Apartyan ailesinin göç ettiğine dair belge (Yunanca).

Apartyan/Karamanyan Ailesi Belgeleri - Atina

Apartyan ailesi aslen Sisen (günümüzde Kozan), Karamanyan ailesi ise yakınlarındaki Kars Pazar (günümüzde Kadirli) şehrindendir. Her iki şehir de Adana Vilayeti sınırları içinde bulunmaktaydı.

Apartyan ailesi üyeleri 1921 sonralarında Kilikya’dan ayrıldıktan sonra, 1922’de ilk önce Yunanistan’a varırlar. Önce Midilli Adası’na yerleşir, kısa bir süre sonra da Kokinya’ya (Pirea) geri dönerler. Karamanyan ailesi ise 1921’de Kilikya’dan ayrıldıktan sonra önce İzmir’e geçmiş ve buradan da 1922’de Yunanistan’a göç etmiştir.

Yunanistan Kızıl Haç tarafından Yesayi Karamanyan’a verilen belge. Savaş yıllarında Almanya’da esir olduğunu ve 2 eylül 1945 tarihinde Yunanistan’a geri döndüğünü belirtir.

Apartyan ailesinin göç ettiğine dair belge (Yunanca). Harutyun (Artin) Apartyan ismi ile hazırlanmıştır: Pire, Kokinya, 1922. Burada aynı zamanda ailenin, devletten aldığı yardıma da yer verilmiştir. Harutyun’un mesleği ekmekçi olarak yazılmış, 65 yaşında ve Kilikya kökenli olduğu belirtilmiştir.

Aris Apartyan’ın 1933 yılında, Kokinya Ermeni Okulu’ndan aldığı diploma. Belgenin Ermenicesi ve Yunancası da mevcut. Aris burada 14 yaşında ve notlarının “pekiyi” olduğunu görüyoruz. Doğum yeri Kozan ve baba adı da Harutyun diye kayıtlı.
Yesayi Karamanyan’ın (Suzana’nın anne tarafından dedesi), üç dilde, Fransızca, Ermenice ve Osmanlıca hazırlanmış göçmen izin belgesi. Bu belge, 1919-21 tarihleri arasında Kilikya’yı işgal eden Fransa hükümeti tarafından verilmiştir.
Seyahat izin belgesi. Hovhannes Karamanyan’a Cihan (Adana’nın batısı) şehrine seyahat edebilmesi için verilen Osmanlıca belge.
Hovhannes Karamanyan’ın, Adana Ermeni Yurttaşları Hemşehri Derneği’nden at satın aldığını gösteren, 20 Eylül 1920 tarihine ait bir makbuz. Aynı zamanda bu derneğin mührünü taşıyor.
Gülenya Karamanyan’a (Yesayi’nin annesi, Suzana’nın ise anneannesi), doktoru Minasyan tarafından verilmiş kâğıt. Üzerinde kanaması olduğu ve hastanede kalması gerektiğine dair not bulunuyor. 1925 yılına ait bu belgede Gülenya, 48 yaşındadır ve Atina’da Durguti Mahallesi’nde yaşamaktadır.
Ermeni Göçmenler Derneği tarafından, Yesayi Karamanyan’a 1925 yılında verilmiş kimlik kartı. Bu belgede Yesayi’nin göçmen ve yoksul olduğu belirtiliyor. 31 yaşında. Baba adı Ohan, anne adı Gülenya.
1921 yılında, Kilikya’daki Fransız hükümetinin, Hovhannes Karamanyan’a Cihan (Adana’nın batısı) şehrine seyahat edebilmesi için verilen Fransızca hazırlanmış izin belgesi.
24 Temmuz 1922 tarihinde, Yesayi Karamanyan’a, Selanik Meryem Ana Kilisesi, mütevelli heyeti tarafından verilmiş kimlik belgesi. Belgede Yesayi’nin Ermeni kökenli bir göçmen olduğu ve Selanik’e ulaştığı yazıyor.
Yesayi Karamanyan’ın 1945 yılında, Yunanistan Antikacılar Derneği’ne üye olduğuna dair belge (Atina-Pire ve çevresi).
Yesayi Karamanyan’a, 4 Nisan 1921 tarihinde, Adana Ermeni Piskoposluğu tarafından verilmiş Fransızca kimlik kâğıdı. Yesayi’nin mesleği makine tamircisi olarak geçiyor. Bu belge, muhtemelen İzmir yolculuğunda kullanılmak üzere Yesayi’ye verilmiştir. Piskopos Yeğişe Garoyan’ın mührünü taşıyan belgede, Yesayi’nin Arusyak’ın eşliğinde İzmir’e gideceği yazıyor.
Ludvig Karamanyan’a (16 yaşında, öğrenci, Adana doğumlu) Adana Ermeni Piskoposluğu tarafından, 8 Kasım 1920 tarihinde verilmiş Fransızca kimlik kartı. Ludvig, Yesayi Karamanyan’ın erkek kardeşidir. Piskopos Kevork Arslanyan imzasını taşıyan Fransızca belge, muhtemelen İskenderun yolculuğunda kullanılmak üzere, Ludvig’e verilmiştir. Zaten belgenin üzerinde İskenderiye’ye yollanmaktadır ibaresi yer alıyor.
İkinci Dünya Savaşı sırasında, Yunanistan’ın Nazi işgali altında olduğu dönemde, birçok Yunan vatandaşı gibi Yesayi Karamanyan da tutuklanır ve Almanya’ya zorunlu işçi olarak gönderilir. Savaştan hemen sonra hazırlanmış olan bu belge, Yesayi’nin Yunanistan’a geri dönmesi için izin niteliğindedir.