi; Mütareke’ye kadar orada kaldılar.

Hovhannes malını satmak için Mersin’e döndü ama bankadaki kasayı boş buldu. Kız kardeşi Maryam’in zeki ve güvenilir oğlu Bedros’tan yardım istedi. Bedros, annesi öldüğünde yaklaşık iki yaşındaydı ve babası Harutyun İğneciyan onu büyütmüş, ticaret öğrenmesi için Kastamonu’ya göndermişti. Bedros, İstanbul’da ve daha sonra İsviçre’de iyi bir iş adamı oldu. Bedros amcasına borç verdi ve Hovhannes sonunda borcunu ödedi.

Kilikya Tahliyesi sırasında Hovhannes ailesini Beyrut’a taşıdı. Eşi Takuhi, kızı Arusyag ve Takuhi’nin erkek kardeşi Hagop Varjabedyan İran’a taşındı. Arusyag, 1929’da İran’da evlendi.

8) Filor (bekârlık soyadı Bedros Parseğ Aşıkyan) Krikor Tekeyan (1864 civarı, Kayseri-1906 civarı, Adana) Krikor Murad Tekeyan (d. Kayseri-1909, Adana) ile evlendi. Krikor, Hripsime Garabed Aşıkyan’ın kardeşiydi [bkz. I. Paylaşım]. Krikor, Filor’la evlendiğinde duldu ve Nazaret adında bir oğlu vardı.

Filor ve Krikor Tekeyan’ın dört kızı ve bir oğlu olur:

• Mari (bekârlık soyadı Krikor Tekeyan) Krikor Kalbacıyan (1882 civarı, Adana-1950’ler, Buenos Aires)
• Hapet Krikor Tekeyan (1884 civarı, Adana-ölümü bilinmiyor)
• Zori (bekârlık soyadı Krikor Tekeyan) Mesya Pambukyan (1886 civarı, Adana-ölümü bilinmiyor)
• Azniv (bekârlık soyadı Krikor Tekeyan) Penyamin Telalyan (1889 civarı, Adana-ölümü bilinmiyor)
• Nayomi (bekârlık soyadı Krikor Tekeyan) Krikor Abacıyan (1892 civarı, Adana-Mayıs 1983, Los Angeles)

Gök gürültüsü ve şimşekle dolu bulutlu bir gecede, akrabalar bir kutlama için Filor’un evine gelmişlerdi. Bir noktada, Filor mutfağa gitmek için odadan çıkarken, avlularının ortasındaki kuyuya bir yıldırım düşer ve Filor da mutfak kapısının önünde yere yığılarak ölür. Kocası Krikor ise, Adana Katliamı sırasında öldürülmüştür.

9) Sima (bekârlık soyadı Bedros Parseğ Aşıkyan) Ohanyan (1865 civarı, Kayseri-1940 civarı, Bağdat) bir işadamı olan Harutyun Ohanyan’la (1845 civarı, Kayseri-1913 civarı, Adana) evlenmiştir.

Çiftin Adana’nın Camus Gölü semtinde bir evi ve Kurt Tepe’de 300 dönümlük bir meyve bahçesi vardı. Harutyun Ohanyan, Adana’ya mal taşımak için Mersin-Tarsus-Adana Demiryolu (MTA) ile sözleşme imzaladı. Tren istasyonuna bağlı büyük bir deponun inşaatı için para ödedi. Ayrıca atları/katırları, temsilciler ve denetçiler işe aldı. Başarılı bir iş adamıydı.

Sima ve Harutyun’un üç oğlu ve iki kızı olmuştur:

• Hagop Harutyun Ohanyan (1881 civarı, Adana-1923, Bağdat)
• Azniv (bekârlık soyadı Harutyun Ohanyan) Salim Damlamyan (1882 civarı, Adana-1919, Adana)
• Hovhannes Harutyun Ohanyan (1884 civarı, Adana-1909, Adana Katliamı sırasında öldürüldü)
• Vahe Harutyun Ohanyan (1886 civarı, Kayseri-1966, Basra)
• Vicktorya (bekârlık soyadı Harutyun Ohanyan) Nişan Yalenezyan (1887 civarı, Kayseri-1963, Yafa)

Harutyun, I. Dünya Savaşı’ndan önce Adana’da ölmüştür. Sima, 1922 civarında, oğulları Hagop Bağdat’a yerleşince oraya taşınır. Hagop ayrıca erkek kardeşlerini ve yeğenlerini de Bağdat’a getirmiş ancak ne yazık ki üç ay sonra 1923’te vefat etmiştir.

10) Şemsi (bekârlık soyadı Bedros Parseğ Aşıkyan) Tütüncüyan (1868 civarı, Kayseri-1947’den sonra, Ermenistan) Bedros Türüncüyan (d. Kayseri-1915’ten önce, Adana) ile evlendi. Adana mahalli idaresinde çalıştı ve Taşköprü ile Seyhan (Sarus) Nehri’nin karşısında bir meyve bahçesine sahipti.

Şemsi ve Bedros’un iki oğlu ve bir kızı olmuştur:

• Aram Bedros Tütüncüyan (1880 civarı, Adana-1944 civarı, Beyrut)
• Püzant Bedros Tütüncüyan (1885 civarı, Adana- ö. Sovyet Ermenistan)
• Lusadzin (bekârlık soyadı Bedros Tütüncüyan) Karekin Samurkaşyan (1890 civarı, Adana-1960 civarı, Beyrut)

I. Dünya Savaşı sırasında Aram ve Püzant Tütüncüyan, Dikran Aşıkyan ve Sarkis Bakalyan’ın değirmeninde iş buldular ve askere alınmadılar ya da sınır dışı edilmediler. Kilikya Tahliyesi sırasında Şemsi ailesiyle birlikte Beyrut’a gitti. Sovyetler diasporadaki Ermenileri Ermenistan’a (1946-1948) “geri dönmeye” çağırdığında, Şemsi, oğulları, onların eşleri ve torunlarıyla birlikte Ermenistan’a gitti. Ancak Lusadzin Beyrut’ta ailesiyle birlikte kaldı.

11) Şahmir Bedros Parseğ Aşıkyan (1870 civarı, Kayseri-1945, Beyrut) kardeşlerini Adana’ya kadar takip etti ve Aharon Patapanyan ile Düz Han/Kilikya’da tuz alım satımı yapmak için ortakluk kurdu. Devlet ihaleleri ve komisyonlar aldı. Şahmir’in ayrıca Kardaş yakınlarında bir çiftliği vardı.

Şahmir Bedros Aşıkyan baba adı Sarkis olan ancak soyadı bilinmeyen Aygül (ö. 1940 civarı, Beyrut) isimli bir kadınla evlendi. Sarkis, Seyhan Nehri kıyısındaki Gâvur köyünden bir çiftçiydi.

Şahmir ve Aygül’ün bir oğlu olur:

• Karekin Şahmir Aşıkyan (1890 civarı, Adana-1958, civarı Beyrut)

Soykırım sırasında aile, Suriye’nin güneybatısında, Ürdün sınırına yakın bir kasaba olan Daraa’ya sürüldü. Geçimlerini kazanmak için bir çiftlikte çalıştılar. 1918 Mütarekesi’nden sonra Adana’ya döndüler. Ancak, kalış süreleri çok kısa oldu. 1921’de Fransız-Türk Savaşı’nı sona erdiren Ankara Antlaşması, Ermenilerin topraklarından, mallarından ve canlarından tahliye edilmesine yol açtı. Şahmir ve ailesi Beyrut’a gitti; orada yerel halk için odun ve kömür ticareti yaptılar.

1) Yeğisapet (bekârlık soyadı Bedros Aşıkyan) Taslakçıyan’ın Soyundan Gelenler 

Bir oğulları ve iki kızları vardı:

Movses Yeğya Taslakçıyan (1875 civarı, Kayseri-1908, Adana) Yeğisapet’in (bekârlık soyadı Bedros Aşıkyan) oğlu ve Kayserili Yeğya Taslakçıyan, amcası Hacı Garabed Taslakçıyan’ın yanında çalışmak üzere Adana’ya yerleşirler. Amcası kumaş alır, atlara yükleyip köylerde satarmış. Ve mallarını yenilemek için Beyrut’a gider. Garabed Amca, Movses’in Adana’da bir perde dükkânı açmasına yardım eder. 1908’de tabanca kullanmayı öğrenirken kaza sonucu ölür. Ertesi yıl Adana’daki Ermeni Katliamı sırasında dükkânı yağmalanır. Movses’in ailesi, erken ölümü ve mali kayıplar nedeniyle derinden sarsılır.

Yeğya Taşlakçıyan’ın erkek kardeşi Hacı Garabed Taşlakçıyan, Mütareke’den (1918) önce evlenmiş ve bir kızı olmuştu. Kilikya Tahliyesi sırasında ailesiyle Lübnan’a taşınır. Kendisi Beyrut’ta öldükten sonra eşi ve kızı Fransa’ya yerleşir.

Yeğisapet ve Yeğya Taslakçıyan’ın iki kızı Aygüland Yeğya Taslakçıyan (1879 civarı, Kayseri-ö. ?, Şam) ve Gülüzar Yeğya Taslakçıyan (1882 civarı, Kayseri-ö. ?, Şam) evli değildi. Kilim dokumayı öğrenmiş ve kilim satarak geçimlerini sağlamışlardı. Soykırım sırasında yaya olarak tehcir edildiler ve kendilerini Şam civarlarında buldular. 1918’de Mütareke, sağ kalan kız kardeşlerin Adana’ya dönmesine izin verdi. Akrabaları onlara Eski Saray’da tahsis edilen Aşıkyan çiftliğinde bir ev verdi.

Adana’da üç yıl kaldıktan sonra Aygüland ve Gülüzar, 1921’de Fransızların Ermenileri terk etmesi nedeniyle Kilikya’dan sürüldüler. Şam’a yerleşerek kilim dokuma ve satmayla uğraşarak geçimlerini sağlamaya devam ettiler. Suriye’nin başkentinde öldüler ve Şam’daki Ermeni mezarlığına gömüldüler.

2) Parseğ Bedros’un torunları Parseğ Aşıkyan ve Takuhitsa

Üç oğlu ve dört kızı vardı:

Boğos Parseğ Aşıkyan (1877 civarı, Kayseri-1910 civarı, Bursa) iş bulmak için İzmir’e gitmiş ve burada devrimci olmakla suçlanıp ölüm cezasına çarptırılmıştır. Sadece Müslüman olması onu darağacından kurtarabileceğinden, aklını kullanış ve adını Kamil olarak değiştirmiştir. Müslümanlaştıktan sonra polise teşkilatına katılmış ve birkaç yıl içinde Beşiktaş (İstanbul) Komiseri olmuştur. O da bir Türk kadınla evlenmiştir.

