Գէորգ Մանթարեան, ծնած Հիւսէնիկ, 1885-ին։ Կը սպաննուի 1915-ին (Աղբիւր՝ Պոսիէր/Մանթարեան Հծոյ)

Պոսիէր/Մանթարեանի հաւաքածոյ - Նանթ, Ֆրանսա

Այս հաւաքածոյին առարկաներն ու պատկերները կը վերաբերին Խարբերդի ծնունդ քանի մը ընտանիքներու։ Անոնք ներկայիս կը գտնուին Նանթ (Ֆրանսա), Ժեռար եւ Վերա (ծն. Մանթարեան) Պոսիէրի ընտանեկան հաւաքածոյին մէջ։ Վերայի նախնիներուն մէկ հատուածը պատկանած է Խարբերդի ասորի համայնքին, որուն անդամները հայախօս էին եւ ինչպէս այս էջով նշուած օրինակներէն կը տեսնենք՝ յաճախ ամուսնութիւններ կը կնքէին խարբերդաբնակ հայերու հետ։ Մանթարեաններու ընտանիքէն շառաւիղներ այսօր սփռուած ենաշխարհով մէկ, ինչպէս Ֆրանսա եւ Միացեալ Նահանգներ։

Արծաթեայ մետաղ, որուն վրայ փորագրուած է «Աննա» անունը, որ շատ հաւանաբար սոյն մետաղին առաջին տէրը՝ Աննա Պարսում Մալքոմն է։ Աննա ծնած է Խարբերդ 1837 թուականին։ Կը պատկանի Խարբերդի ասորի համայնքին։ Ընտանիքով կը գաղթէ Միացեալ Նահանգներ, 19-րդ դարու վերջը։ Դուստրը՝ Նազլին, որ ամուսնացած էր այլ ասորիի մը հետ (Ահարոն Արսլան), կը շարունակէ մնալ Խարբերդի մէջ։ Կը կարծուի որ այս մետալն ալ Նազլիին քով կը մնայ իբրեւ մօրմէն յիշատակ։ Մետալը յետագային կը ժառանգէ Մարիցան՝ Նազլիի դուստրը, իսկ ներկայիս անիկա կը պահուի Մարիցայի թոռնուհիին՝ Վերա Պոսիէրի (ծն. Մանթարեան) քով, Նանթ։

Խարբերդ, Մալքէի ըտանիքը։ Լուսանկարին մէջ ծանօթ են միայն երկու անձերու ինքնութիւնները։ Առաջին, նստած, աջէն առաջին երիտասարդը՝ Մալքէ, որ 1915-ի Ցեղասպանութեան զոհերէն պիտի ըլլար։ Պատկերին մէջ տակաւին ամուրի է, յետագային պիտի ամուսնանար Մարիցա Մալքոմի հետ։ Ոտքի, աջէն առաջին աղջիկը՝ Էլիզ (Մալքէի քոյրը, ծնած է Խարբերդ եւ մահացած Պոլիս՝1950-ականներուն)։ Մալքէի ձախին նստած զոյգը շատ հաւանաբար անոր ծնողներն են։

Հիւսէնիկ (Խարբերդի դաշտ), Մանթարեան ընտանիքը, մօտաւորապէս 1912։ Նստած, ձախէն աջ՝ Յովակիմ (1870-1915), Յովակիմի եղբայրը (անունը անծանօթ, կը սպաննուի 1915-ին), Կարապետ Մանթարեան (ծն. 1840-ին)՝ Յովակիմին եւ Գէորգին հայրը, Գէորգ (1885-1915)։ Առաջին շարքի երեխաները, ձախէն աջ՝ Մարիամ (ծն. 1911-ին, Հիւսէնիկ) եւ Կարպիս/Կարապետ (ծն. 1910-ին, Հիւսէնիկ)՝ Գէորգին եւ Հայկանուշին որդին. Ոտքի, ձախէն աջ՝ [անծանօթ]; Յովակիմի կինը (անունը անծանօթ), [անծանօթ], [անծանօթ], [անծանօթ], Հայկանուշ Մանթարեան (ծն. Պօյաճեան, մօտ 1890-ին, Հիւսէնիկ).

Այս ընտանիքէն վերապրող մըն է Կարպիս/Կարապետը։ Յետագային ան կը յաջողի Ֆրանսա հասնիլ, ուր կ՚ամուսնանայ Մարիցա Մալքէի (ծն. Արսլան) դստեր՝ Ժանէթի հետ։ Պատկերը կը պահուի Կարպիսի եւ Ժանէթի դստեր՝ Վերա Պոսիէրի (ծն. Մանթարեան) ընտանեկան հաւաքածոյին մէջ։

1) Ձախէն աջ՝ Ահարոն Արսլան (ծնած ու մահացած Խարբերդի մէջ), կեդրոնը՝ դուստրը՝ Մարիցա (1893 Պոլիս կամ Խարբերդ - 1962 Պոլիս), աջի անձը՝ անծանօթ։ Մարիցայի հագուստին վրայ կարուած են Մ եւ Տ տառերը։

2) Արսլաններու ընտանիքը. ձախին՝ Նազլի Արսլան (ծն. Պարսում, 1863 Խարբերդ - 1952 կամ 1955 Խարբերդ), Նազլիի կողքին՝ ամուսինը՝ Ահարոն Արսլան, Ահարոնի ձեռքերուն մէջ՝ Նաում (1896 Պոլիս - 1955 Խարբերդ), փոքրիկ աղջիկը՝ Մարիցա (1893-1962)։

1) Մարիցա Մալքոմի պատկանող ծամակալի զարդարանք թռչունի ձեւով։

2) Աննա Մալքոմ (1837-1937)։ Ծնած է Խարբերդ ասորի ընտանիքի մը մէջ։ 19-րդ դարու վերջաւորութեան ընտանիքով կը գաղթէ Միացեալ Նահանգներ։ Դուստրը՝ Նազլին, որ ամուսնացած էր Խարբերդէն այլ ասորիի մը հետ (Ահարոն Արսլան), կը շարունկաէ ապրիլ Խարբերդի մէջ։ Կը մահանայ Ֆրէզնոյի մէջ, 100 տարեկան հասակին։

Մարիցա (ծն. Արսլան) եւ Մալքէ Մալքոմ։ Երկուքն ալ Խարբերդի մէջ ապրող ասորիներ են։ Ընտանիքով կ՚ապրէին Վերին Մեզիրէի մէջ։ 1915-ին Մալքէ Մալքոմ կը տարագրուի եւ կը սպաննուի։

Մետաղեայ ծամակալ եւ իր տուփը, Խարբերդ։ Պատկանած է Մարիցա Արսլանի (ծն. Մալքոմ, 1893-ին, Խարբերդ), որ յետագային այս առարկան իր հետ կը տանի Պոլիս։ Յետագային ծամակալը կը փոխադրուի Ֆրանսա եւ անիկա ներկայիս ընտանեկան ժառանգութիւն մըն է։