1905-1906’da akrabaları Diruhi (bekârlık soyadı İğneciyan) Parseğ Aşıkyan [bkz. I. Paylaşım], babası Hacı Harutyun İğneciyan ve dört çocuğu Kastamonu’ya Hovhannes ve Nazaret Harutyun İğneciyan’ı görmeye giderler. Gemileri Mersin’den yola çıkıp onları Karadeniz’de Samsun’a indirecektir ancak gezi daha zorlu geçer. Çünkü bu sırada Ermeni Devrimci Federasyonu Sultan II. Abdülhamid’i öldürmeye çalışır (Yıldız suikast girişimi, 21 Temmuz 1905). İstanbul’a vardıklarında akrabaları Kamil’den (namı diğer Boğos Parseğ Bedros Aşıkyan) yardım istemek için Bedros Harutyun İğneciyan’a bir mesaj gönderirler. Kamil önce yolcuları gemiden indirmek için izin alarak sorunu çözmüş, ardından Haydarpaşa Garı’ndan onlara tren bileti almıştır. Ankara’ya ulaşan yolcular, oradan arabayla Kastamonu’ya geçer.

Jön Türk Devrimi’nden (1908) sonra, Kamil/Boğos’un eşi onlar için Bursa’da bir ev satın alır. Eşine katılmadan önce akrabalarını ziyaret etmek için Kilikya’ya gitmiş, misafirliğin tadını çıkarmış, hasretini gidermiştir. Birkaç yıl sonra ise Bursa’da ölür.

Hayg Parseğ Aşıkyan (1880 civarı, Kayseri-1920 civarı, Kahire) kardeşi Bedros’la çalışmak için Kastamonu’ya gitmiştir. Şehre çok da uzak olmayan Taşköprü kasabasında bir perakende mağazası açarlar. Kız kardeşleri Nurista (bekârlık soyadı Parseğ Aşıkyan) (1890 civarı, Kayseri-ö. ?, Mısır), yerli iş adamı Hapet Nakaşyan (1890 civarı, Kayseri-ö. ?, Mısır) ile evlenir.

Mısır’da nişanlı olan en küçük kız kardeşleri Satenig’le yazışmaları üzerine Adana üzerinden Kahire’ye taşınmaya karar verirler. Halalarının kızı Diruhi P. Aşıkyan ve ailesi, Kastamonu’daki kardeşlerini ziyaret ettikleri için, iki erkek kardeş de onlara katılarak Adana’ya gelmişlerdir.

Sultan Abdülhamid’in o zamanki kanunlarına rağmen amcaları Hovhannes Aşıkyan Beyrut’tan dükkânına mal alacakları bahanesiyle onlar için seyahat belgeleri almayı başarmıştır. Mersin’de bir tekneye binip doğrudan Port Said’e inmiş ve Kahire’ye yerleşmişlerdir.

Hayg, Mısır’da kuyumcu olarak çalışmış ve 2. Dünya Savaşı’ndan sonra ölmüştür. Kahire Ermeni mezarlığına gömülüdür. Hiç evlenmemiştir.

Bedros Parseğ Aşıkyan (1882, Kayseri-ö. ?, Kahire) kardeşi Hayg’la çalışmak için Kastamonu’ya gider. Şehre çok da uzak olmayan Taşköprü kasabasında bir perakende mağazası açarlar.

Kız kardeşleri Nurista (bekârlık soyadı Parseğ Aşıkyan) (1890 civarı, Kayseri-ö. ?, Mısır), yerli bir iş adamı olan Hapet Nakaşyan’la (1890 civarı, Kayseri-ö. ?, Mısır) evlenmiştir.

Yaklaşık 1910’da Bedros, Hapet’in kız kardeşi Parantsem (bekârlık soyadı Mihran Nakaşyan) Aşıkyan’la (Mayıs 1912, Kastamonu-1989, Toronto) evlenir. 

Bedros ve Hayg, amcaları Hovhannes Aşıkyan’ın yardımıyla Beyrut’a gidip sözde dükkânlarına mal almak üzere iki seyahat izni edinirler. Kardeşler sonunda Osmanlı İmparatorluğu’nun bir parçası olmayan Mısır’a yerleşmişlerdir.

Bedros ve Parantsem’in bir kızı ve bir oğlu olur:    

• Alis-Takuhi (bekârlık soyadı Bedros Aşıkyan) Aram Aleksanyan (1930, Kahire-1976, Ottawa, Kanada)
• Parseğ Bedros Aşıkyan (1931, Kahire-25 Mayıs 2022, Ottawa, Kanada)

Ovsanna (bekârlık soyadı Parseğ Aşıkyan) Civan Yeprimyan (1885 civarı, Kayseri-ö. ?, Kahire) Civan Yepremyan’la (Kayseri) evlenip İstanbul’a yerleşmiştir. Çocuğu olmaz ama Civan’ın ilk karısından bir kızı vardır. Kızı, İstanbul’da iyi tanınan Dr. Roteosyan’la nişanlanır. I. Dünya Savaşı’ndan sonra Ovsanna, Mısır’ın Kahire kentindeki kardeşi Bedros’a katılır ve burada vefat eder.

Nuritsa (bekârlık soyadı Parseğ Aşıkyan) Hapet Nakaşyan (1890 civarı, Kayseri-ö. ?, Mısır) kökleri 1910 civarı Kayseri’ye dayanan iş adamı Hapet Nakaşyan’la Kastamonu’da evlenmiştir.

İki kızları ve bir oğulları olur:

• Veronika (bekârlık soyadı Hapet Nakaşyan) Istepan Giragosyan (1911 civarı, Kastamonu-ö. ?, Kahire)
• Harutyun Hapet Nakaşyan (1912 civarı, Kastamonu-ö. ?, Kahire) Soykırım’da yetim kalmış bir kız olan Arşaluys’la evlenmiştir.
• Vertayim (bekârlık soyadı Hapet Nakaşyan) Garbis Paklayan (1914 civarı, Kastamonu-1995, Beyrut)

Nuritsa ve Hapet Nakaşyan, I. Dünya Savaşı’ndan sonra kardeşlerinin ardından Mısır’a yerleşmiştir.

Haygazuhi (bekârlık soyadı Parseğ Aşıkyan) Hovhannes Uğurluyan (1887 civarı, Kayseri-ö. ?, Kahire) bir işadamı olan Hovhannes Uğurluyan’la evlenmiştir.

Soykırım sırasında tüm aile sınır dışı edilir; Manuşag adındaki kızları dışında hepsi ölürler. Manuşag, Meskeneh’te (Halep’in güneydoğusunda/Rakka’nın batısında) bulunmuştur. Savaş sırasında Dikran Aşıkyan ve ailesi Halep’teydi, bu yüzden Manuşag Dikran’a teslim edilir. Mütareke sırasında Dikran’ın ailesi Adana’ya dönerken Manuşag Uğurlıyan’ı da yanlarında getirmişlerdir.

1921’de Fransız-Türk Savaşı’nın sona ermesiyle Ermeniler Kilikya’yı boşaltmak zorunda kaldı. Aile, Manuşag Uğurluyan’ın Kahire’ye seyahat etmesine yardım etti ve teyzesi Satenig Balyan, Kahire’de kendisiyle birlikte yaşaması için onu karşıladı.

Satenig (bekârlık soyadı Parseğ Aşıkyan) Balian (1886, Kayseri-1964, Hollanda) Garabed Balyan’la (1867, Kayseri-1942, Kahire) evlidir. Garabed Kayseriliydi ve Kahire’ye yerleşmişti. Altın ve diğer değerli metal külçe ticareti yapıyordu, yetenekli bir zanaatkar ve saygın bir adamdı. Satenig 1904’te Mısır’a taşınmadan önce Adana’daki akrabalarını ziyaret etmiştir.

Satenig ve Garabed’in iki oğlu ve bir kızı olmuştur:

• Asadur Garabed Balyan (1906-1989, Kahire)
• Mari (bekârlık soyadı Garabed Balyan) (1909- 1980’ler, Kahire)
• Parseğ Garabed Balyan (1913 civarı, Kahire-1981, Hollanda)

Satenig, 1964’te oğlu Parseğ’i ve ailesini Hollanda’da ziyaret ettiği sırada vefat etmiştir.

3) Maryam ve Harutyun İğneciyan’ın torunları

[Bkz. I., II., III. Paylaşımlar]

4) Anna (Dudu) ve Garabed Ağacanyan’ın Soyundan Gelenler

İki oğlu ve iki kızı vardı:

1915’te bu aile Suriye çölündeki Der Zor’a sürüldü. Ebeveynler, Anna ve Garabed ve Cizvit din adamı olan Bedros/Frère Pierre burada öldü. Ancak Krikor ve kız kardeşleri Dikranuhi ve Arşaguhi Ağacanyan hayatta kalmayı başardı.

Krikor Garabed Ağacanyan (1875 civarı, Kayseri-1952, Buenos Aires) Kayserili bir kadınla evlendi; çocukları olmadı. Krikor, Adana’da bir süre demiryolu şirketinde çalıştıktan sonra Paris’e gitti.

Garabed Aşıkyan kitabında Krikor Ağacanyan ile 1911’de İskenderiye’de görüştüğünden; onun yeniden evlendiğinden ve iki oğlu olduğundan bahsetmektedir. Ardından Krikor, ailesini Buenos Aires’e götürmüştür.

1960’larda Garabed Aşıkyan, kitabı için Kayserili Aşıkyan Aşiretiyle yazışırken, Hapet Kalıpçıyan bir mektupta Krikor Ağacanyan’ın Arjantin’e yerleştiğini doğrular.

Bedros/ Frère Pierre Garabed Ağacanyan (1877 civarı, Kayseri-1915 civarı, Der Zor) Kayseri Cizvit Okulu’nda eğitim görüp Katolik olmuştur ve Adana’daki Katolik okullarında öğretmenlik yapmıştır. Daha sonra Londra’da bir ruhban okulunda okumuş ve Cizvit rahibi olunca Frère Pierre adını almıştır.

Soykırım sırasında Frère Pierre ve ailesi Suriye’ye sürülür ve Der Zor’da ölmüştür.

Dikranuhi (bekârlık soyadı Garabed Ağacanyan) Nevşehirliyan (1880 civarı, Kayseri-ö. ?, Ermenistan) Hacı Nevşehirlian’la evlenir. Bir kızları olur (1900 civarı, Adana- ö. ?, Ermenistan), adı bilinmememektedir.

1921’de Kilikya’nın boşaltılmasından sonra Nevşehirliyan ailesi Suriye veya Lübnan’a yerleşir. II. Dünya Savaşı’ndan sonra Sovyetler, Ermenileri Ermenistan’a geri dönmeye teşvik etmiş ve bu aile 1947 civarında Erivan’a yerleşmiştir.

Arşaguhi (bekârlık soyadı Garabed Ağacanyan) Sıvacıyan (1883 civarı, Kayseri-1952, Buenos Aires) Antun Sıvacıyan’la (d. İstanbul-1930, Buenos Aires) evlenmiştir. Erkek kardeşi Frère Pierre, Arşaguhi’yi ısıtıcı üretimiyle uğraşan kocasıyla tanıştırmıştır. Osmanlı İmparatorluğu’nun başkentine yerleşen çift, ardından 1923’te çocuklarıyla birlikte Buenos Aire’e taşınmıştır.

Arşaguhi ve Antun’un üç kızı ve bir oğlu olmuştur:

• Zabel (bekârlık soyadı Antun Sıvacıyan) (1905 civarı, İstanbul-ö. ?, İstanbul). Kocasının adı ve çocukları olup olmadığı bilinmiyor.
• Filor (bekârlık soyadı Antun Sıvacıyan) Hapet Kalıpçıyan (1907 civarı, İstanbul-ö. ?,  Buenos Aires). Filor, adını 1906 civarı mutfağında bir yıldırım patlaması sonucu ölen büyükannesinden almıştır.
• Bir oğulları (adı bilinmiyor) (muhtemelen 1927 civarı Arjantin’de doğmuştur), Buenos Aires’te bir araba tamircisi dükkânı vardı, yerli bir kadınla evlendi ve iki kızı oldu: biri bir İtalyan’la evlendi ve küçük kızlarına dair elimizde veri bulunmamaktadır. 
• En küçük kızları (adı bilinmiyor) (1963’te Buenos Aires’te ölmüştür)

5) Istepan Bedros Aşıkyan’ın Soyundan Gelenler

İki kızları ve bir oğulları vardı:

Gülenya Istepan Bedros Aşıkyan (1880 civarı, Kayseri-1953, Kıbrıs) çocukken bir hastalık geçirmiş; kollarından biri zayıf ve sakat kalmıştır. Gülenya evli değildi; Kilikya’nın tahliyesi sırasında kardeşi Bedros, onu ailesiyle birlikte Kıbrıs’a götürdü. Bedros, eşi Marina ve iki kızıyla Beyrut’a taşındıktan sonra hayatının sonuna kadar geçimini sağlaması için ona her ay para gönderdi.

Azniv (bekârlık soyadı Istepan Bedros Aşıkyan) Hagop Buldukyan’ın (1882 civarı, Kayseri-1940, İskenderun) ailesi Adana’ya taşındı ve orada Adana Ermeni Okulu ve Amerikan Kız Okulu’nda eğitim gördü. Azniv, 1900 civarı Hagop Buldukyan’la (d. Adana-1945, Beyrut). Hagop koyun ve inek tüccarıydı; babası ölünce işi devralmıştı.

Üç kızı ve iki oğlu oldu:    

• Arusyag (bekârlık soyadı Hagop Buldukyan) Antranig Keşişyan (1901 civarı Adana’da doğdu—Beyrut’ta öldü)
• Araxi (bekârlık soyadı Hagop Buldukyan) Hayg Götsekciyan (1903 civarı, Adana-ö. ?, Beyrut)
• Alis (bekârlık soyadı Hagop Buldukyan) Garbis Değirmenciyan (1904 civarı, Adana-ö. ?, Beyrut)
• Samuel Hagop Buldukyan (1906 civarı, Adana-ö. ?, Beyrut)
• Vahe Hagop Buldukyan (1908 civarı, Adana-1975, Beyrut)

Adana Katliamı sırasında birkaç Türk Boklu Han’dan çıkarak hanın yakınında bulunan Hagop Ağa Buldukyan’ın kasabına girip dükkânı yağmalamaya başlarlar. Hagop Buldukyan’ın erkek kardeşleri Harutyun ve Garabed ile akrabalarından Khaço, Türklerle çarpışmaya başlar. Daha sonra mahkeme hiçbir delil olmaksızın Ermenileri Türkleri öldürmekle suçlamııştır. Askeri mahkeme Harutyun, Garabed ve Khaço’yu suçlu ilan etmiştir.

Hagop Ağa Buldukyan şanslıydı çünkü 1909’daki katliam sırasında koyun satın almak için Suriye’deydi. Ancak 1915’te ailesi Suriye Çölü’ne sürgün kervanlarına katıldı ve muhtemelen Fırat kıyısındaki köylerden birinde kaldı.

1918 Mütarekesinden sonra Buldukyanlar Adana’ya döndüler ve Hagop işine devam etti ancak Fransızlar Kilikya’yı terk edince (1921) Buldukyan ailesi İskenderun’a yerleşmiştir. 1939’da İskenderun Sancağı, Türkiye Cumhuriyeti’nin Hatay Eyaleti olunca Ermenilerin ve Hıristiyan Arapların çoğu ülkeyi terk etmiştir.

Azniv ve Hagop Buldukyan’ın en büyük kızı Arusyag, 1921’de Kilikya Tahliyesinden önce Antranig Keşişyan’la evlenmiştir.

Azniv (bekârlık soyadı Istepan Aşıkyan) Buldukyan İskenderun’da öldükten sonra kocası, damadı Antranig Keşişyan da dahil olmak üzere ailesini Lübnan’a götürmüştür. Hagop Buldukyan hayatını kaybettiği 1945 yılına kadar Beyrut’ta ticaretle uğraşmayı sürdürmüştür.

Bedros Istepan Bedros Aşıkyan (1886, Kayseri-1958, Beyrut)

Bedros, 1917’de Mersin’de Marina Parseğ Aşıkyan’la evlenmiştir; bu sırada karısı 21 ve kendisiyse 31 yaşındadır. Bu soy içindeki evliliklerinin çoğu akrabaydı. Bedros’un dedesi aile atasının oğlu Bedros Parseğ Aşıkyan, Marina’nın dedesi de kardeşi Garabed Parseğ Aşıkyan’dır [bkz. I. Paylaşım].

6) Nuritsa ve Nazaret Tellalyan’ın Soyundan Gelenler

İki kızı ve iki oğlu vardı:

Takuhitsa (bekârlık soyadı Nazaret Tellalyan) (1880 civarı, Adana-ölümü bilinmiyor) İknadios Uğurluyan’la (Kayserili) evlenmiştir. Çocukları olmamıştır.

Azniv (bekârlık soyadı Nazaret Tellalyan) (1882 civarı, Adana-1940 civarı, Mısır) Nazaret Kevork Tekeyan’la (d. Adana-Mütarekeden önce ölmiştür) evlenir. Nazaret, annesi öldüğünde daha bebektir; babası Filor’la (bekârlık soyadı Bedros Aşıkyan) yeniden evlenir ve Filor Nazaret’i oğlu gibi büyütür. Nazaret kumaş işiyle meşguldü.

Nazaret ve Azniv’in bir oğlu ve bir kızı olur:

• Garbis Nazaret Tekeyan (1908 civarı, Adana-ö. ?, İskenderiye, Mısır)
• Kızları (adı bilinmiyor)

I. Dünya Savaşı sırasında Azniv, Adana’da kalmıştır. 1918 Mütarekesi’nden sonra Fransa, Kilikya’yı işgal etti ve hayatta kalan Ermenilerin Adana’ya yerleşmelerine izin verdi. Ancak bu işgal süre kısaydı; Kilikya’nın tahliyesi Azniv’i evini ve şehrini terk etmeye mecbur bırakmıştır. Azniv ve oğlu Garbis önce Kıbrıs’a, ardından kardeşi Majag Tellalyan’ın yaşadığı İskenderiye, Mısır’a geçerler.

Onnig Nazaret Tellalyan (1885 civarı, Adana-1935 civarı, Beyrut) Erzurum Sanasaryan Okulu’ndan mezun olup sigortacılıkla uğraşmıştır. Evli değildir. Kilikya’nın tahliyesi sırasında Beyrut’a yerleşmiş ve orada vefat etmiştir.

Majag Nazaret Tellalyan (1887 civarı, Adana-1950 civarı, İskenderiye) İskenderiye’ye erken tarihlerde yerleşmiştir. Yunanlı bir kadınla evlenmiş; bir oğulları olmuştur:

• Onnig Majag Tellalyan

1960’larda Garabed Aşıkyan, Aşıkyan ailesiyle yazıştığında, Onnig Majag Tellalyan İskenderiye’de yaşıyor, dükkânında gömlek ve şapka imal ediyordu.

7) Hovhannes Bedros Parseğ Aşıkyan’ın Soyundan Gelenler

Bir kızları vardı:

Arusyag (bekârlık soyadı Hovhannes Aşıkyan) (1905 civarı, Adana-1995 civarı, Florida) eğitimini Kilikya’da ve ardından İran’da almıştır.

Arusyag 1929’da Püzant Kalaycıyan (doğum bilinmiyor-1990’lar, Florida) evlenmiştir. Düğün fotoğrafları Londra’da çekilmiştir. Püzant, İranlı Kevork ve Tenfu’nun oğluydu. Baba oğul oryantal halılar alıp satmaktaydılar.

Arusyag ve Püzant’ın iki oğlu ve iki kızı oldu:

• Yetvart Püzant Kalaycıyan (d. 1931, İran)
• Sirvart Püzant Kalaycıyan (d. 1932, İran)
• Aram Püzant Kalaycıyan (d. 1936, İran)
• Marguriet Lindsey Püzant Kalaycıyan (d. 1947, New York)

1940 yılında Kalaycıyan ailesi Amerika Birleşik Devletleri’ne taşınmış ve Püzant, İran’daki bağlantıları sayesinde işini orada devam ettirmiştir. Great Neck, NY’de bir ev satın alırlar ve Püzant her gün Manhattan’a gidip gelir.

Amerikalılar Arusyag ismini söylemekte zorlandıklarından, Kay ismini kullanmıştır. Çocukları büyüyüp evden ayrılınca evine yakın bir mağazada çalışmaya başlamıştır.

Püzant ve Arusyag, ABD’de Florida’daki Ormond Beach’te emekli olmuş; ikisi de 90’larına kadar yaşamıştır.

8) Filor’un (bekârlık soyadı Bedros Aşıkyan) Krikor Tekeyan Soyundan Gelenler

Dört kızı ve bir oğlu vardı:

Mari (bekârlık soyadı Krikor Tekeyan) Krikor Kalıpçıyan (1882 civarı, Adana-1950 civarı, Buenos Aires) Krikor Kalıpçıyan’la (d. Adana- 1909, Adana) 1906’da annesinin ölümünden önce evlenmiş ve çocukları olmuştur. Krikor, Adana Katliamı sırasında öldürülmüştür.

Soykırımdan sonra Mari ve çocukları çöle sürülür. Garabed Aşıkyan kitabında iki oğulları olduğundan bahseder; I. Dünya Savaşı’ndan önce mi yoksa sonra mı doğduklarını bilmiyoruz. Mari’nin bu uzun yolculuk sırasında Meletçiyan Bey ile tanıştığını ve 1918’de Mütareke sırasında Adana’ya döndüp evlendiklerini biliyoruz.

Mari ve kocası 1930’larda Buenos Aires’e giderler. Arjantin’deki Ermeni göçmenlerin yaklaşık yüzde 60’ı Kilikya’lıydı.

Garabed Aşıkyan kitabında, Mari’nin oğlu Bedros’un Buenos Aires’te tamirci olduğunu yazmaktadır.

Bedros Meletçiyan’ın üç kızı vardı; isimleri bilinmemektedir:

• İlk kızı (d. 1945 civarı, Buenos Aires) 1968 civarında kuaförlük yapmaktaydı.
• İkinci ve üçüncü kızları (1950 civarı doğumlu) hakkında bilgi bulunmamaktadır.

Hapet Krikor Tekeyan (1884 civarı, Adana-ölümü bilinmiyor) kunduracıydı. Hapet, Zabel Sıvacıyan’la evlenmiştir.

Hapet ve Zabel’in iki oğlu oldu: biri diş hekimi, küçük erkek kardeşi ise asistanıydı.

Zori (bekârlık soyadı Krikor Tekeyan) Mesya Pambukçiyan (1886 civarı, Adana-ölümü bilinmiyor).

Azniv (bekârlık soyadı Krikor Tekeyan) (1889 civarı, Adana-ö. ?, Atina) Ağa Penyamin Telalyan’la (d. Adana-ö. Atina) ile evlenmiştir. Penyamin sakatat ticaretiyle uğraşmaktaydı. Ermeni Soykırımı sırasında Aşıkyan değirmeninde çalıştığı için tehcirden kurtulmuştur. Aşıkyan soyundan gelen erkeklerin çoğu, Adana’daki Aşıkyan-Bakalyan un fabrikasında iş buldukları için sınır dışı edilmekten kurtulmuştur [bkz. I. Paylaşım].

• Azniv ve Penyamin’in iki kızı ve iki oğlu oldu:
• Filomin Penyamin Telalyan (d. 1914 civarı, Adana)
• Arpine Penyamin Telalyan (d. 1916 civarı, Adana)
• Penyamin Telalyan (d. 1918 civarı, Adana), babasının hayvan bağırsağı ticaretini devam ettirdi.
• Hımayag Penyamin Telalyan (d. 1920 civarı, Adana) Atina’da kunduracıydı.

Kilikya’nın tahliyesi sırasında Telalyan ailesi önce Kıbrıs’a gitmiş, ardından Yunanistan’a yerleşmiştir. Penyamin, Atina’da hayvan bağırsağı ticaretine devam etmiş ve 1960’larda Atina’da özel bir bina inşa etmiştir. Çocukları evli değildi.

Naomi (bekârlık soyadı Krikor Tekeyan) (1886 civarı, Adana-Mayıs 1983, Los Angeles) öğretmen olan Krikor Abacıyan’la (d. Adana-1960’lar, Los Angeles) evlenmiştir. 1909 Adana Katliamı’ndan sonra bir Fransız şirketinde çalışmıştır. I. Dünya Savaşı sırasında Abacıyan ailesi tehcir edilmiş ve yolculuk sırasında iki kızları ve bir oğulları ölmüştür. Adana’ya dönmüş olsalar da 1921’de Ermeniler Kilikya’yı boşaltınca, aile İzmir’e giderek 1922 yılı sonlarında Yunanistan’a göç etmiştir.

Krikor Atina’da öğretmenliği bırakmış ve peder (Erm. kahana) olmaya karar verir çünkü Ermeni Apostolik Kilisesi din adamlarının hem bekâr hem de evli olmalarına müsaade etmekteydi. Krikor ilahiyat eğitimini bitirdiğinde, Tateos adını almıştır. Los Angeles’taki bir cemaate peder ihtiyacı olunca, Peder Tateos Abacıyan 1950 civarında Los Angeles’a yerleşmiştir.

Naomi ve Krikor’un iki oğlu ve bir kızı olmuştur:

• Sarkis Krikor Abacıyan (1922, Adana-ö. ?, Kaliforniya) , kökleri Yunan olan Katina Dalketis’le evlenmiştir . Düğünleri Şubat 1953’te Los Angeles’ta gerçekleşmiştir.
  Sarkis ve Katina’nın bir oğlu ve bir kızı olur:
  • Krikor-Mark Abacıyan (d. 1955, Los Angeles)
  • Erika Abacıyan (d. 1960, Los Angeles)
    Sarkis’in bir restoranı vardı ve Monterey Park’ta yaşıyordu.
• Zaven Krikor Abacıyan (d. muhtemelen 1927 civarı, Yunanistan-ö. ?, Kaliforniya), ebeveynleri Doğu Ermenistanlı Margos ve Kristine olan Kohar Ağacanyan’la evlenmiştir. Düğünleri Temmuz 1956’da Los Angeles’ta gerçekleşmiştir.
  Zaven ve Kohar’ın iki oğlu ve bir kızı olur:
  • Mark-Zaven Abacıyan (d.1964, Los Angeles)
  • John-Bedros Abacıyan (d. 1961, Los Angeles)
  • Naomi Abacıyan (d. 1964, Los Angeles)
    Zaven, bir araba kazası atlattıktan sonra erkek kardeşiyle birlikte çalışmıştır. Büyükanne Naomi, ölümüne kadar Zaven’le yaşamıştır.
• Naomi Krikor Abacıyan (d. 1930 civarı, Yunanistan-ölümü bilinmiyor) Adanalı Misak Hagopyan’la evlenmiştir. İki kızları ve bir oğulları olmuştur:
  • Viktor Hagopyan (Atina’da doğumlu)
  • Madelin Hagopyan (Atina’da doğumlu)
  • Hagop Hagopyan (Atina doğumlu)
    Üç çocuk da Yunanlılarla evlenmiştir.

9) Sima ve Harutyun Ohanyan’ın Soyundan Gelenler

Üç oğulları ve iki kızları olur:

Hagop Harutyun Ohanyan (1881 civarı, Adana’da-1923, Bağdat) İstanbul Üsküdar Berberyan Koleji’nden mezun olmuş ve bir süre babasının yanında çalışmıştır. Vahan Malezyan’ın (1871-1966, şair, yazar, çevirmen, siyasi aktivist) kız kardeşiyle nişanlıydı ama ne yazık ki nişanlısı ölmüştür.

Yetkililer, Hagop Ohanyan’ı devrimci faaliyetlerde bulunmakla suçlamış. O da büyük bir alkol sandığına saklanarak Mersin’den Kıbrıs’a kaçmıştır. Kıbrıs’ta iş imkânları kısıtlı olduğundan başka bir gemiye binerek Mısır’a gitmiştir. Kahire’de Melkonyan kardeşlerin tütün şirketini yönetmiştir. İşi büyütmek için hiçbir çabadan kaçınmamış ve Sudan’da bile şubeler kurmuştur. Hagop Ohanyan, Dikran Hacınlıyan’ı temsil etmiş ve daha sonra kendi işini kurmuştur.

Hagop, Mısır’dayken İtalyan Mason Locası’na katılmış ve yüksek mevkiler elde etmiştir. Bu, ona Adana Valisi İsmail Hakkı ve emniyet müdürü Çerkes Cemal’in de aralarında bulunduğu geniş bir çevreyle tanışma fırsatı vermiştir.

Hagop Ohanyan 1908 yılında Adana’da anne babasını ve kardeşlerini ziyaret etmiş ve kız kardeşi Vicktorya’nın kocası Nişan Yalenziyan ile Mecidiye kasabasında bir çiftlik ve meyve bahçesi satın almıştır. “Ailemiz torunları ve torunları çocuklarıyla o kadar kalabalık ki dışarıdan kimseye ihtiyacımız yok” demiştir.

1909’da Hagop Ohanyan, Diruhi’ye (bekârlık soyadı Harutyun İğneciyan) Parseğ Garabed Aşıkyan ve oğlu Garabed P. Aşıkyan’a Mısır’a seyahat edebilmeleri için bir davetiye göndermiştir. Diruhi orada Mısır’da bir Ermeniyle evli olan dayısının en küçük kızı Satenig’le tanışmıştır. Ayrıca Bedros Parseğ Aşıkyan (1882 civarı, Kayseri-ö. ?, Kahire) ve Hayg Parseğ Aşıkyan (1880 civarı, Kayseri-1920 civarı, Kahire) ile de görüşmüştür.

1915’te Hagop Ohanyan’ın çabaları sayesinde Adana Ermenileri çöle sürülmelerini ertelediler. İzmir valisi sayesinde olduğu gibi, Ermenilerin tehcirden temelli kurtulacaklarına dair büyük bir beklenti vardı. İttihat ve Terakki Cemiyeti, Ermenilerin bir an önce sürgüne gönderilmesi için çok uğraştıysa da vali buna engel olmuştu. Dahiliye Nazırı Yardımcılığı görevinde bulunan Adanalı Ali Munif, Lübnan valiliğine atandıktan sonra Adana’ya geldiğinde İttihat ve Terakki onu memnuniyetle karşıladı ve valinin tehcir emrini yerine getirmediğinden şikâyet etti. Ali Munif postaneye giderek bakan Talat’a telgraf çekti: "Ermeniler’in derhal tehcir edilmesi için Adana valiliğine kesin bir emir vermezseniz görevime dönmem.”

Adana’dan tehcir son tehcirlerden biriydi. Ohanyan’a Halep valisine hitaben bir mektup verildi ve oraya sağ salim ulaştı. Daha sonra Halep valisi de İttihatçıların tehcirine karşı çıktığı için görevinden geri çağrılacaktı. Bundan önce vali, Ohanyan ve Adanalı Zakarya Bızdikyan’a özel bir mektup vererek onları Konya’ya gönderdi. Ne yazık ki Konya valisi de İttihat ve Terakki’nin etkili bir üyesi olan Muammer’le değiştirildi. Muammer, Konya Ermenilerini ayırdı ve Ohanyan ile Bızdikyan’ı ilk fırsatta Musul’a sürgüne gönderdi. 

Hagop Ohanyan ve Zakarya Bızdikyan yolda Adana’da mola verdiler. Ohanyan, kendilerine eşlik eden polise rüşvet vererek birkaç gün annesinin yanında kalmayı başardı ve ardından tedbirli bir şekilde Musul’a ulaştı. İngiliz ordusu Bağdat’tan kuzeye ilerlediğinde, birleşik Türk ve Alman orduları zayıfladı ve kısa sürede Musul düştü. Altı dil bilen iyi eğitimli Ohanyan, hemen İngiliz ordusuna tedarikçi oldu ve bu sayede zengin oldu. 1918 Mütarekesi’nden sonra Bağdat’a yerleşerek bölgeden Ermeni yetimlerin toplanmasına ve bir yetimhanenin kurulmasına vesile oldu. Ulusal katkılarından dolayı, Ermeni Hayırseverler Genel Birliği (AGBU) ona Hayırsever üye unvanı verdi.

Mütarekeden sonra Hagop Ohanyan, EHGB’nin himayesinde ve dayısı Şahmir Aşıkyan ile Garabed P. Aşıkyan’ın desteğiyle Adana’da bir kız lisesi kurmak istedi. Hagop Ohanyan, Surp Asdvadzadzin Kilisesi’nin doğusunda bulunan Beyler Mahallesi’nde geniş bir bina satın aldı. Bin sarı Osmanlı parası ödediler ve tapuyu aldılar ama sonra binaya el konuldu.

Hagop, Bağdat’ta Erzurumlu Markarid ile evlendi ancak çocukları olmadı. Hagop, kardeşi Vahe’den annesi Sima’yla birlikte Bağdat’a gelmesini istedi. Kız kardeşi Azniv ve kayınbiraderi Salim Damlamyan’ın oğlu Ohan Damlamyan’ın vaftiz babasıydı.

1923’te Hagop Ohanyan, Surp Hagop yortusunda evinde bazı devlet konuklarını ağırlarken, kayınbiraderi Ardaşes’le tavla oynadığı kalp krizi geçirerek öldü. Bağdat Ermeni mezarlığına defnedildi. Eşi Markarid 1966’da Bağdat’ta öldü.

Azniv (bekârlık soyadı Harutyun Ohanyan) Salim Damlamyan (1882 civarı, Adana- 1919, Adana) Salim Damlamian’la (d. Adana-1919, Adana) evlenmiştir. Salim ve erkek kardeşlerinin Adana’da Gözetleme Kulesi yakınında bir bakkalı vardı.

Azniv ve Salim, Soykırım sırasında tehcir edildi. I. Dünya Savaşı’ndan sonra Adana’ya döndüler ancak 1919’da hem Azniv hem de Salim öldü. Adana’daki Protestan mezarlığına gömüldüler.

Azniv ve Salim Damlamyan’ın iki oğlu ve üç kızı olmuştur:

• Yeprem Salim Damlamyan (1901 civarı, Adana-1960’lar, ABD)
• Ohan Salim Damlamyan (1902 civarı, Adana-1970’ler, Bağdat)
• Angel (bekârlık soyadı Salim Damlamyan) Arakelyan (1904 civarı, Adana-ö. ?, İngiltere)
• Armenuhi (bekârlık soyadı Salim Damlamyan) Kotayantz (1906 civarı, Adana-ö. ?, ABD)
• Araxi (bekârlık soyadı Salim Damlamyan) Thomas (1909 civarı, Adana-ö. ?, Beyrut)

Azniv’in annesi Sima, Kilikya tahliyesinden önce kardeşi Vahe ve küçük oğlu Ohan’ı alıp Bağdat’taki Hagop Ohanyan’ı ziyarete gitmiştir. Büyük oğlu Yeprem ve kızları, Adana’nın tahliyesi sırasında Filistin’e gider. Bir yıl sonra dayıları Hagop ve büyükanneleri Sima’nın yanına gitmek için Bağdat’a taşınırlar. Ne yazık ki, dayısı üç ay sonra vefat etmiş, bu yüzden büyükanneleriyle yaşamışlardır.

Hovhannes Harutyun Ohanyan (1884 civarı, Adana-1909, Adana Katliamı’nda öldürülmüştür) kendi çiftliğinde öldürdüğünde 32 yaşındaydı.

Vahe Harutyun Ohanyan (1886 civarı, Kayseri-1966, Basra) bir iş adamıydı. Vahe Vartuhi Ohanyan’la (kan bağı yok) evlenip ve Irak’ın Basra kentine yerleşmiştir. Çocukları olmamıştır.

Viktorya (bekârlık soyadı Harutyun Ohanyan) Nişan Yalenezyan (1887 civarı, Kayseri-1963, Yafa) komisyon ajanı olan Nişan Yalenezyan’la (d. Kırşehir-1959 Yafa) evlenip Mersin’e yerleşir. Daha sonra Adana’ya yerleşerek kayınbiraderiyle birlikte bir çiftlik satın alırlar. Çiftlik, ticaretle de uğraştıkları Hamidiye ilçesinde, Ceyhan nehri yakınında bulunuyordu.

Viktorya ve Nişan Yalenezyan’ın iki oğlu ve iki kızı olmuştur:

• Harutyun Nişan Yalenezyan (1912 civarı, Mersin-1914’ten önce, Adana)
• Fortüne (bekârlık soyadı Nişan Yalenezyan) Levon Kürkçüyan (Mersin doğumlu-ölümü bilinmiyor)
• Kurken Nişan Yalenezyan (1916 civarı, Adana-4 Nisan 1964, Beyrut)
• Meline (bekârlık soyadı Nişan Yalenezyan) Yervant Boğosyan (Adana doğumlu-ABD’de ölmüştür)

Soykırım sırasında bu aile Şam’a ulaşana kadar tehcir edildi. Hayatta kalıp Adana’ya döndüler ve Nişan Yalenezyan işine devam etti. 1921’de Kilikya’daki Ermenilerin tahliyesinden sonra Filistin’e giderek Yafa’ya yerleştiler.

Nişan 1959’da öldü. Viktorya 1963’te öldü; ikisi de Hayfa’daki Ermeni mezarlığına gömülüdür.

10) Şemsi (bekârlık soyadı Bedros Aşıkyan) ve Bedros Tütüncüyan’ın Soyundan Gelenler

İki oğulları ve bir kızları olur:

Aram Bedros Tütüncüyan (1880 civarı, Adana-1944 civarı, Beyrut) ve kardeşi Püzant, Dikran Aşıkyan ve Sarkis Bakalyan’ın Adana’daki un fabrikasında çalıştılar, bu sayede zorunlu askerlik ve tehcirden kurtuldular. 1921’den sonra Aram Beyrut’a yerleşti. Sarkis Bakalyan, 1919’da Adana’dan ayrılarak Beyrut’a yerleşmiş ve sonunda Karantina’da bir un değirmeni kurmuştu. Aram, un değirmeninde bir kazada elini yaraladı ve görmezden geldi. Yarası kangrene dönüştü ve Beyrut’ta öldü.

Aram, Arşaguhi Terziyan (d. Şam-ö. Ermenistan) ile evlenmiştir.

Aram ve Arşaguhi’nin bir kızı ve bir oğlu olmuştur:

• Şake (bekârlık soyadı Bedros Tütüncüyan) kocası bilinmiyor (1937, Beyrut- ölümü bilinmiyor). Büyükannesi, 1947’de Geri Dönüş/Nerkakht sırasında ailesini Sovyet Ermenistan’a götürmüştür. Bir tamirciyle evlenmiş ve 1968 civarında bir kızı olmuştur.
• Bedros Tütüncüyan (1940, Beyrut-ölümü bilinmiyor) Şemsi büyükanne aileyi Ermenistan’a götürür ve Bedros da tamirci olur. Çekoslovakya’da yaşayan bir Ermeni kadınla tanışıp 1967’de evlenmiştir.

Püzant Bedros Tütüncüyan (1883 civarı, Adana-1958 civarı, Sovyet Ermenistan) kardeşi Aram gibi I. Dünya Savaşı sırasında Dikran Aşıkyan ve Sarkis Bakalyan’ın Adana’daki un değirmeninde çalışmıştır.

Sovyetler 1945’te Diasporadaki Ermenileri Ermenistan’a Geri Göndermeye/ Nerkakht’a çağırdığında, ilk gemi 1946’de Beyrut’tan ayrılmıştır. Şemsi Tütüncüyan, oğlu Aram öldüğünden ve kızı Lusadzin Mısır’da olduğundan Sovyet Ermenistan’a yerleşmeye karar vermiş; Aram’ın eşi ve çocukları, Şake ve Bedros ile Puzant Tütüncüyan’ın ailesi de ona eşlik etmiştir.

Lusadzin (bekârlık soyadı Bedros Tütüncüyan) (1890 civarı, Adana-1960 civarı, Beyrut) güzel açık mavi gözleriyle tanınıyordu. Lusadzin, 17 Şubat 1936’da Beyrut’ta Karekin Samurkaşyan’la (d. Adana-1940’lar, Mısır) evlenmiştir. Karekin terziydi. Aile, Mısır’a taşınmış, oğulları Garbis burada dünyaya gelmiştir.

Karekin öldüğünde, Lusadzin ailesinin yanında olmak için Beyrut’a dönmüştür. Bakalyan Un Değirmeni’nde un çuvalları dikerek çalışmaya başlamıştır.

• Garbis Karekin Samurkaşyan (1938 civarı, Mısır) muhasebeci olmuş; Lübnan İç Savaşı’na kadar Bakalyan Un Değirmeni’nde çalışmıştır. Evli, bir oğlu var ve Şikago’da yaşamaktadır.

11) Şahmir Bedros Aşıkyan’ın Soyundan Gelenler 

Bir oğlu vardı:

Karekin Şahmir Aşıkyan (1890 civarı, Adana-1958 civarı, Beyrut) Soykırım sırasında sürgüne tanık olmuştur, 1921’de ailesi evlerini ve atalarının topraklarını terk etmiştir. Ailesi Beyrut’a yerleştiğinde 32 yaşındaydı.

Babası Şahmir onu diş hekimi ve Kayserili Vahan İsbençiyan’la tanıştırmış ve onun yanında çıraklığa başlamıştır. Garabed Aşıkyan kitabında Karekin Aşıkyan’ın zeki olduğunu, hükümetten izin aldığını ve Nahr/Burj Hamud’da Ermeni mültecilerle ilgilenen bir diş kliniği olduğunu yazmaktadır.

Karekin Ermeni bir kadınla yaşıyordu, evli değildi ve çocuğu yoktu.

1. Bedros ve Parantsem Aşıkyan’ın torunları [Bedros’un 2. çocuğu Parseğ Aşıkyan’ın soyundan]

Bir oğulları ve bir kızları vardı:

Bedros Parseğ Aşıkyan, Parantsem (bekârlık soyadı Mihran Nakaşyan) Aşıkyan’la (Mayıs 1912, Kastamonu-16 Temmuz 1989, Toronto) evlenmiştir. Çocukları Kanada’ya taşındığında, Parantsem kızı Alis’le Toronto’da yaşamaya başlamıştır.

Alis-Takuhi (bekârlık soyadı Bedros Parseğ Aşıkyan) (1930, Kahire-1976, Ottawa) Aram Aleksanyan’la (1919, Kahire-1976, Montreal) evlenmiştir.

Alis-Takuhi ve Aram’ın iki oğlu olmuştur:

• Berj/Berc Aram Aleksanyan (1953, Kahire) 1972’de Ottawa, Kanada’ya göç etmiş, ardından 1974’te Montreal’e yerleşmiştir. Si-Ber Jewellery & Julio adında iki kuyumcu atölyesi vardı, artık emekli olmuştur.
  Berj/Berc 1975’te Siran Oğiguyan’la (1954, İskenderiye, Mısır) evlenmiş; iki çocukları olmuştur:
  • Rafi Berj Aleksanyan (d. 1979) Ericsson’da proje yöneticisidir ve iki oğlu vardır: Logan ve Leo.
  • Tanya Berj Aleksanyan (d. 1981) Vanguard Lisesi’nde özel eğitim öğretmenidir ve bir kızı vardır: Mia.
• Alan Aram Aleksanyan (d. , Kahire) 1976’da Montreal’e, ardından 1978’de Toronto’ya taşınmıştır.
  Sharon Elisabeth Wisset’le evlenmiş ve ardından 1989’da Ottawa’ya taşınmıştır. Artık emeklidir, bir erkek giyim mağazasına sahipti. Üç çocukları olmuştur:
  • Samantha Elen Aleksanyan (d. 1987, Toronto) engelli çocuklar için eğitim asistanıdır. İki oğlu vardır.
  • Francesca Lee Aleksanyan (d. 1989, Toronto) sosyal hizmetler görevlisidir.
  • Aram David Aleksanyan (d. 1993, Ottawa) Tanısal Kardiyak Sonografi uzmanıdır.

Parseğ Bedros Aşıkyan (1931, Kahire-25 Mayıs 2022, Ottawa). Gençken babası vefat etmiş, o ve kız kardeşi Alis, anneleri Parantzem tarafından büyütülmüştür. Nubaryan İlkokulu ve Ararat Ermeni Koleji’ne gittikten sonra Kahire’de Kasr el-Ainy’de tıp okumuştur. Amerika Birleşik Devletleri’ne taşındıktan sonra stajını Nashville, TN’de yapmış ve ihtisasını Michigan, Detroit’teki Henry Ford Hastanesi’nde dahiliye ve kardiyoloji alanında tamamlamıştır. Montreal’e taşınarak Institut de Cardiologie’de çalışmış ve Kanada’nın Ottawa kentine yerleşip özel muayenehanesini açmıştır. Uzun yıllar Salvation Army Grace Hastanesi’nde, ardından Riverside Hastanesi’nde kardiyoloji bölümünde Yoğun Bakım ve Dahiliye Şefi olarak çalışmıştır.

Parseğ Aşıkyan, Ottawa’daki Surp. Mesrob Ermeni Kilisesi’nin kurucularından biriydi ve uzun yıllar kilise meclisinde görev yapmıştır. Tıp kariyerinin yanı sıra yetenekli bir ressam ve heykeltıraştı, operadan, bahçecilikten ve seyahat etmekten hoşlanıyordu.

Dr. Parseğ Aşıkyan, Mari Nıvart Ohanesyan’la (1948, İskenderiye, Mısır) 31 Ocak 1976 tarihinde, Montreal’de evlenmiştir. Anneannesi, Nıvart Tatosyan (bekârlık soyadı Ternanyam) ona Nina diye hitap etmiştir. Nina, McGill Üniversitesi’ni kazanıp beslenme uzmanı olmuştur. Mezun olduktan sonra Quebec City’deki Hopital du Saint Sacrament’te, ardından Ottawa, Ontario’daki Ottawa General Hospital’da çalışmış ve burada müstakbel kocası Dr. Parseğ Aşıkyan’la tanışmıştır.

Nina’nın babası Diran Ohanesyan (23 Eylül 1912, Diyarbakır-12 Ocak 2008, Ottawa) ve annesi Şake Tatosyan’dır (23 Temmuz 1923, İskenderiye-9 Ağustos 1995, Montreal’de). Diran Ohanesyan ve annesi Anna Yazıcıyan, 1923’te Türkiye’den ayrılmış, Suriye’ye yürümüş ve sonunda İskenderiye’ye giden bir gemiye binmiştir. Şake Tatosyan, 1923’te İskenderiye’de ressam/heykeltıraş Armenag ve Nıvart’ın (bekârlık soyadı Ternamyan) kızı olarak dünyaya gelmiştir. Diran, elmas tüccarıydı ve önce Mısır’da çalışmıştır; daha sonra 1961’de aile Beyrut’a taşınmış ve ardından 1967’de Kanada’ya yerleşmiştir.

Parseğ ve Nina’nın üç çocuğu olmuştur:

• Caroline Kohar Parseğ Aşıkyan (Ottawa doğumlu)
• Armen Peter Parseğ Aşıkyan (Ottawa doğumlu)
• Giselle Nayiri Parseğ Aşıkyan (Ottawa doğumlu)

2) Nurista ve Hapet Nakaşyan’ın Soyundan Gelenler [Bedros’un 2. çocuğu Parseğ Aşıkyan’ın Soyu]

İki kızları ve bir oğulları vardı:

Veronika (bekârlık soyadı Hapet Nakaşyan) (1885, Kastamonu-1983, Kahire) 1913’te Kastamonu’da Istepan Giragosyan’la evlenmiştir. İki oğulları olur:

• Varujan Giragosyan (1914, Kastamonu-1934, Kahire) tifo ateşinden hayatını kaybetmiştir.
• Parseğ Girogosyan (Kastamonu doğumlu-1987, Mısır), teyzesi Vertayim’in üvey kızı Madelin’le (bekârlık soyadı Paklayan) evlenmiştir.

Harutyun Hapet Nakaşyan (1900 civarı, Kastamonu-1992) Mısır’da Soykırım’dan yetim kalan Arşaluys’la evlenmiştir. Bir oğulları olmuştur:

• Hayg Nakaşyan Kanada’da yaşamaktadır.

Vertayim (bekârlık soyadı Hapet Nakaşyan) (1905 civarı, Kastamonu-1995, Beyrut) 2 kızı olan dul Garbis Paklayan’la evlenmiştir. Mari ve Madelin’e iyi bakmıştır.

• Mari (bekârlık soyadı Paklayan) (8 Ocak 1935, Kahire, Mısır-Mart 2022, Beyrut) Lübnan vatandaşı olan Bay Hajj ile evlenmiştir. Mari Beyrut’a yerleşip annesi Vertayim’i yanına almıştır.
  Çiftin iki oğlu olur:
  • Alan Hajj (d. 1970, Beyrut) Beyrut’ta yaşamaktadır.
  • Christian Hajj (d. 1973, Beyrut) Beyrut’ta yaşamaktadır.
• Madelin (bekârlık soyadı Paklayan) (Kahire doğumlu) Mısır’ın Kahire kentinde Parseğ Giragosyan’la evlenmiştir. Parseğ’in Kahire’de bir giyim atölyesi vardı ve 1987’de vefat etmiştir. Madelin oğullarının peşinden 1990’da Kanada’ya göç etmiştir.
  ​​​​​​​Çiftin iki oğlu olmuştur:
  • Istepan/Steve Giragosyan (Kahire doğumlu) Kanada’da yaşamaktadır.
  • Gary Giragosyan (Kahire doğumlu) Kanada’da yaşamaktadır.

3) Satenig ve Garabed Balyan’ın Soyundan Gelenler [Bedros’un 2. çocuğu Parseğ Aşıkyan’ın Soyu]

İki oğulları ve bir kızları olmuştur:

Asadur Garabed Balyan (1906-1989 civarı, Kahire) Veronika Simsaryan’la (1911-2004, Kahire) evlenmiştir. 

Çiftin iki oğlu olmuştur:

• Gary/Garabed Balyan (d. 1942, Kahire) ABD’de yaşamaktadır.
• Serko /Sarkis Balyan (d. 1946 civarı, Kahire) Hollanda’da yaşamaktadır.

Mari ( bekârlık soyadı Garabed Balyan) Uğuryan (1909 civarı, Kahire- 1980’ler, Kahire) 1937’de Taniel Uğuryan’la evlenmiştir. Kocası bir kuyumcuydu.

Bir kızları olmuştur:

• Argie Taniel Uğuryan (1944-1990’lar, Kahire)

Parseğ Garabed Balyan (1913, Kahire-1981, Hollanda) Hollanda’ya yerleşir ve Hollandalı Sonja Denker’le (1928-2009, Amsterdam) evlenir. 

Bir oğulları ve iki kızları olmuştur:

• Tanya Balyan (d. 1952, Amsterdam)
• Hayg Balyan (d. 1954, Amsterdam)
• Siranuş Balyan (1957, Amsterdam)

4) Azniv (bekârlık soyadı Stepan Bedros Aşıkyan) Hagop Buldukyan Soyundan Gelenler [Hovhannes Bedros Aşıkyan’ın Soyu, Bedros’un 5. çocuğu]

Üç kızı ve iki oğlu olmuştur:

Arusyag (bekârlık soyadı Hagop Buldukyan) (1901 civarı, Adana-ö. ?,Beyrut) Antranig Keşişyan’la (d. Kayseri-ö. Beyrut) evlenmiştir.

Osmanlı ordusunda görevli olan Antranig Keşişyan, Nablus’ta İngilizler tarafından esir alınmıştır. Onu Tell-el-Kabir (İsmailiye’de) zindanına götürürler. Mısır Ermenileri Başpiskoposu Piskopos Torkom Kuşagyan tutukluları ziyaret eder; Antranig kimliğini açıklar ve Bağdat’ın Gülbenkyan-Kuyumcuyan müessesesine mensup olduğundan bahseder. Piskopos kefaletini ödeyince Antranig serbest bırakılır ve İskenderun’daki Gülbenkyan-Kuyumcuyan örgütünün temsilcisi olur. 1922 civarında Hagop ve Azniv Buldukyan’ın en büyük kızı Arusyag’la evlenir.

Arusyag ve Antranig Keşişyan’ın üç kızı olmuştur:

• Meline (bekârlık soyadı Antranig Keşişyan) (1922 civarı İskenderun’da doğdu - Beyrut’ta öldü) eczacı Jirayr Hagop Urfalyan ile evlendi ; ailesi Adana’da ünlüydü.
• Herminé (bekârlık soyadı Antranig Keşişyan) (1925 civarı, İskenderun-ö. ?, Beyrut) Adana hükümetinin yönetici/temsilcilerinden Melkon Seferyan’la evlenmiştir; babası Mihran Seferyan, öğretmen ve Kilikya’daki Murad köyünün şeyhiydi. Lübnan’a yerleştiklerinde Melkon Seferyan, Yeni Hacın mahallesinin belediye başkanı/muhtarı olmuştur.
  Hermine ve Melkon Seferyan’ın iki oğlu olmuştur:
  • Armen Melkon Seferyan (d. 1950 civarı, Beyrut) Diamond Ocean’da satış temsilcisiydi ve 2004’ten beri Beyrut’un Moudawar ilçesinin belediye başkanıdır.
  • Mihran Melkon Seferyan (d. 1953, Beyrut) iş adamıdır.
• Vera Antranig Keşişyan (d. 1929 civarı, İskenderun) babası Antranig ve amcasının yanında çalışmıştır: Foto Vahé.

Araksi (bekârlık soyadı Hagop Buldukyan) (1903 civarı, Adana-ö. ?, Beyrut) bir kereste fabrikası sahibi olan Hayg Götsekçiyan’la evlenmiştir.

Araksi ve Hayg’ın iki kızı olmuştur:

• Ani Hayg Götsekçiyan (d. 1932 civarı, Beyrut) Liseyi Saint Famille’de okuduktan sonra Université Saint-Joseph de Beyrouth’tan (USJ ) pedagoji bölümünden mezun olur. Saint Famille Okuluna öğretmen olarak dönmüş; Beyrut Yervant Hüsisyan Armenoloji Enstitüsü’nde de kurslara katılmıştır.
• Sevan Hayg Götsekçiyan (Beyrut doğumlu).

Alis (bekârlık soyadı Hagop Buldukyan) (1904 civarı, Adana-ö. ?, Beyrut) Garbis Değirmenciyan’la (Kayserili, ö. 1952, Beyrut) evlenmiştir. 

Alis ve Garbis’in üç oğlu ve bir kızı olur:

• Mıgırdiç Garbis Değirmenciyan (d. 1932 civarı, Beyrut)
• Hagop Garbis Değirmenciyan (d. 1934 civarı, Beyrut)
• Garbis Değirmenciyan (d. 1937 civarı, Beyrut)
• Madelin Garbis Değirmenciyan (d. 1940 civarı, Beyrut)

Samuel Hagop Buldukyan (1906 civarı, Adana-19 Mart 1967, Beyrut), kalp krizi geçirerek vefat etmiştir. Avukat olmak için Arapça öğrenmiştir; Lübnan’daki Ermeni akranlarının çoğu Arapça okuyup yazmıyordu ve akıcı bir şekilde konuşamıyorlardı. Samuel Buldukyan bağımsız bir düşünürdü ve yerel Ermeni partilerini eleştirmiştir.

Samuel, Meline (bekârlık soyadı Krikor Buldukyan) (d. 1925-ö. ?, Beyrut) ile evlenir. Samuel ve Meline’nin iki kızı olmuştur:

• Ani Samuel Hagop Buldukyan (1945 civarı, Beyrut-ö. ?,Beyrut) Beyrut’ta Saint Famille Okulu’na gitmiş, evlenmiş ve genç yaşta ölmüştür.
• Rita Samuel Hagop Buldukyan (d. 1950 civarı, Beyrut) 1973’te Beyrut Amerikan Üniversitesi Sosyoloji bölümünden mezun olmuştur. Emekli olmadan önce Beyrut’ta çeşitli şirketlerde çalışmıştır; şimdi seyahat etmenin tadını çıkarmaktadır.

Vahe Hagop Buldukyan (1908 civarı, Adana-1975, Beyrut) fotoğrafçılık öğrenmek için Trablus’a gittiğinde yaklaşık 17 yaşında olmalı. Lübnan’da ünlü bir portre fotoğrafçısı olmuştur. Kuzey veya Güney Amerika, Avustralya ve/veya Afrika’dan gelen Lübnanlı gurbetçiler Lübnan’ı ziyaret edecekleri zaman, evlerine dönmeden önce PHOTO VAHE’yi mutlaka ziyaret ederlerdi. Beyrut şehir merkezindeki Bab İdris’te bir atölye açtı ve kayınbiraderi Antranig Keşişyan ve yeğeni Vera Keşişyan’la birlikte dokuz asistanı vardı. İşi başarılıydı; Gewtawi’de ailesinin yaşadığı ve oğullarının büyüdüğü bir bina inşa etti. Vahe’nin erkek kardeşi Samuel ve kız kardeşi Arusyag da aileleriyle birlikte bu binada yaşıyordu. Nazikti ve çok konuşkan değildi.

1921’deki Kilikya Tahliyesi’nden sonra anne-babası ve kız kardeşleri İskenderun’a yerleşti. Annesi Azniv (bekârlık soyadı Istepan Bedros Aşıkyan) 1940’ta ölünce İskenderun’a giden Vahe, babasını ve kız kardeşlerini Lübnan’a getirmiştir. Hagop Buldukyan 1945’te Beyrut’ta vefat etmiştir.

Vahe, Şahaspir (kısaltılmış Şahasp) Herardyan’la 1947’de Beyrut’ta tanışmış ve kısa süre sonra evlenmiştir. Şahaspir’in (bekârlık soyadı Mihran Herardyan) (1925, Halep-2007, Kuzey Kaliforniya) babası ARF (Taşnak) partisinin bir üyesiydi; annesi Valentin (bekârlık soyadı Misak Vanetsyan), Erzurumluydu.

Mihran Herardyan, Soykırım sırasında Osmanlı İmparatorluğu Ordusunda bir subaydı ancak şanslıydı çünkü yüksek rütbeli bir Türk subayı olan komutanı nazik bir adamdı; ölüm belgelerini doldurdu ve ona gitmesini söyledi. I. Dünya Savaşı’ndan sonra, öksüz ve dul kadınlara bakan Danimarkalı misyoner Karen Jeppe (Halep’te) için çalıştı.

1963’te ağır bir kalp krizi geçiren Vahe, 6 Eylül 1975’te beyin anevrizmasından öldü. Lübnan’daki İç Savaş 1975’te başladığında, Şahasp ve küçük oğlu Vahe, Kuzey Kaliforniya’ya yerleşti. Büyük oğul Hagop onları takip etti. Anneleri Amerika Birleşik Devletleri’nde 84 yaşında öldü.

Vahe ve Şahaspir’in iki oğlu oldu:

• Hagop Buldukyan (d. 1954, Beyrut) Kaliforniya’da emlakçılık yapmaktadır.
• Vahe Buldukyan (d. 1957, Beyrut) bilim bölümünden mezun olmuş ve Santa Clara Üniversitesi’nden mezun oldu, bir Alpha Phi Omega üyesiydi ve ardından Pasadena’daki (CA) Art Center College of Design’da spor araba tasarımı ve yönetimi konusunda uzmanlaşmıştır. Peugeot/Citroen ve Daimler Benz için Advanced Design Group PSA’nın yöneticisi olarak çalışmıştır. Vahe Paris’te yaşamaktadır.

5) Arusyag ve Püzant Kalaycıyan’ın Soyundan Gelenler [Bedros’un 4. çocuğu Istepan Bedros Aşıkyan’ın Soyu]

İki oğulları ve iki kızları olmuştur:

Yetvart Püzant Kalaycıyan (d. 1931, İran) 1954’te Bucknell Üniversitesi’nde işletme bölümünden mezun olur. Yetvart, Alis’le evlenmiştir. Alis’in babası Suren Khorigyan Tahran’da halı satıcısıydı ve annesi Püzant Kalaycıyan’ın kız kardeşiydi.

Yetvart ve Alis’in bir çocuğu olmuştur:

• Wesley Sharon Püzant Kalaycıyan (d. 1966 civarı, New York)

Sirvart Püzant Kalaycıyan (1932’de İran’da doğdu) Rhode Island Üniversitesi’nden ev ekonomisi bölümünden mezun olmuştur.

1956’da Sirvart, Hımayag Bedrosyan’la (1983’te New Jersey’de bir araba kazasında hayatını kaybeder) evlenir. Vatansever bir ailenin oğlu olan Hımayag, metalurji uzmanıydı. İki oğulları olmuştur:

• Gregg Hımayag Bedrosyan (d. 1958 civarı, New York)
• Gary Hımayag Bedrosyan (d. 1964 civarı, New York)

Sirvart emekli olup Florida’daki Ormond Beach’teki ailesinin yanına yerleşmiş, daha sonra kız kardeşi Margırit de onlara katılmıştır.

Aram Püzant Kalaycıyan (d. 1936, İran) Virginia Üniversitesi’nde jeoloji okumuş ve ardından ABD hükümeti tarafından finanse edilen projelerde çalışmıştır.
Barbara Wall’la evlenmiş ve bir oğlu olmuştur:

• David John Kalaycıyan (d. 1966 civarı, ABD)

Margırit Linda Püzant Kalaycıyan (d. 1947, New York) Cornell Üniversitesi’nden ekonomi bölümünden mezun olmuştur.

6) Azniv ve Salim Damlamyan’ın Soyundan Gelenler [Sima (bekârlık soyadı Aşıkyan) Ohanyan’ın Soyu, Bedros’un 9. çocuğu]

İki oğlu ve üç kızı olmuştur:

Yeprem Salim Damlamyan (1901 civarı, Adana-1960’lar, Bağdat) Azniv ve Salim’in en büyük oğludur. Yeprem, Soykırım sırasında ailesiyle birlikte Şam yakınlarındaki bir köye sürülmüş ve orada üç yıl kalmıştır. Mütarekeden sonra Kilikya’ya dönmüştür.

Kilikya’nın tahliyesi sırasında Yeprem ve kız kardeşleri, teyzeleri Viktorya (bekârlık soyadı Ohanyan) Yalenezyan yanına Filistin’e giderler.

Daha sonra amcaları Hagop Ohanyan, büyükanneleri Sima Bağdat’ta yaşadığı için onlardan Bağdat’a yerleşmelerini ister. Yeprem’in Bağdat’ta bir dükkânı vardı ve tanınmış bir adamdı. Yeprem Damlamyan, Halepli Siranuş Parugyan’la evlenir. Çocukları olmaz. Yazın Irak’ta hava çok sıcak olduğundan Yeprem ve Siranuş, bu aylarda Lübnan dağlarına seyahat eder ve akrabalarını ziyaret etmekten büyük keyif alırlardı.

Ohan Salim Damlamyan (1905 civarı, Adana-1970’ler, Kaliforniya) Hagop Ohanyan’ın vaftiz oğluydu. Hagop, 1922 civarı Bağdat’a yerleşirken Ohan’ın da yanında olmasını ister. Ohan, büyükannesi Sima ve amcası Vahe Ohanyan’la Bağdat’a taşınır. Üç ay sonra Hagop Ohanyan ölmüştür.

Annesi Sima ve amcaları onu Beyrut Amerikan Üniversitesi’ne gönderir ancak eğitimini tamamlamamaıştır. Daha sonra kuzenlerinin yanına İngiltere’ye gider; ardından Paris’e geçer.

Ohan Damlamyan evlendi 1951’de Fransız öğretmen Yvonne’la evlenmiştir. Çocukları olmaz. 1960’larda Ohan, Kaliforniya’da yaşamış ve katip/muhasebeci olarak çalışmıştır.

Anjel (bekârlık soyadı Salim Damlamyan) Arakelyan (1906 civarı, Adana-ö. ?, İngiltere’de) ailesiyle birlikte tehcir edilmiş, ardından Adana’ya dönmüştür. 1921’de Kilikya’nın tahliyesi sırasında Anjel, erkek ve kız kardeşleriyle birlikte Filistin’in Hayfa kentine gider. Sonra babaanneleri Sima ve amcaları yaşadığı Bağdat’a geçerler.

Anjel (bekârlık soyadı Salim Damlamyan), 1926 civarında Bağdat’ta Hayg Arakelyan’la (1900 civarı, Bursa-ö. ?, İngiltere) evlenmiştir. Hayg Arakelyan’ın ailesi 1900’lerde Bursa’ya yerleşmiş. Hayg Irak’ta İngiliz Ordusunda ve İstihbarat Bürosunda görev yaptığı için İngiliz vatandaşıdır. İlk çocukları doğar doğmaz İngiltere’ye taşınırlar.

Anjel ve Hayg’ın iki kızı ve bir oğlu olmuştur:

• Azniv Arakelyan (d. 1927 civarı, Irak) 18 yaşlarındayken rahibe olmuş ancak II. Vatikan Konsili’nden (1962–1965) sonra dini cemaatten ayrılmıştır. İngiltere’de bir lisede Fransızca öğretmeni olarak çalışmış ve ardından 1970 civarında yüksek lisans derecesi almıştır.
• Dırtad John Arakelyan/Julian (d. 1929 civarı, Londra, İngiltere) soyadını Julian olarak değiştirmiştir. İngiliz bir kadınla evlenip Londra’nın banliyölerinde yaşamıştır.
  Bir kızı ve bir oğlu olmuştur:
  • Angela Julian (d. 1952 civarı, Londra)
  • Don Julian (d. 1961 civarı, Londra)
• Nıvart Hayg Arakelyan (d. 1931 civarı, Londra, İngiltere)
  Nıvart, Kıbrıs’ta Fred Edward’la evlenmiştir. Fred bir muhasebeciydi; annesi İtalyan, babası İngiliz’di. Fred Edward ve Nıevart Kıbrıs’a yerleşmiştir. İngilizler 1960’ta Kıbrıs’tan ayrılınca İngiltere’ye dönerler. Nıvart ve Fred’in yedi çocuğu olur.

Armenuhi (bekârlık soyadı Salim Damlamyan) Kotayantz (d. 1908 civarı, Adana-ö. ?, ABD )Soykırım sırasında ailesi Şam yakınlarındaki bir köye gidip I. Dünya Savaşı bitince Adana’ya döndüğünde yaklaşık sekiz yaşındaydı. Kardeşler daha sonra 1921’de Filistin’e gider ve sonunda Bağdat’a yerleşirler.

Armenuhi, 1930 civarı Bağdat’ta Dr. Arşag Kotoyantz’la (d. Astrakhan/Rusya-ö. 1960’lar, Bağdat) evlenmiştir. Arşag bir cerrahtı.

Üç oğulları olmuştur:

• George Kotoyantz (d. 1932 civarı, Bağdat) eğitimini Bağdat’ta almıştır. Çocuk kıyafetleri komisyoncusu olarak ithalat ve ihracat yapmıştır. Mayda Kömürcüyan’la (Beyrut doğumlu) evlenmiştir. Çiftin bir oğulları ve bir kızları olmuştur:
  • Arşag Kotoyantz (d. 1962 civarı, Bağdat) Carla’yla evlidir ve Kaliforniya’da yaşamaktadır.
  • Mireille Kotoyantz (d. 1963 civarı, Bağdat) Michael Samuelyan’la evlidir ve Kaliforniya’da yaşamaktadır.
• Alex Kotoyantz (d. 1934 civarı, Bağdat) Bağdat’ta jeoloji okumuş; 1960’larda Kansas City’de yol yapımında çalışmıştır.
  Alex, Phyllis’le (Johnson City, Kansas doğumlu) evlenmiştir. 
  Bir kızları ve bir oğulları vardır:
  • Katherine Kotoyantz (d. 1959 civarı, Kansas) Gary Howie’yle evlidir ve Kansas’ta yaşamaktadır.
  • George Kotoyantz (d. 1964 civarı, Kansas) Mayda’yla evlidir ve Kansas’ta yaşamaktadır.
• Levon Kotoyantz (d. 1936 civarı, Bağdat) eğitimini Bağdat’ta tamamlamış, ardından Los Angeles’a gitmiştir. Intra Company’nin restoran-kafesinin amiriydi.
  Levon, İrlanda kökenli Harriet Kavanaugh’la evlenmiştir ve iki oğulları olmuştur:
  • Levon Kotoyantz (d. 1962 civarı,  Kanada)
  • Christopher Kotoyantz (d. 1966 civarı, Kanada)

Araksi (bekârlık soyadı Salim Damlamyan) Thomas’ın (d. 1909,Adana civarı-ö. ?, Beyrut) ebeveynleri ve kardeşleri 1918’de I. Dünya Savaşı sona erdiğinde Adana’ya dönerler. Ne yazık ki anneleri ve babaları 1919’da Adana’da ölür. Kardeşleri gibi Araksi de Adana’dan ayrılmış ve Filistin’e, daha sonra Bağdat’a gitmiştir.

Araksi 1934 civarında Bağdat’ta Charles Thomas (d. Hindistan-ö. Kıbrıs) evlenmiştir. Charles’ın ailesi Anglo-Hintliydi. Charles, İngiliz birliklerinin Hint tümeniyle gelmiş ve Basra Limanı’nın işgaline tanık olmuş olabilir. 1918’den sonra İngiliz General Supply’a çalıştığı için Irak’ta kalmıştır.

Araksi ve Charles’ın iki oğlu olur:

• Richard Thomas (d. 1925, Bağdat) Londra Üniversitesi’nden İlahiyat bölümünden mezun olmuş ve ardından Glasgow Üniversitesi’nde doktora derecesini almıştır. Beyrut’taki Haygazyan Koleji’nde ders vermiştir.
  Richard İrlanda kökenli Edna’yla (bekârlık soyadı bilinmiyor) evlenmiştir.
  Bayan Edna Thomas, 1860 yılında İngiliz Suriye Kız Okulu olarak kurulan (İç Savaş’a kadar Patrakiyeh/Mar Elias’ta ) Lübnan Evanjelik Kız Okulu’nda (LESG) sanat öğretmenliği yapmıştır.
  Bir kızları ve bir oğulları olmuştur:
  • Priscilla Marie Thomas (d. 1963, Beyrut)
  • Boyd Thomas (d. 1965 civarı, Beyrut)
  • James Thomas (d. 1927 civarı, Bağdat) Manchester’a yerleşmiştir, postane mühendisidir.
    James bir İngiliz kadınla (adı bilinmiyor)  evlenir, iki kızları olur:
  • Lusan Thomas (d. 1959, Manchester)
  • Jane Thomas (d. 1965, Manchester)

7) Viktorya ve Nişan Yalenezyan’ın Soyundan Gelenler [Sima (bekârlık soyadı Aşıkyan) Ohanyan’ın Soyu, Bedros’un 9. çocuğu]

Bir oğulları ve iki kızları vardır.

Viktorya ve Nişan Yalenezyan’ın en büyük çocukları Harutyun (d. Mersin-ö.  1914’ten önce, Adana), I. Dünya Savaşı’ndan önce vefat etmiştir.

Kilikya’nın tahliyesinden (1921) sonra, Viktorya ve Nişan ailece Mersin’den kendilerini Filistin’e götüren bir gemiye binmeyi başarırlar. Hayfa’ya varırlar.

Fortüne (bekârlık soyadı Nişan Yalenezyan) Kürkçüyan (d. Mersin-ö. ABD) Ocak 1920’de Kilikya’nın tahliyesinden bir gün önce Dr. Levon Kürkçüyan’la (1891 civarı, Adana-1950, Bağdat) evlenmiştir. Levon Kürkçüyan doktordu. Önce Filistin’e giden çift, 1925’ten sonra Bağdat’a yerleşmiştir.

Fortüne ve Levon’un iki oğlu ve bir kızı olmuştur:

• Hrant Kürkçüyan (Bağdat doğumlu) Purdue Üniversitesi’nden elektrik mühendisi olarak mezun olmuş ve Washington, DC’de Research Co.’da çalışmıştır.
  Hrant Lenore’la (bekârlık soyadı Ğevont Ağacanyan) evlenmiş ve iki oğlu olmuştur:
  • Levon Kürkçüyan, karısının adı Susan’dır ve Amanda isminde bir kızı vardır.
  • Alan Kürkçüyan, karısının adı Maria’dır.
• Ara Kürkçüyan (Bağdat doğumlu) Pan American Airlines’ta trafik ve satış müdürü olarak çalışmıştır. Ara, ailesiyle birlikte Pleasantville, NY’a taşınmış, ardından Kaliforniya’ya yerleşmiştir.
  Ara, Mary Watson’la (ABD doğumlu) evlenmiş, bir oğlu ve bir kızı olmuştur:
  • Christopher Kürkçüyan (Bağdat doğumlu)
  • Bettina Viktorya Kürkçüyan (Bağdat doğumlu) Bağdat Üniversitesi’nden mezundur. Grisha Chandry’le evlenmiştir, Mari ve Rissa adlarında iki kızı vardır.
• Sita (kızlık soyadı Kürkçüyan) (Bağdat doğumlu), Baltimore’un eski ailelerinden biri olan Robert Hooper Smith’le evlenmiştir. Robert, Gruntal & Co.’da borsacıydı.
  Sita ve Robert’ın bir oğlu ve iki kızı olmuştur:
  • Harrison, Michele Bressner’le evli ve üç erkek çocuk babasıdır.
  • Lisa Smith Kürkçüyan’ın bir oğlu ve iki kızı vardır.
  • Nora, Creston Baker’la evlidir.

Fortüne kızı Sita Amerika Birleşik Devletleri’ne yerleşince, onunla birlikte Baltimore’da yaşamıştır.

Kurken Nişan Yalenezyan (Adana doğumlu - 4 Nisan 1964, Beyrut). 1921’de Kilikya’nın tahliyesinden sonra Viktorya ve Nişan Yalenezyan ailece Filistin’e taşınır. Kurken, eğitimine Adana’da başlamış, ardından Hayfa’da tamamlamıştır. O bir iş adamıydı.

Kurken, Kayserili bir kağıt tüccarının yeğeni olan Ani’yle (bekârlık soyadı bilinmiyor) evlenmiştir. Aşıkyan ailesinde evlilikler çoğunlukla Kayserili veya Adanalılar gerçekleştirilmiştir.

Kurken ve Ani’nin iki oğlu olur:

• Nişan Yalenezyan
• Krikor Yalenezyan’ın Raffi adında bir oğlu vardır.

Ani’nin dayısı evli değildi ve Beyrut’ta ölünce işini yeğenine bıraktı.

Kurken, sporcu olmasının yanı sıra Beyrut’ta Ermeni Genel Hayırseverler Birliği Ermeni Gençlik Derneği’nin önde gelen isimlerinden biriydi. Kalp krizi geçirerek vefat etmiştir.

Meline (bekârlık soyadı Nişan Yalenezyan) Boğosyan (1915, Adana-ö. ?, ABD) Adana’dan tehcir edildikleri sırasında üç yaşındaydı. Aile daha sonra Hayfa’ya yerleşmiştir.
Meline profesyonel bir fotoğrafçı olan Yervant Boğosyan’la evlenmiştir. Meline, Hayfa’daki hem Arap hem de Yahudi okullarında İngilizce öğretmenliği de yapan bir sanatçıydı. Meline ve
Yervant’ın iki kızı ve bir oğlu olmuştur:

• Nora, Oded Benary’yla evlidir ve iki kızı vardır: Sharon, Andrea.
• Margaret, Haim Bar-Akiva’ylae evlidir, iki oğlu ve bir kızı vardır: Doron, Michael, Karin.
• Paul Artin, Tamsin Shaw’la evlidir ve bir kızı vardır: Octavia.